De windverwachting is voor de komende dagen niet best. Dat wil zeggen er is veel tot teveel wind. De vraag die ons dan ook veel bezighoudt is of we vandaag, morgen, deze week kunnen zeilen. Graag leggen we de Aquamarijn weer in Monnickendam zodat we er na de vakantie in een weekend met mooi weer zo weer met de Aquamarijn weg kunnen.

Vanochtend is de verwachting windkracht 5 tot 6 uit west- tot noordwestelijke richting. Later neemt de wind conform verwachting af naar 4 tot 5. Na enig overleg en een blik voor de verwachtingen voor de komende dagen met ook veel wind besluiten we Makkum te verlaten en naar Enkhuizen te varen.

Met harde wind is het zeker op het IJsselmeer in het algemeen fijner om te zeilen dan te motoren. Bij het vertrekklaar maken van de boot treffen we wel al de voorbereidingen voor het tweede rif in het zeil – dat is vast genoeg. Ondanks de dwarsige wind vertrekken we daarna probleemloos uit onze box.

De vaarweg van Makkum naar het IJsselmeer, het Makkummerdiep, ligt haast recht tegen de wind. Wij maken daar gebruik van door alvast het grootzeil te hijsen. Dan hoeven we dat op de woelige baren van het IJsselmeer niet meer te doen. Op het IJsselmeer nog drie groene boeien op de motor voorbij varen en daarna kunnen we afvallen met een koers pal zuid naar Enkhuizen. Net daarvoor meldt de Centrale Meldpost IJsselmeer ons dat er een windwaarschuwing geldt voor windkracht 6! In hetzelfde bericht blijkt overigens dat het zo hard nu niet waait. Er staat een goede 5 bij de Rotterdamse Hoek (overigens aan de polder kant van het IJsselmeer).

We rollen ook een stukje Genua uit en komen goed op gang met snelheden van meestal 6 tot 7 knopen. In het algemeen is het droog in de kuip. Maar een enkele rare golf spat toch in de kuip uiteen. Mijn rechteroor is goed gewassen. Ook Ellen houdt het niet helemaal droog. Het mag de pret niet drukken.

Comfortabel zeilen we door daarbij goed geholpen door de stuurautomaat. De koers is (niet zo scherp) aan de wind en dat betekent wel dat we een beetje schuin gaan. Te spectaculair wordt het niet – de gangboorden blijven, op wat opspattend buiswater na, droog.

Het is niet druk op het water. En wat we zien zijn vooral klippers. Ook in Makkum vertrokken ze al voor ons (met klasjes Duitse scholieren). Onze eerste tegenligger moet daarom maar op de foto!

Niet lang daarna meldt de Centrale Meldpost IJsselmeer dat de windwaarschuwing is ingetrokken. Blijft natuurlijk met windkracht vijf wel hard waaien. Maar wij schieten ook lekker op. Na ruim drieënhalf uur varen komt Enkhuizen in zicht en maken we ons klaar om de zeilen weer in te nemen. Ook hier maken we gebruik van het feit dat de wind haast pal tegenstaat op het Krabbersgat – een mooie plek om zonder al teveel golfslag het grootzeil te laten zakken.

Was het in Makkum wel erg stil – in de ons vertrouwde Buitenhaven liggen best veel schepen. Tot onze verrassing is er echter nog één box leeg aan de kop van de haven (vlak naast het station. Ligt de Aquamarijn beschut én met de neus in de wind. In de kuip is het daarom aangenaam. Hebben we ook een mooi havenoverzicht.

Als we goed en wel liggen bereid Ellen een heerlijke lunch: wentelteefjes!

Daarna is het tijd voor klusjes, puzzeltjes, een boek. Zo wordt er water gevuld, het rolsysteem van de Genua wat geoptimaliseerd, en de takel aan een schoot gerepareerd.

Dan wandelen we naar de Albert Heijn waar we veel lege blikjes (en een paar lege flesjes) inleveren. Allemaal zelf in de afgelopen drie weken geleegd. Uiteraard vullen we ook onze voorraden weer aan. Na het boodschappen doen herpakken we ons boek en nemen daar een borrel bij.

Ellen wou iets eten zonder pasta of rijst. Nou dan weet ik het wel: zuurkool!

We zitten binnen. Buiten wordt het vlot frisser. Ook omdat we hier in de schaduw zitten. Als de scholieren op de klippers zich niet meer in deze haven gaan ophouden wordt het een rustige avond en nacht.