Vrijdagavond vierden we met Lukas zijn verjaardag. Zodoende vertrokken we op zaterdagochtend naar de boot waarbij we Marjolijn ophaalden die dit weekend met ons mee vaart. In de auto bespreken we wensen en plannen aan de hand van de windverwachting. We willen allemaal graag naar de Marker Wadden. Marjolijn is er nog nooit geweest. De windvoorspelling is nogal onzeker, weinig wind en uit diverse richtingen. Maar in de haven staat toch al een briesje. En het is nog steeds mooi weer. De zomer waarvan je dacht dat die niet meer zou komen is toch al weken aan de gang. We maken de boot klaar en zetten koffie om in thermosbekers te doen. Even het wierfilter controleren (zat wier in) en het oliepijl. Daar moeten we toch echt een gewoonte van maken. Starten maar!

Op de Gouwzee hijsen en dan varen we aan de wind een koers dat steeds het midden houdt tussen naar Enkhuizen of Marker Wadden varen. Ook is de wind vlagerig zodat Joost het niet aan de stuurautomaat over kan laten. Kletsen, lezen, de innerlijke mens verzorgen, zo vliegt een dag. Rond half vier valt de wind weg. We zijn nog op een uur varen verwijderd van de Marker Wadden en besluiten verder op de motor te gaan. Het is maar de vraag of we een plekje in de haven kunnen vinden, het is nog steeds topdrukte op het water. Buiten liggen al genoeg boten voor anker. Bij het binnenvaren staat een vrijwilligster aan de kant naar ons te wenken. Zeggen ze ons hier al dat de haven vol is? Nee, we krijgen juist te horen dat er nog een box vrij is voor ons. Even later liggen we.

Het aanleggen ging prima bij ons maar niet voor de ons helpende buurman. Bij een lijn aanpakken buigt hij zich voorover waarbij zijn zonnebril uit zijn hemdzakje in het water valt. Om z’n bril te redden springt hij pardoes het water in. Nogal ondoordacht want hij had nog meer kostbare spullen op zak. Die konden nog gered worden. De rest van de familie staat er wat beteuterd bij. Vrouwlief meldt nog dat het niet de eerste keer is dat hij zo z’n zonnebril verliest. Het was een dure begrijpen we. Er wordt de middag en avond af en toe nog een poging ondernomen met schepnet van andere buren en duikbril van ons om de bril te zoeken. Tevergeefs. Brillen zwemmen beter dan je zou denken. Tja, wij hadden die ervaring al met de bril van Ytzen in Friesland in veel ondieper water. Flink gezocht en niet gevonden. En in het Nederlandse water zie je ook geen hand voor ogen.

Marjolijn en ik gaan lekker zwemmen vanaf het strandje met uitzicht op de ankerende boten. Vanaf de boten komen mensen ook met opblaasboten of supboarden naar het strandje.

Na het zwemmen is het tijd voor een borrel en een boek. En na koken en eten gaan we een wandeling over het eiland maken. Tot zonsondergang mag je je buiten de zeg maar nederzetting begeven. Ieder seizoen is het hier anders.

We klimmen de uitkijkpost op

en gaan vogel uitkijkhutten in. We zijn de verrekijker vergeten. Dan maar ons fototoestel gebruikt. Wat zit daar in die tak? Is het een staartmees? Wie het weet mag het zeggen.

Nu vliegen er heel veel zwaluwen rond. Het is dus nog zomer! Maar ook zien we zwermen spreeuwen, de voorbode van het najaar? De zon is onder gegaan achter een laag bewolking. Terug op de boot willen we nog even buiten zitten. Maar zwermen muggen (toch nog zomer!) jagen ons de kajuit in.

Ik ben al vroeg wakker en maak een klein wandelingetje. Nog steeds die zwermen zwaluwen, wat hebben ze het toch druk.

Er zijn geen vroege vogels die van het strand gebruik maken.

Er is meer bewolking en het duurt even tot de zon er toch doorheen komt. Maar bij het ontbijt in de kuip verwarmt hij ons. Nog geen wind dus nemen we ook een kop koffie terwijl we andere vertrekkende en ook alweer aankomende boten gadeslaan. Maar dan gaan wij toch ook met het plan om achterom de Wadden te varen en op dezelfde ankerplek te gaan liggen als vorige week. Het is er net zo rustig als vorige week. Het zonnetje schijnt en we gaan weer zwemmen. Zelfs Joost neemt weer een duik, de derde keer dit jaar, het moet niet gekker worden!

Een rare wolk die er steeds hangt lijkt eerst op te lossen, maar later komen er toch steeds meer wolken.

Dan steekt ook de de wind op, en trekt ook snel aan. Daarmee kunnen we aan de wind naar Monnickendam zeilen. Het blijft droog. We hebben bij de Ouwe Blauwe gereserveerd en moeten toch nog haast maken met opruimen om op tijd daar te zijn. Het is wat frisser geworden, maar toch eten we voor het eerst daar buiten op het terras. We hebben discussie bij welk seizoen mosselen horen, maar dat neemt niet weg dat ze wel genoten worden.