Om acht uur zou de havenmeester in zijn kantoortje zijn en we werden om acht uur precies wakker. Slapen doen we hier heel goed, blijkbaar met ingebouwde wekker. De wekker die we zetten, zetten we steeds een uur te laat op een of andere manier. De havenmeester was er en we konden inderdaad tanken. Prima service in dit kleine haventje met toiletgebouw waar zelfs een ontmoetingsruimte was met een beeldscherm. In Duitsland wordt openbaar voetbal gekeken, in Denemarken hebben we dat niet gezien.

Maar wij moesten door, dus voeren we om 9 uur weg, het kanaal weer op. Het was flink gaan waaien en we hadden de wind pal tegen. Maar er scheen een zonnetje en de wind was niet meer koud. Zo was het een heel relaxt tochtje waarbij ik weer eens lekker in mijn boek kon duiken. Maar ook om me heen kijken. Veel zwanen langs de kant en in de lucht zag ik een roofvogel.

En weer dezelfde bruggen. Hoe zet je ze nu weer eens op de foto.

We komen veel meer zeilboten tegen, we halen ze in of ze komen van de andere kant. Die kunnen lekker een zeiltje erbij opsteken en gaan dan lekker hard.

We bereiken rond 3 uur de sluis. Alweer kunnen we er snel in achter twee andere zeilboten. In de sluis moesten we met flinke wind aanleggen. Dat viel niet mee. De handige Hookandmoore stok waarmee je een lijn door een ring kan halen bood me nu geen hulp, oftewel: ik was te onhandig bezig. De schipper van een andere zeilboot kwam wel te hulp.

Half vier varen we de sluis uit. En toen kwamen de golven wel even koud op ons dak. Er stond een windje kracht 5 tegen en de stroming ook tegen. Dat hobbelde fors. We hadden besloten nog door te varen naar Cuxhaven (wat we nu varen hoeft morgen niet) en wisten dat we stroom tegen zouden krijgen. Dat viel meer tegen dan verwacht. Terwijl de boot geheel onder het zoute water werd gedoopt bleef Joost monter buiten doorsturen, steeds een golf water vermijdend. Ik verzorgde wel zijn innerlijke mens vanuit de kajuit. Van binnenuit ziet het zoute water er zo uit.

In Cuxhaven vinden we een veilige en ruime haven, waar we ondanks de harde wind goed weten aan te leggen. Het is acht uur geweest en gaan op stap om de supermarkt die om 9 uur sluit te vinden. Buiten de haven komen we meteen op een wat spooky industrieterrein met een verlaten stationsgebouw en rails en opslaggebouwen.

Dat komt natuurlijk ook doordat ik te veel thrillers lees waarin dit soort terreinen vaak plaats van delict zijn. Voor de kortste weg naar de supermarkt zouden we eigenlijk dwars door het stationsgebouw willen. Joost ziet ergens een zijdeur naast een hek, aan de andere kant van het spoor. De deur blijkt open. Dat scheelt weer.

Toch moeten we nog flink doorlopen om de supermarkt open te treffen. Daarna willen we eigenlijk ook nog ergens eten. We zagen al veel restaurantjes waar nog gegeten werd. De keuken bij de Italiaan waar het zo heerlijk rook was niet meer open, bij het steakrestaurant nog wel. Ze maken geen haast, geeft niet, wij zitten even lekker. Ze hebben ook lekker alcoholvrij bier in grote hoeveelheden.

Na ruim een uur staan we weer buiten, en lopen terug door het bijzondere Cuxhaven. Stad en havengebied lopen door elkaar. Oud en nieuwbouw ook. Het is een kruising tussen Rotterdam en havengebied Amsterdam Noord. De deur naar het station is gelukkig nog open en ons haventerrein ook.

We hebben de paar uur aan wal goed besteed en nu hebben we het blog ook nog af! Morgen geen blog want dan blijven we op zee.