Na een lange natte winter smachten overtreft het Hemelsvaartweekend al onze verwachtingen. Maar voor het zover is was er nog werk te doen. Dus reed ik afgelopen week een paar keer naar Monnickendam en Joost met mij een keer op een avond. De watertank moest schoon en de filters verwisseld. De lijnen verder door de mast getrokken. Dat was toch nog een heel gepuzzel, vooral omdat de namen van de lijnen op aangehangen etiketten door de winter geheel uitgewist waren. De boot moest schoongemaakt en daar hielp Nora een dagje mee.

Ondertussen kwam Halver de zeilmaker langs om ons nieuwe grootzeil met handige lazybag te plaatsen. Helaas bleek een hulplijntje in de mast die hij hiervoor nodig had vast te zitten. Hij kon wel verder maar wij moesten dat probleem nog oplossen door iemand weer de mast in te hijsen. Helaas bleek hij zelf ook een fout gemaakt, de lazybag was te klein en was niet goed dicht te ritsen. En het is natuurlijk de bedoeling van deze ‘luie zak’ dat het je gemakkelijk wordt gemaakt. Hij zou het gaan oplossen, maar pas na het weekend.

Op donderdagochtend zijn we rond 11 uur in de haven. Het plan is vooral om rustig aan te doen. Het is mooi zonnig weer maar er staat ook nauwelijks wind. Voor we kunnen zeilen moet er nog een aantal zaken geregeld worden. Het is heerlijk weer en een gezellige bedoening in de haven waar veel mensen bezig zijn hun boot na de wintertijd klaar te maken voor het vaarseizoen. Joost moet ik weer in de mast hijsen en hoger dan eerdere keren. Het lijntje wat los moet zit hoger dan de radar. Gezekerd aan twee lijnen bedien ik de lier om Joost omhoog te hijsen. Ik kom niet eens halverwege. Ik roep de buurman erbij die graag even komt helpen. Het lijntje is zo losgemaakt en over het katrolletje gelegd, dat is het werk niet. We laten Joost weer zakken en ik ben blij dat dat klusje gedaan is.

Ervaring maakt alles makkelijker. De genua hebben we snel aangebracht. De klok die het nooit goed heeft gedaan heeft deze winter een nieuw uurwerk gekregen. Joost slaakt een vreugdekreet als de klok in de omhulsel past en het doet. Zijn vreugde is van korte duur die niet eens te meten is met deze klok want de secondewijzer loopt vast tegen het glas. Dan maar de secondewijzer eraf gehaald en zo functioneert de klok prima.

Ondertussen is de middag al een eind op weg en besluiten we vandaag hier te blijven. De meeste verbindingen van lichten in de mast moeten nog gekoppeld worden. Maar eerst gaan we lekker een hapje eten in De Ouwe Blauwe. Wat smaken de asperges heerlijk!

En dan is het tijd om de elektriciteitsdraden vanuit de mast te koppelen.

Helaas blijkt dit merksysteem ook vervaagd en hoe weet je dan wat aan wat moet? Op een gegeven moment doet het toplicht het als de schakelaar van het stoomlicht wordt aangezet. Dat is niet de bedoeling. Ondertussen is het donker genoeg om in ieder geval te kunnen zien welk licht er aan is. Maar de slimmere methode was natuurlijk de spanningsmeter gebruiken en zoeken naar een match bij een omgezette schakelaar. Als alle lichten het doen zijn we er klaar mee. Het plafond waarachter de draden zitten moet nog dicht, maar dat komt morgen wel. Nog een drankje en dan duiken we onze vertrouwde kooi in.

Het is weer stralend weer bij opstaan. Lekker buiten in de kuip ontbijten en daarna de laatste klusjes. We motoren het eerste stuk en komen de ‘-weer boot’ tegen uit Volendam met ramptoeristen.

Verder op de Gouwzee kunnen we onder een zacht briesje rustig het nieuwe zeil hijsen en tegelijk de reeflijnen aanbrengen. Wat een mooi zeil en wat staat ie strak. De doorlopende zeillatten maken dat er geen rare kreukels meer in het zeil zitten.

En op de lazybag hebben we ook de naam van onze boot in de goede lettertype en kleur laten zetten.

