Ook deze ochtend kunnen we rustig aan doen. Ellen heeft een croissant gehaald en broodjes voor de lunch. Tussen ontbijt en lunch doen we niets anders dan wat lezen en een puzzeltje. Twee keer naar het zonnige buiten, waar het door de wind fris is, om een achterbuurman en een buurman langszij te helpen met aanleggen. Gaat verder helemaal goed.
Geeft wel aan dat de haven volloopt. En dat de meeste boten ook echt voor Oerol komen. Ondertussen is onze muziek voor zondag uitgezocht; wat ik vooraf nog niet wist wordt op de wal voor me geprint en meegenomen. Ook het digitale postertje voor ons ‘optreden’ wordt al meer verspreid!
Na de lunch neemt de wind wat af en wordt het lekker in de kuip, ook doordat met laag water er in de haven wat luwte is. We verplaatsen ons met onze boeken naar buiten. Ik lees momenteel ‘Koers Oostzee’ van Clemens Kok. Gaat deels over vaargebieden die we kennen maar ook over plekken waar we nog op eigen kiel naar toe zouden willen. Kok schrijft vlot grappig en slaat daarbij de wat minder gelukkige schipperskeuzes niet over. Dat relativeert maar weer als wij weer eens in de problemen komen.
Als het echt bijna laag water is vertrekken we voor een wandeling over het groene strand. Nog niet al het water blijkt teruggestroomd naar zee – we lopen toch maar naar een brug om een kreek te passeren.
Daar stroomt het water ook over heen en de brug blijkt glad; aan mijn glijpartij houd ik gelukkig niet meer over dan waterspetters op mijn broek en een half natte sok.
De beelden zijn mooi. Zeker als, naast verschillende zeilboten, ook de veerboot langskomt. Op het strand veel open gepikte schelpen – de vogels hebben hier flink gefoerageerd.
We lopen terug langs de veerhaven waar het een drukte van belang is. Iedereen krioelt door elkaar heen op weg naar huurfiets of bus. Wij wandelen naar de haven waar we in de kuip met een frisdrankje onze leesactiviteiten vervolgen. We helpen ook nog een derde boot in de rij met een extra lijn en een elektriciteitssnoer voor walstroom.
We hebben gereserveerd bij Flamand naast de Brandaris; reserveren blijkt inmiddels wel nodig. Terwijl Ellen een lamspoot soldaat maakt geniet ik van klassieke mosselen. Uiteraard met een toetje – voor mij een lekker groot ijsje.
Terug op de boot is het tijd om binnen gezellig een muziekje te luisteren en de exit poll eens op te zoeken.