Na 10 jaar is er weer Sail Amsterdam. Maakt het een verschil nu we zelf een zeilboot hebben? Meevaren bij de Sail-in is nu mogelijk, maar het lijkt ons niets. De stress door de drukte op het water laten we graag bij anderen. Een ligplaats zien te krijgen in Amsterdam ten tijde van Sail is een dure aangelegenheid. In de Marina van Amsterdam waar we wel eens liggen, hebben ze extra ligplaatsen bijgemaakt. De kosten voor 5 dagen is 100 euro per meter. Voor een sloepje misschien te doen maar niet voor onze boot van bijna 11 meter. Dat maken we in 3 weken vakantie aan liggeld niet eens op.

Maar de Sail-in wil ik niet missen. Met Marjolijn heb ik afgesproken om naar het Noordzee kanaal te fietsen. De wegen daar zijn voor auto’s afgesloten waardoor er veel ruimte voor fietsers is. Onderweg door Halfweg en Spaarnwoude komen overal fietsers vandaan die allemaal dezelfde kant op gaan, vaak met stoeltjes op hun fiets gebonden. Bij het Noordzee kanaal schrikken we van de hoeveelheid fietsen die er al geparkeerd staan en hoeveel mensen al op de dijk staan. Wel een prachtbeeld van Nederland fietsland! We fietsen nog maar een eind door. Nu komen er ook fietsers van de andere kant die juist aan onze kant een plekje hopen te vinden. Op een stuk dijk is het niet zo druk. Wat blijkt, er ligt een sloot voor. Maar we zien een paar mensen elkaar over een balkje over de sloot helpen. Dat gaan wij ook doen. En even later hebben we een mooi plekje op de dijk. Niet heel dicht bij het vaarwater, maar wel met een mooi uitzicht over de stoet die komt aanvaren. We zijn ook precies op tijd om de Clipper de Stad Amsterdam die de parade aanvoert langs te zien komen. 

Het zonnetje schijnt, we hebben samen 1 klein stoeltje die we afwisselend gebruiken, hebben eten en drinken bij ons en genieten er enorm van. 

Na zo’n 2 uur komt er een einde aan de stoet. We blijven nog maar even zitten. Nu wordt het natuurlijk weer heel druk met fietsers. Er zijn helaas geen toilet blokken langs de weg gezet. Maar we zien dat hier vlakbij een golfbaan met restaurant is. Van Astrid heb ik geleerd dat je op dat soort plekken ook als niet golfspeler prima gebruik mag maken van het restaurant met daarbij hele schone toiletten. Het is er behoorlijk druk, meer Sailbezoekers wisten deze plek te vinden. 

En dan is het weer een uurtje fietsen om thuis te komen. Die avond bekijken Joost en ik de hele middaguitzending over Sail nog met veel plezier. 

Op vrijdagochtend ga ik met het OV naar het Centraal station. Ik wil toch nog even Sail in het centrum meemaken. Ik wil graag de Clipper Stad Amsterdam op en naar het Scheepvaartmuseum omdat daar twee zeilboten liggen die ik graag wil zien. De drukte bij het Centraal station valt me nog mee, toch lopen we in een stoet naar de IJhaven. Voor alle zeilboten staan al rijen om erop te gaan. De massa’s mensen op de boten bekijkend doet me besluiten om niet in een rij te gaan staan maar door te lopen naar het Scheepvaartmuseum. Heerlijk, de drukte uit. In het Scheepvaartmuseum is het nog helemaal niet druk. Ik vind daar buiten al snel de eerste zeilboot: de Gipsy Moth IV. 

Het is een Iconisch Brits zeilschip dat wereldgeschiedenis schreef. In 1966 werd dit 16 meter lange jacht speciaal gebouwd voor Sir Francis Chichester, met als doel: in z’n eentje de wereld rondzeilen en daarbij de historische vaartijden van de 19e eeuwse clippers zoals de Cutty Sark te verslaan. Het lukte. Zijn reis, met een afstand van ruim 28.500 zeemijlen rond de Grote Kapen, werd wereldwijd gevolgd door miljoenen mensen. Het schip groeide uit tot het symbool van solozeilen en moderne zeilraces. Chichester werd hiervoor geridderd door Queen Elisabeth. Nb Chichester was 64 jaar toen hij aan de zeilrace begon. 

Wanneer ik op de zeilboot wil stappen stapt een andere bezoekster er af met de opmerking, tja het is gewoon een zeilboot. Met iets meer historisch besef betreed ik de boot. Binnen staat de huidige eigenaar te praten met Engelsen. Opgewonden vertelt een van het dat hij de boot nog heeft bezocht in Greenwich. Ik lees op Wikipedia dat de boot tot 1977 daar te bezoeken was. Daarna niet meer, want de boot bleek er te veel door te slijten. Wel lag hij daar naast de Cutty Sark. Het schip werd later in 2005 gerestaureerd en in 2006 weer te water gelaten waardoor ik anno 2025 in Amsterdam het schip heb kunnen bezoeken. 

De tweede boot die ik wilde zien is de Lucipara 2. Maar eigenlijk meer nieuwsgierig naar de zeilers Floris en Ivar dan naar de boot zelf. Zij zijn de Sailors for Sustainability, voor mij helden. In 2016 hebben ze hun banen en jachtige leven verruild voor het leven op een zeiljacht om de wereld rond te zeilen. Dat doen er wel meer, maar zij hadden het plan opgevat om overal in de wereld te zoeken naar duurzame alternatieven en daar verslag van te doen als een hoopvolle onderneming. Hun verhalen stonden al in de Zeilen en nu was het boek genaamd Overstag uitgekomen met daarin verslag van hun reizen en een selectie van de hoopvolle projecten. Ik kreeg het boek voor mijn verjaardag en was er meteen weg van.

Toen ik ook nog las dat ze bij Sail zouden zijn moest ik er heen. Waarom? Gewoon even zeggen hoe mooi ik hun reis en hun boek vind. Het was een leuke spontane ontmoeting. Zo te zien hadden ze alleen voor hen bekende gasten aan boord. Met Ivar raakte in aan de praat. Ze wonen inmiddels weer in een gewoon huis in Amsterdam. Toen bleek dat hun boot ook in Monnickendam ligt, wel in de andere haven. Kunnen we naar elkaar zwaaien, zei Ivar. Toen ze terug kwamen van hun reis was er in de havens in Amsterdam geen plek voor hun boot. Maar voor hen is Monnickendam (nb na zo’n wereldreis) ook een ontdekking vanwege het mooie vaargebied. Zij trekken er graag met neefjes en nichtjes op uit. Ik vertrok weer vrolijk met tot ziens op het water en met het idee dat de complimenten over gekomen zijn. En dan nu dus nog even reclame voor het boek: vind je het leuk om en over zeilreizen en over hoopvolle duurzame projecten te lezen, koop dan: ‘Overstag’ door Floris van Hees en Ivar Smits. Daarnaast staan er ook prachtige foto’s in.

Ik was tevreden met mijn bezoek aan deze twee zeilboten, de Greenpeace boot die naast de Lucipara2 lag sloeg ik maar over. Genoeg voor deze dag.