De lekkage is verholpen en een schadeplek aan de verf hersteld. We kunnen de boot gaan ophalen in Warns. Een prachtig nazomer weekend is het, maar we kunnen pas zondagmiddag naar Warns vertrekken want Joost en Mirjam moeten in de ochtend muziek maken in de kerk. Nou was dat erg leuk, dus rijden we daarna vrolijk naar Warns. Mirjam gaat mee zodat zij de auto weer naar huis kan rijden, heel fijn! Een toer met 6 bussen of 2 treinen en 2 bussen, daar hadden we even geen zin in.
Om half drie komen we aan in Warns. Joost legt Mirjam nog wat zaken uit over zijn nieuwe auto. Met name hoe ze tussendoor eventueel kan snelladen. Haar muziek via bluetooth ook nog gekoppeld en vrolijk rijdt ze weg.
Wij maken de boot vaarklaar en vertrekken terwijl velen met dit zonnige en rustige weer bezig zijn om de zeilen van de boten te halen. Bij Stavoren door de sluis en daarna wacht ons deze keer eens geen klotsbak. Tegen vieren staan de zeilen.
Met een windje 3 uit het noordwesten gaan we lekker. Helaas verdwijnt al snel de zon achter wolken die zich steeds verder samen pakken.
Het is tot onze teleurstelling zo zonder zon een stuk kouder dan verwacht. Onze bestemming voor vandaag is Enkhuizen. Dat is slechts 10 mijl. Maar halverwege zakt de wind in en gaan we nog maar 2.5 knoop. De wintertijd is juist vannacht ingegaan en zodoende gaat de zon al om 17.30 onder. Het laatste stuk varen we in het donker. We zijn wel vaker in het donker aangekomen in Enkhuizen, maar niet eerder komend van het IJsselmeer. Het blijft toch lastig om de knipperende lichtjes van lichtboeien en andere lichten te onderscheiden. Ook is de afstand schatten veel lastiger. Maar samen turend en met hulp van de plotter waarop we kunnen zien waar we varen komen we er wel uit. Een motorend zeiljacht vertrekt juist nog.
We varen de haven in en kunnen nog makkelijk een beschut plekje vinden aan de wal. Het is 19 uur en we hebben binnen een kwartier alle noodzakelijke dingen, zoals stroom aansluiten, gedaan om vervolgens naar het restaurant Bij NAP aan de haven te lopen.
We aten er precies 3 maanden geleden op mijn verjaardag samen met de kinderen. Nu is het er ook erg gezellig. Dat je eerst de kou en donkerte hebt getrotseerd en trots bent hier aangekomen te zijn versterkt dat gevoel. Na een heerlijke maaltijd lopen we terug naar de boot, zetten de verwarming aan rusten verder uit met een puzzeltje en een boek.
De volgende ochtend loop ik door de regen naar de bakker voor broodjes voor het ontbijt. We kunnen rustig aan doen want we willen pas tegen de middag vertrekken. Vanochtend zou er regen zijn en hardere wind en vanmiddag zou dat beter worden. Ik zeg zou, want het zijn maar voorspellingen en deze zal wat regen en wind betreft niet uitkomen. Omdat onze koelkast wat leeg is loop ik nog een keer naar de bakker voor belegde broodjes voor onderweg. Ondertussen doet Joost een poging om de vele bladeren die op het dek zijn gevallen te verwijderen.
Ze blijken er weer net zo hard op te vallen.
Rond twaalf uur vertrekken we. De buurman vraagt waar we heen gaan. ‘Naar Monnickendam!’ ‘Tegen de wind in?’ Tja, we moeten naar onze thuishaven en dat is inderdaad weer eens recht tegen de zuidwesten wind in. Hij gaat naar Den Oever. Mazzelaar! De windrichting was overigens wel volgens verwachting en de reden dat we gisteren vast het eerste stuk wilden varen.
We verlaten een herfstig Enkhuizen. De wind is fors en bij de sluis moeten we helaas aan de wachtsteiger wachten met forse dwarswind. En daar wordt je vanzelf een dwarsligger van. Het aanleggen lukte niet goed en onze boot wordt door de wind eerst dwars gelegd, daarna kunnen we alleen nog terug. Dan gaat gelukkig net de sluis open en kunnen we meteen invaren en wel goed vastleggen, de sluis ligt net wat beschutter.
Met tegenwind houden wij altijd hoop op kruisend ons doel te bereiken, misschien wel tegen beter weten in. En wetend dat we hiervoor nu niet het ideale voorzeil hebben en flink hebben moeten reven vanwege de harde wind. Om een lang verhaal kort te maken na 4 uur zeilen zijn we pas halverwege. We starten dus de motor voor nog 2 uur motoren. Het wordt donker, het regent, het miezert, het zicht is slecht. Voor en bij de ingang van de Gouwzee hebben ze heel veel boeien liggen, de meeste onverlicht. Dat maakt het niet makkelijker. Iedere boei op de kaart moet ik zien te vinden met mijn schijnwerper van een zaklantaarn. Wel handig dat daarvoor op de boeien een reflectieplaat zit. Want een boei die je tijdig ziet, daar vaar je niet tegenaan.
Om kwart over zeven liggen we weer veilig op ons vertrouwde plekje. Onze koelkast bevat nog wel een (meegenomen) pastasaus. Dat eerst maar klaarmaken en binnen warm en droog opeten. Daarna nog verder opruimen. We hebben veel natte spullen die binnen moeten drogen. De zeilen worden helaas nat ingepakt. We zullen nog een keer met droog weer moeten varen om ze ook droog voor de winter op te kunnen bergen.
Maar de lekkage blijkt goed verholpen. Daar hebben we genoeg regen en buiswater voor gehad om dat te testen.