Voor het ontbijt ging Joost even snel boodschappen doen. Vast wat voorraden aanvullen. Met het ontbijt zitten we nog lekker in het zonnetje in de kuip. Daarna gaan we op stap. Vandaag willen we naar Colchester een stad in Essex. Vreemd genoeg kwamen we gisteren juist uit die buurt. Maar Colchester is via de Colne niet meer met de boot te bereiken. Toen we gisteren doorvoeren naar Ipswich om te schuilen voor de harde wind was ons plan al snel gemaakt. Vandaag zou er ook te veel wind zijn. Er is hier een station, de dichtstbijzijnde volgende stad is Colchester. En reizen met de trein is altijd leuk.

Onze Engelse buurman hier in de haven die al 4 keer in Nederland is geweest met zijn boot en zijn boot aan het klaar maken is om vrijdag naar de zuidwest kust van Engeland te varen vraagt wat we vandaag gaan doen. Hij was wat verbaasd dat we naar Colchester gaan. Hij kwam zelf uit die buurt. Hij begreep niet dat we daar heen wilden. Tja, misschien het kasteel bezoeken? En er is een Dutch quarter vertel ik hem. Vervolgens vroeg hij waar we geweest waren in Engeland. Hij raadde ons nog aan om de rivier de Deben op te gaan. Maar die hebben we overgeslagen vanwege een lastige ingang vanaf zee. ‘It looks more scary than it is’. Tja, dan misschien een volgende keer dat we hier zijn.

In 20 minuten lopen we naar het station. We kunnen nog snel koffie kopen voor we de trein ingaan. Voor Joost is de trein helemaal genieten. Ik heb hem wel moeten vertellen dat het spoorwegmuseum in Colchester vandaag helaas gesloten is.

We verkennen eerst globaal de stad die gebouwd is op een heuvel. Het Victoriaanse stadhuis zien we hier.

We komen hier in Engeland trouwens steeds bruidswinkels tegen. Of letten we daar nu meer op?

En dan moeten we deze 15e juli vieren met taart: we zijn 38 jaar samen. Wat een grote stukken taart, voorlopig hoeven we niet te lunchen.

We gaan de Nederlandse wijk bekijken die eigenlijk niet zo speciaal is. Wel het verhaal erover.

In de 16e eeuw zijn Vlaamse protestanten gevlucht (vervolging vanwege hun geloof) naar Colchester en zij waren wevers. Daardoor kreeg de kledingindustrie een boost en dit betekende veel voor de economie van Colchester.

We gaan het kasteelpark in. Dat is een mooi park met veel bloembedden en eekhoorntjes. We rusten daar op een bankje een tijd uit voor we het kasteel gaan bezoeken.

In het kasteel is een museum. Het is een buitengewoon mooi opgezette geschiedenis van Colchester vanaf het begin van onze jaartelling. Colchester wordt niet voor niets de oudste stad van Engeland genoemd. In het jaar 43 na Chr vestigden Romeinen zich hier al. Daarvoor was het een Keltische nederzetting. Er zijn Romeinse stadswallen en op de plaats waar ooit een tempel stond is rond 1100 een kasteel gebouwd door de Normandiërs.

Er zijn in de 20e en 21e eeuw veel opgravingen gedaan in Colchester en daar zijn veel oude voorwerpen gevonden die hier tentoongesteld worden. Aan de hand hiervan wordt de geschiedenis goed uitgelegd. En voor kinderen zijn er dingen die het museumbezoek wat leuker moeten maken. Joost heeft er ook veel plezier mee!

We gaan uitrusten in een pub en zoeken vast een restaurant uit voor het diner. We zien hier veel Indiase mensen dus Indiaas lijkt ons wel eens wat. We reserveren en gaan vervolgens nog Jumbo de watertoren bekijken. Deze is gebouwd in 1883 en is een van de grootste resterende Victoriaanse watertorens.

De toren is genoemd naar de Londense olifant Jumbo (waar wij verder niets vanaf weten) maar in de windwijzer zit wel een olifant.

Het Indiase restaurant is een bijzondere belevenis. Wanneer we om 2 glazen wijn vragen wordt ons verteld dat drie glazen maar ietsje duurder is en daarmee gaan we akkoord. Vervolgens wordt een hele fles wijn gebracht en twee glazen wijn dubbel vol ingeschonken zodat er naar die maatstaven nog 1 glas in de fles rest. Verder zitten we vlak bij de deur en hebben we eerder al ergens gezien dat Indiase families in een restaurant niet op hun plek blijven zitten maar voortdurend naar buiten en binnen lopen. Hier net zo. Gelukkig zijn ze wel allemaal in de kerk geboren! Over het eten hadden we geen klagen.

Tijd om de terugreis te aanvaarden. 20 minuten lopen, door beginnende regen. De trein in die behoorlijk druk is zo op de avond. En in Ipswich nog 20 minuten lopen door steeds hardere regen. we waren voorbereid en hebben regenjassen aan. en dan is het heerlijk thuiskomen op ons gezellige bootje! Dat we moe zijn is niet zo gek. We hebben bij elkaar 16 km gelopen!