Vanochtend was ik er het eerste uit. Te vroeg wakker. Dan maar een wandelingetje maken naar het dichtstbijzijnde duin met uitzicht. Dan moet je wel even gaan zitten om van het uitzicht te genieten.

De andere kant op kijkend kan je het opname terrein zien van het programma Opium.

De ochtend begint met lekker weer, maar de buien komen er alweer gauw aan. Na de koffie willen we eigenlijk boodschappen gaan doen, maar ik wil erbij zijn als de buren vertrekken. Niet voor 10 uur hadden ze gezegd. Het werd half 12. Maar de schipper wist van lijnen gebruiken en zo kwam hij heel netjes los van ons en tegen de wind in de haven uit.

Ondertussen heeft Wilma gebeld of ze een bakkie koffie kunnen komen drinken. Zij hebben net hun ontbijt op. Prima, we zetten opnieuw koffie en Mirjam gaat wel even boodschappen doen. Wilma, Marijke en Ruben vertellen over het aankomen in continue regen op de camping. Na zo’n dag vallen alle dagen erna heel erg mee. Maar ook leuke verhalen van voorstellingen die zij gezien hebben. Na een klein uurtje stappen ze weer op de fiets.

Wij hebben nog een uurtje voor we naar onze voorstelling gaan. Deze is dichtbij onze haven, net achter het Opium terrein, naast de Waddenkant. We gaan er dus lopend heen. Het is de voorstelling Bras van Bot. Sommige gezelschappen spelen al heel lang op Oerol en zijn publiekslieveling, daar hoort Bot ook bij. Ze maken een bijzonder soort muziektheater. Ze hebben van alles in elkaar geknutseld van instrumenten die bijna vanzelf gaan of vanuit een kast bespeeld worden. Je komt vaak ogen en oren tekort. En de moraal van het verhaal? De mens stort zich toch steeds weer in het ongeluk, de oorlog, er lijkt geen ontkomen aan. Niet erg opwekkend, maar komisch uitgevoerd. En de vindingrijkheid van deze mannen is erg grappig.

We hebben het meest droog gehouden, lopen in het zonnetje weer naar de boot waar we weer buien over ons heen krijgen. Ik moet het er maar niet meer over hebben. Mirjam kookt lekker voor ons.

Na het eten hebben we het plan om nog een wandeling door het bos te maken. Het blijkt erg koud en we zien af van dit plan en lopen naar het dorp voor koffie. Bij Hotel NAP vinden we een gezellige en warme koffiekamer..

De terugweg is aangenamer, de wind is weggevallen.