We zitten hier blijkbaar in een dunbevolkt gebied en uithoek. Het mobiele netwerk is hier niet best en de haven heeft geen wifi. Gisteravond kostte het veel moeite om het blog te maken, vooral het uploaden van foto’s. Nadat het blog toch was gepubliceerd moesten we nog even ansichtkaarten op de post doen. We hadden gezien dat de bus morgen om 7 uur ’s ochtends nog geleegd wordt. Dus maken we nog een wandelingetje. Het is windstil, zacht weer en de maan schijnt. Soms denk ik dat ik in Frankrijk ben. Ik ken dit weer in Engeland niet. Daarna zitten we nog lekker buiten in de kuip met een lamp aan. Ook dat doet denken aan onze vroegere vakanties in Frankrijk. ’s Avonds lang door blijven lezen in het donker bij een petroleumlamp. De verlichting is nu beter met een oplaadbare lamp. En van sudoku’s hadden we toen nog nooit gehoord.

Vandaag wordt de vouwfiets weer uit de boot gehaald. Alles is hier ver weg, maar op een kwartier fietsen zou toch een winkel zijn. Joost gaat op verkenning uit. De winkel blijkt goed voor alle niet verse dingen. Maar helaas geen brood, yoghurt of groente. Daarvoor zou hij verder moeten fietsen. Dat laat hij maar na overleg.

We willen namelijk nog een wandeling van ongeveer drie uur maken. Daarvoor smeren we boterhammen die we nog hebben, 4 dagen oud en toch nog verrassend goed, nemen drinken mee en zwemkleding. Ons doel is de Chapel of St Peter on the Wall. Deze is een van de oudste grotendeels in tact gebleven kerken in Engeland. Het is in de 7e eeuw gebouwd op de muren van een oud romeins fort. De wandeling ernaar toe gaat weer door de graanvelden. de Engelsen weten wel hoe je regels leuk brengt.

De kapel staat vlak bij de kust. Als je niet beter weet denk je dat er gewoon een grote schuur staat. En het is in het verleden ook wel gebruikt als stal.

Maar nu heeft hij weer een kerkelijke functie. Morgenavond is er een evensong. Maar dan zijn wij hier niet meer.

Het waait behoorlijk en er staan koppen schuim op de zee. Het geelgroene gras lijkt gewoon over te lopen in geelgroen water van de zee.

En dan nog geel graan en een gele Joost en het plaatje is compleet.

We wandelen verder langs de kust terug. Ons idee om ergens dan ook nog even te zwemmen laten we maar. De wind die uit het oosten komt en dus over de zee is behoorlijk fors en koud. Er zijn dappere mensen die het wel doen. Na 2 uur wandelen tijd voor een pauze.

En dan het laatste stuk nog om de kerncentrale heen. Van te voren denk je dat die de schoonheid van het hele gebied verpest, maar dat valt toch erg mee. Het is zaterdag en er wordt overal flink gezeild. Aan de overkant is een zeilwedstrijd bezig zo te zien.

Terug op de boot voelen we die 12 km wel in onze benen. We kunnen uitrusten voor we gaan eten in het havenrestaurant. Met nog 1 maaltijd op de boot en geen verse producten maken we het ons maar even makkelijk. Er zou ook live muziek zijn en we zijn wel benieuwd. Joost zit er weer te genieten van de muziek.

De Engelsen lijken elkaar allemaal te kennen en hebben het gezellig met elkaar. Terug op de boot horen we de muziek nog even hard als in het restaurant. Het zal mijlenver te horen zijn want het water draagt ver.