De buren wilden tot onze opluchting pas om half 11 weg. We konden dus eindelijk uitslapen. Maar dat lukt dan natuurlijk niet. Dus loop ik al op tijd in het zonnetje naar de douche. Een man waarschuwde me al, de douche is koud. Maar ik ben dapper en daarna extra opgefrist. Goed voor een mens! Als ik terug kom blijkt er voor ons een vrije plek zodat we vast kunnen verliggen. De buurmannen die later vanochtend willen vertrekken helpen met onze boot verleggen. Daardoor zitten we even later echt rustig aan het ontbijt in het zonnetje.

Vandaag hebben we wat te vieren. Lukas is jarig. We gaan op weg naar het restaurant waar we gisteravond aten voor ‘Kaffee mit Kuchen’. De foto’s hiervan worden naar Lukas geappt met daarbij onze felicitaties.

We informeren waar we hier fietsen kunnen huren, de bus gaat namelijk eens in de 1.5 uur. Dit restaurant verhuurt fietsen! Even later zitten we op de fiets richting Borkum centrum. De haven ligt namelijk 7.5 km van het centrum vandaan. Een fietspad loopt door een mooi natuurgebied. Bijna bij het centrum zoek ik een plek om even te kunnen liggen. 2 uur op en 20 min liggen bevalt me erg goed om beter de dag door te komen.  Zie daar, we zijn in Duitsland, dus we lopen zo een Kurpark in. Het lijkt er wel voor bedoelt om even te gaan liggen.

In het centrum aangekomen stallen we de fietsen en gaan we verder met de benenwagen. We herkennen wel weer meer van de eerste en laatste keer dat we op Borkum waren, 15 jaar geleden. O.a. de trein waarmee we toen vanaf de veerhaven naar het centrum zijn gegaan. Ook de strandtent is nog hetzelfde. We hebben aan de boulevard een mooi uitzicht over strand en de zee waar we gisteren voeren. Er blijken op een zandbank, dus dicht bij de mensen een hele groep zeehonden te liggen en te zwemmen.

Ondertussen zijn we wel toe aan een feestlunch in de geest van Lukas: pizza met een biertje. Het is hier wel druk op het strand maar in de strandtent is ruimte genoeg. Fijn dat we de hoogseizoen drukte van de Nederlandse waddeneilanden konden ontlopen.

Het is ook leuk om weer buiten Nederland te zeilen na 3 coronajaren. Alles is hier toch anders. De gezondheidscultuur van Duitsland met zijn ‘Kurorden’ zie je hier ook. Aan de boulevard een ‘Nordseeklinik’. Overal bordjes met allerlei heilzame zaken. Kunnen we hier niet op kosten van de zorgverzekeraar een tijdje aansterken?

Ach, we doen het toch maar liever op onze manier. Het zeilen is wel inspannend, maar ook ontspannend en de vrijheid die het geeft zeker ook.

De vuurtoren die we 15 jaar geleden beklommen nu alleen op de foto gezet.

We doen nog een paar boodschappen en fietsen weer naar de boot. Nog wel even een restaurant in het havengebied, op het oude marineterrein, gereserveerd. Je zoon is maar 1 dag in het jaar jarig!

We eten daar uiteindelijk een heerlijke tapasmaaltijd. De koffie nuttigen we in het zeilcafe van onze haven waar we ook nog een waterkaart van de Duitse waddeneilanden kunnen bemachtigen. 

Terug op de boot de gebruikelijke small talk met nieuwe bootburen. En dan nog even de tocht van morgen voorbereiden.