Naar een volgende kreek (Woolverton – Walton on the Naze, 12,4nm, 7 juli 2025)

We liggen deze ochtend nog op de Orwell rivier. Vanuit Lowestoft zijn we een paar rivieren gepasseerd waarmee water naar de zee stroomt. Maar er zijn hier ook gebieden die, een beetje vergelijkbaar als de wadden, met hoogwater (deels) onderlopen en met laagwater (haast) droogvallen. Naar zo’n gebied willen we vandaag.

Maar dat moet je wel plannen; niet alleen om de stroom mee te hebben maar ook omdat als je met laagwater aankomt vastloopt. Wij hebben bedacht tussen 14 en 15 uur (lokale tijd) te moeten vertrekken. Dan hebben we nog stroom mee op de Orwell, zijn net voor laagwater bij Harwich en een kleine twee uur later bij de rood-witte aanlop ton (midvaarwaterboei). We hebben dus nog geen haast, en dat komt goed uit want het waait hard en dat maakt het lastig om uit onze box te komen.

Tijd genoeg voor een wandeling, Wij gaan het voetpad van gisteren naar de PinnMill nu stroomopwaarts vervolgen. Ellen heeft gisteren, toen we kwamen aanvaren, op de wal een toren zien staan en dat is nu een mooi wandeldoel. Maar eerst een stukje door het bos.

Daarna lopen we langs allerlei akkerbouw velden. We herkennen wortelen, aardappelen, uien en gerst (ja, gisteren liepen we langs tarwe). Veel irrigatievoorzieningen zijn er ook; maar met de buien van gisteren staan er ook plassen op de velden.

Na 40 minuten bereiken we het einddoel. Je kan het (volgens Ellen) ook als (duur) vakantiehuisje afhuren.

We wandelen vrijwel dezelfde weg terug. De kerk van Woolverton staat er tussen de bomen fraai bij!

En hoewel het niet regent vandaag sla ik voor de lunch toch aan het bakken!

Na de lunch en de afwas moeten we op pad. De wind is nog niet echt gaan liggen dus er moet even nagedacht worden hoe we veilig weg kunnen komen (en niet tegen andere boten worden aangeblazen. Met behulp van twee lange lijnen naar de wal, waarbij we er één gebruiken om rond een kikker naar buiten te draaien, lukt ons dat zeer goed. Uiteraard nadat we deze grote jongen even voor hebben laten gaan.

En dan op de genua (dat is wel voldoende bij windkracht 5 en ruime wind) de Orwell af. Al snel PinnMill weer in zicht met zijn pub en rommelige jachtwerf.

Wij varen verder. Er is best veel te doen op het marifoonkanaal van de haven van Harwich maar als wij langsvaren is het er niet druk. We varen netjes net buiten de vaargeul de zee op en zetten koers naar de aanloop ton. Windrichting is precies zo dat we waarschijnlijk ook net weer de kreek op de genua in kunnen varen.

En zo varen we in stilte het moerassige gebied (veel heet hier ‘Marsh’) in aan de ondiepe ‘Pennyhole bay’. De boeien liggen er niet voor niks – vlak daarachter kan je de banken zien liggen; ook is daar branding.

Ook is het even opletten want de geul die kronkelt. Kijk maar, 3 rode boeien (aan bakboord houden) en een groene. Niet de kortste weg nemen dus!

En dan is er aan beide kanten land en liggen er ook hier weer veel bootjes aan moorings op hun schipper te wachten. Hierdoor ook niet altijd duidelijk waar de geul precies loopt. Een paar honderd meter voor de haven starten we de motor. Keurig leggen we aan tussen twee boten aan een ponton die langs de oever ligt.

We gaan nog even kijken maar de havenmeester is al naar huis. Die zien we morgen wel. We eten en wassen af. En terwijl de zon schijnt is er in het oosten een regenbui.

Dit bericht werd geplaatst in Onderweg door Joost . Bookmark de permalink .

Over Joost

Beetje afhankelijk van de vakantie, de chauffeur of schipper. In het bezit van gitaar, spiegelreflex camera, laptop en vaarbewijs. En de persoon die er voor mag zorgen dat blog.koedijk.net functioneert.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.