Verjaardagen van jarige zussen dienen gevierd te worden. Als gevolg konden we vrijdag pas laat de auto richting Monnickendam sturen. Daar wachtten nog enkele vrijwilligersklussen en een prima bed.

We stonden niet al te vroeg op maar na het ontbijt gooiden we snel de trossen los. De zon scheen en er was een matig windje. Met veel anderen genoten we van het prachtige weer.

Bijzonder is dit keer dat we het zonder vaste marifoon, met antenne in de mast, moeten doen. Dat ding is even van zijn plek om opnieuw geprogrammeerd te worden voor de nieuwe kanaalindeling. Dat had vorig jaar al gemoeten, maar ja… Vandaag dus ook geen AIS en, zo bleek, op de handmarifoon ontvingen we de Centrale Meldpost IJsselmeer niet goed.

Doel was vandaag naar Lelystad te varen (en dan morgen weer terug). Niet helemaal bezeild (met noordoostenwind) maar waarschijnlijk wel in twee slagen te doen – zeker omdat de verwachting was dat de wind later naar het noordwesten zou draaien. Maar omdat de wind nog wat verder inzakte viel de snelheid terug tot iets tussen de 1 a 2 knopen. Dat schiet niet op. Omdat de wind ook nog een variabele richting had moesten we de koers ook nog een paar keer verleggen. En zo waren we om vier uur nog niet eens halverwege. Nu hadden we geen haast, het avondeten al aan boord, maar zo varen is ook vermoeiend.

Maar toen draaide de wind naar het noordwesten en trok gelijk flink aan. Al snel besloten we te reven. Dat deden we al zeilend. Eerst met de genua aan de wind varen en dan het grootzeil reven. Daarna met de reeflijn de Genua een stukje inrollen.

De snelheid inmiddels ruim 6 knopen! En ja, dat schiet wel op. Al snel dan in de buurt van Lelystad en daar heeft de Centrale Meldpost IJsselmeer een steunzender. Om kwart over zes hoorden we hen dan ook voor het eerst met een waarschuwing voor windkracht 6!

Daar lieten we ons verder niet door van de wijs brengen. Via de vaargeul voeren we dit keer het havengebied in waarna we achter de Leidam de zeilen streken en op de motor koers zetten naar de Bataviahaven. Daar legden we, met veel motorkracht maar ook probleemloos, aan aan een steiger aan hogerwal.

Na het opruimen tijd voor een borrel in de kajuit. De wind was nog niet gaan liggen. Sowieso was het weer niet meer heel aangenaam. Op de meeste schepen bleef men binnen!

Na een rustig avondje (met veel sudoku’s) en een goede nacht niet al te vroeg uit de veren. Ellen slaagt erin de havenmeester te spreken. Als dank voor het alsnog betalen van havengeld ontvangt ze twee pennen: die komen van pas. Ook interessant zijn de boten die nu de haven binnenlopen. De eerste heeft zelfs de naam ‘Content’. Komen vast voor de fashion outlet Bataviastad – is bij die echtparen de ‘fun’ inderdaad zo traditioneel verdeeld: mannen lekker varen en vrouwen lekker shoppen? Zo komen ze in ieder geval beiden aan hun trekken – beiden content?

De wind is nog steeds tussen kracht vier en vijf maar tegen twaalven besluiten we toch te vertrekken. Er is aanmerkelijk meer beroepsvaart dan op zaterdag en op het open water ook meer golfslag. We hijsen het gereefde zeil dan ook weer achter de dam en varen dan tussen twee vrachtschepen hetzelfde gat door. Aan de wind zetten we de terugtocht in. Juist nu zijn er buien met neerslag. Twee tegenliggers hebben de weinig toepasselijke namen ‘Sunshine’ en ‘Summertime’. Als ze uit zicht zijn verdwenen is het inmiddels droog.

Het is echt buiig weer wat ook betekent dat de wind varieert tussen kracht 3 en 6. Het water blijft wat onrustig met soms ons afremmende golven. Desalniettemin zit de snelheid er goed in – we tikken zelfs even de 7,5 knopen aan. Drie uur na vertrek moeten we dan ook weer de zeilen op de Gouwzee strijken waarna we even later in onze vertrouwde thuishaven aanleggen.

We ruimen op, eten ons eten waarna Ellen me even voor 7 uur afzet op station Noord. Ik ga naar de herdenking bij Kerkstraat 109.