De boot glijdt soepeltjes door het water. Wat zijn we blij en trots met het resultaat van de winterschilder en zeilmaker. Maar we houden ook oog voor de natuur. 😁

Met een NNO wind zetten we koers naar Lelystad. We laten dit weekend de favoriete bestemmingen maar even voor wat het is, daar is het nu veel te druk. We willen vooral lekker zeilen. Met een mooie aan de windse koers en een wind die wat verder naar het noorden draait stuurt onze stuurautomaat ons rechtstreeks (met een bocht) naar Lelystad.

We hebben alle ruimte om aan te leggen. En dan is het tijd voor ons eerste ‘ankerbiertje’.

We hebben een nasimaaltijd bij ons om klaar te maken, maar we zien (in oude blogs) dat we al te vaak hier nasi hebben gegeten en lopen naar de Griek die ons 3 jaar geleden erg goed bevallen was. Het is er rustig, in tegenstelling tot de dag ervoor wordt ons verteld.

Dag 3 begint weer met een ontbijt in het zonnetje. We liggen zodanig dat we een foto van de boot kunnen maken waarbij je kan zien dat de naam op de spiegel en op de lazybag dezelfde kleur en letters hebben. Goed gelukt na best wel wat gepuzzel bij bootletters bestellen en de inktkleuren en de lettertype bij de zeilmaker goed te kiezen.

Na het ontbijt maken we een wandeling naar de supermarkt. 18 jaar geleden maakte ik met Lukas en Mirjam dezelfde tocht in de regen terwijl we verwaaid lagen met een platbodem en Joost ziek in z’n kooi lag. Die tocht herinner ik me als lang en vervelend. Toen hadden we ook nog geen smartphone en was het zoeken in een ongezellige nieuwbouwwijk naar de supermarkt. Nu was het stralend weer, hadden we de goede weg zo gevonden en verbaasde ik me erover hoe groen en mooi deze wijk is. Tja, ervaringen worden door de omstandigheden gekleurd. Nu hebben we weer verse broodjes voor de lunch. Na de koffie verlaten we Lelystad.

We zetten koers naar Marina Muiderzand bij Almere. We zijn hier nog nooit geweest, dus een goede reden om dat eens te gaan doen. Met een noordoosten wind varen we heel relaxt voor de wind. We kunnen zo een mooi rondje maken en morgen met oostenwind weer naar huis zeilen. We hebben telefonisch vast een ligplaats gereserveerd die makkelijk in te varen is. Een kleinigheidje, een open motorbootje is er gaan liggen. Gelukkig zit er iemand in die zich gemakkelijk laat wegsturen. We moeten dan wel weer opnieuw aan komen varen om er goed in te komen. Gelukt en we krijgen van een schipper die ook net aanlegde enorme complimenten over onze boot. ‘Wat zit ie strak en glimmend in de verf’. Ja, nog wel denk ik, maar ik zeg dat hij ook net van de schilder komt. Maar ook ons nieuwe zeil en de schone lijnen (ja, ook deze winter weer gewassen) was hem opgevallen toen hij lange tijd achter ons voer. We doen het dus niet eens alleen voor onszelf!

We liggen op een rustig plekje voor ons 2e ankerbiertje. En met boek en puzzelblaadje vermaken we ons.

Nu moet de nasimaaltijd toch echt gekookt worden. Joost lukt dat natuurlijk prima. Na het eten nog een verkenningswandeling in de buurt. Er zijn hier veel zeilscholen en toebehoren, maar de bijbehorende gezelligheid vinden we niet. We lopen nog naar het vlakbij gelegen torenflat wijkje waar veel reclame voor gemaakt wordt. De mondaine uitstraling die het moet hebben heeft het nog niet. Nog te veel zand en puinzooi. We drinken er op een terras nog wel een kopje koffie.

De temperaturen lopen op tot boven de 20 graden. Toch is de wind nog fris wanneer ik ‘s ochtends de douche hier ga uitproberen. Maar daarna is het al lekker om in de kuip te ontbijten. Nog een wandelingetje naar het havenkantoor en de supermarkt in het torenflatwijkje. Het lijkt opeens hoog zomer. Na de koffie vertrekken we. We laten Marina Muiderzand achter ons.

De wind is sterker dan de afgelopen dagen dus we gaan er een rif inzetten. Dat werkt in het nieuwe zeil ook goed. De middag zeilen we heerlijk richting Monnickendam en zelfs wat verder want we hebben alle tijd. De zeildagen sluiten we af met het tweede deel van de nasimaaltijd in onze eigen haven. Hemelvaartsweekend 2024: Ons zeilseizoen kon niet beter beginnen.