Voorlopig geen zeilavonturen! Maar het bootleven in de haven is ook aangenaam. Tegen onze verwachting in is het nog niet heel erg druk. We hebben nog geen langszij liggers gekregen. Er zijn zelfs nog wat stukjes steiger vrij voor eerste leg.
Vandaag geen gat in de dag geslapen. Joost was er zelfs al uit toen ik wakker werd. Maar ik steek wel het eerst m’n neus buiten de boot om croissantjes te gaan halen bij het broodstalletje in de haven. Het is zonniger dan gisteren, maar ook kouder. Na het ontbijt en de koffie loop ik naar de watersportwinkel annex fietsverhuur. Daar haal ik mijn gereserveerde fiets op.
Onze eerste fietstocht wordt niet al te ver, naar West aan Zee, onze geliefde strandtent. Lekker door het bos en de duinen. Joost heeft sinds de prednison altijd maar berehonger. Dus wordt er een hamburger besteld. Ik hou het bij zeekraaltzatziki en brood, erg lekker overigens.
We nemen een andere weg terug, nl de Longway, daarmee komen we precies bij de Brandaris uit. We doen wat boodschappen en fietsen weer naar de haven.
Op de steiger treffen we een buurman in lichte paniek. De stroom doet het niet! Gelukkig hadden we net bij het havenkantoor een briefje zien hangen dat de stroom tijdelijk van de steigers af was vanwege werkzaamheden aan de zonnepanelen. Om vijf uur zou dat waarschijnlijk voorbij zijn. We konden de buurman geruststellen. Hij vertelde ons dan weer dat op dit punt in de haven zondagmiddag een leuk muziekoptreden zal zijn vanaf een boot. Nou, we zijn benieuwd.
Ik zit een tijd lekker buiten in het zonnetje te lezen. Een zeilboot type wedstrijdboot met 5 mannen aan boord komen aan en proberen achteruit varend achter ons aan te leggen. Nu staat de wind ook precies in die richting te blazen. En de regel is: niet met de wind mee aanleggen! Ze proberen deze regel te weerleggen zonder succes. Het anker schampt ons hekwerk omdat ze door de wind naar de steiger worden geduwd. Gelukkig hebben we geen schade en het zijn charmante Franse mannen die duizend keer sorry komen zeggen.
Na het eten zien we het dichttrekken en gaat het regenen. Het begint opeens enorm te waaien. We zetten onze navigatieapparatuur aan om te zien wat de windmeter aangeeft. Bijna 28 knopen! (Windkracht 6) Haast vanuit het niets.
Zo snel als de bui gekomen is, zo snel is hij ook weer verdwenen. Voor dit soort buien met windvlagen moet je bedacht zijn op zee. Nog een wijze les: ‘Komt de regen voor de wind reef dan gezwind’.
We maken nog even een wandelingetje naar Kaapsduin voor een zicht op de ondergaande zon.
We zijn niet de enige daar. Een grote groep Duitse jongeren moesten van hun juf ook van dit uitzicht genieten. Daarnaast probeert ze de hele groep samen met de Brandaris op de foto te krijgen. Terwijl het ons lukt om de Brandaris zonder die jongeren erop te krijgen.
