Na al het wikken en wegen was het plan vandaag eens lekker rustig aan te doen. Dat past ook goed bij ons herstel van alle verkoudheidsklachten. Ellen heeft hier toch het meeste moeite mee en heeft voor het ontbijt al gedoucht. Om half tien zijn we beiden in de kleren en eten we samen ons ontbijt.

We willen zo rustig aan doen dat we zelfs koffie voor ons gaan laten zetten. Dat kunnen we dan wel gelijk combineren met het wegbrengen van wat afval, incasseren statiegeld en het doen van een enkele boodschap. Naast een paar broodjes een nieuw Sudoku boekje van de juiste moeilijkheidsgraad! En dan bij de koffie in Zeezicht zien we over de haven heen de Aquamarijn liggen in de zon voor het duin. En ja, die catamaran die veel weg heeft van een flatgebouw ligt er ook nog steeds.

Na de terugwandeling, het oplossen van de eerste Sudoku’s en het eten van een broodje besluiten we om het dek nog wat te boenen. We zijn tevreden met het resultaat van gisteren, toen we vooral zout water over het dek lieten lopen en de zon het werk verder lieten doen, maar willen de wat taaiere groene plekken nogmaals aanpakken. Taakverdeling is dat ik met de puts er voor zorg dat het dek nat is waarna Ellen met de zachte bezem het dek schrobt. De houten buitenrand wordt hier en daar nog wat bewerkt met een handborstel.

We zijn net weer naar binnen om uit te puffen of we zien dat ook de grote catamaran een poetsbeurt krijgt. Gaat toch iets anders met drie bemanningsleden en een schuimspuit. Zouden ze dit elke dag (of week) doen?

Voor het avondeten wandelen we nog even naar Kaapsduin – het is helder weer en dan is het uitzicht van het hoogste duin altijd fraai. We worden niet teleurgesteld. Al valt het niet mee om de vuurtorens van Ameland en Texel waar te nemen. En wie ziet de kerktorens van Franeker?

Beneden in het dorp wilden we bij Storm eten. Maar helaas – daar was het druk en konden we zonder reservering voorlopig niet terecht. Dan maar weer naar Zeezicht – Ellen had de kaart die ochtend al bekeken, wist wat ze wilde eten en vindt de aankleding erg gezellig. En net als in Storm is er voor mij in Zeezicht Brandaan Schoemrakker van de tap. We zaten dan ook al snel tevreden achter bier en warme hap.

Leuk is dat er altijd wel bootjes voorbij varen. Zelfs in het donker. Ik neem nog een toetje: Coupe Terschelling (ijs met Cranberrie compote en slagroom) en we drinken nog koffie (voor Ellen met bonbons). En we bedenken dat straks ook geen afwas hebben staan.

In de zachte avond wandelen we langs de haven terug. Ons pad verlicht door de Brandaris. Vast nog even lezen en puzzelen in onze kajuit. Maar ook – op tijd weer naar bed!