Bij alle plannenmakerij was er één ding duidelijk. Op donderdag gaan we zeker in de ochtend niet varen. De resten van orkaan Kirk zouden dan overwaaien wat met een flinke wind kracht 6 gepaard zou gaan. Daar hoeven wij niet zo nodig doorheen te zeilen.
Dus weer lekker uitslapen en rustig ontbijten. Ik ga ook nog even onder de havendouche staan die er lang over doet om warm te worden. We pakken een krant, puzzel en/of boek. Ben zelf al weer gevorderd in deel twee van de wadden trilogie van Matthijs Deen. De koffie is bruin, de verwarming snort: we zitten er warmpjes bij.
Er moeten wel even boodschappen worden gedaan. Voor lunch en diner morgen. Ik pak de vouwfiets en ga snel even heen en weer. Ellen pakt nog wat groene plekken op dek aan. Een frustrerend werkje; na elke plek valt weer een andere plek erg op.
Na de lunch trekken we de wandelschoenen weer aan. Weer gelijk het bos in achter de haven (en de zeevaartschool). We komen langs de bunkers van de Tigerstelling die nog steeds redelijk in takt zijn. Bij deze bunkers uit de 2e wereldoorlog stelden de Duitsers radar op en hebben daarmee behoorlijk wat vliegtuigen neergehaald.
Wij wandelen anderhalf uur verder door bos en over heide.
De noordenwind is fris maar het is best lekker weer. Ook een egeltje is uit zijn hol gekomen om van het weer te genieten.
De tocht voert weer over het Kaapse Duin. Daarboven treffen we een bankje aan waar even een takje uit de schoen kan worden gehaald.
Bij hotel Nap, beneden naast de Brandaris, is het tijd voor kop koffie of thee. Terug op de boot hernemen wij onze boeken en puzzels.
Voor het avondeten hebben we gereserveerd bij eetcafé Storm. Dit is een populaire plek; toen we van de week binnenliepen konden we niet zomaar terecht. Storm is tevens het proeflokaal van de Schoemrakker brouwerij. Naast ons lekkere eten nemen we dan ook een Brandaan. We bestuderen het viltje van de brouwerij – ja, een Schoemrakker is dezelfde vogel als die we gisteren in de branding zagen lopen.
De kans op een waarneming van Noorderlicht is relatief groot vandaag. We lopen na het eten in het donker nogmaals het Kaapse Duin op. We zien de lichten van Vlieland, Texel en Huisduinen (de lange Jaap). Voor Ameland lijkt het licht van de Brandaris wat te fel. Omdat er een bui over gaat geen Noorderlicht – we moeten het doen met een foto op de telefoon van een mijnheer die om dezelfde reden op het duin is maar al voor de bui aankwam.
Op de boot proberen we het nog even. En ook de camera ligt er klaar voor en is getest. Mooie foto van het duin achter de haven verlicht door de Brandaris. Maar nog geen Noorderlicht. Wie weet komt dat nog!