In augustus en september worden er veel feestjes gevierd! We hebben ons daarmee prima vermaakt vorige weekenden, maar het water lonkt altijd! Voor vandaag wordt nog een mooie nazomerdag voorspeld en die laten we niet voorbijgaan en Ruud en Christa zeker ook niet! Zo luiden we ook nog eens de feestweek in van Ruud en Christa 60 jaar getrouwd!
Wij staan om 10 uur voor hun deur en zij staan helemaal klaar. Nog even hun keukentrapje ingeladen zodat de opstap naar onze boot makkelijker wordt. Het opstappen op de boot lukt dankzij het trappetje en een kontje helemaal. Het spannendste van de dag is achter de rug.
Joost gaat de boot klaarmaken voor vertrek terwijl ik koffie zet en de fourage opberg in kastjes en koelkast. Dan blijkt de koelkast het niet te doen. Bij nader onderzoek blijkt de accu leeg terwijl we wel aan de stroom liggen. We denken dat de walstroom het niet doet en Joost loopt naar het havenkantoor. Dat is het echter niet. Uiteindelijk blijkt dat de hoofdschakelaar uitgeschakeld was. Dat is snel opgelost. We laten de accu’s nog maar even laden terwijl wij koffie drinken. Tot mijn verbazing wil Christa wel een stroopwafel erbij.
Boot en mens voldoende opgeladen om te vertrekken. Op de Gouwzee hijsen we de zeilen. Joost legt weer graag uit wat er op het instrumentarium te zien is.
We zien van verre dat Volendam ook een feestweek heeft.
De buitenlucht maakt hongerig dus de broodjes komen te voorschijn. Gelukkig doet de koelkast het weer prima en is de witte wijn ook koud genoeg geworden. Santé!
We hebben geen doel, het zeilen zelf is het doel. Dus we varen een rondje, dat wil zeggen, eigenlijk een driehoek. Op de ruimere koers is de wind toch wat matigjes. Goede reden om de gennaker weer te hijssen zodat Ruud en Christa deze pracht ook ‘life’ kunnen bewonderen.
Zo zien ze ook dat het toch nog een gedoe van lijntjes is en het niet altijd meteen goed gaat. Maar als ie staat is het een beauty.
Tijd vervliegt op het water. Voor we de Gouwzee indraaien moet de gennaker weer naar beneden. En na de helft van de Gouwzee gezeild te hebben gaan we toch maar strijken. We willen op een Christelijk tijdstip in de haven zijn om daar nog lekker buiten te kunnen eten.
We zijn in een bepaald opzicht toch een traditioneel stel. Joost ruimt in de haven buiten alles op terwijl ik in de kombuis de nasi opwarm. Hoewel: de nasi is dan gisteren door Joost al gemaakt, om het ons vandaag zo makkelijk mogelijk te maken. En dan zitten we in de kuip van het eten en het laatste zonnetje te genieten.
Heelhuids en met trappetje leveren we Ruud en Christa thuis weer af. Precies op tijd voor de voetbalwedstrijd van Oranje. En er zijn gelukkig geen sporen van huisvredebreuk. Ze hebben niet door gehad dat Martine stiekem alle fotoalbums doorgespit heeft op materiaal voor de dinerquiz komend weekend.
Het was een heerlijke dag!