Je zou maar met ons afgesproken hebben om mee te zeilen. Het is prachtig zonnig weer met een heerlijk windje. Het kan niet beter voor opstappers Job en Jellie. Wij zijn vast vrijdagavond naar de boot gegaan omdat onze gasten al om 10 uur komen (op ons verzoek). Dus moeten zij vanuit Bennekom en wij ook op tijd op. Wij om de boot klaar te maken en broodjes te kopen. Maar eerst ontbijten. Nee, niet ontbijten, want we zijn de yoghurt vergeten. Dan maar eerst boodschappen doen. Maar we zijn op tijd klaar om de gasten aan boord te verwelkomen. We hebben een Friezin aan boord en dat voelt meteen goed. Hoewel ze een ‘woud’ Friezin is komt haar familie wel uit de buurt van Eernewoude.

Eerst koffie en thee met heerlijke taart uit uit Bennekom en dan vertrekken. Beide gasten zijn geen zeilers dus wij kunnen onze kunstjes vertonen. Tenminste, weer eens iets oplossen wat fout gaat. Het harpje van de grootval is weer eens losgegaan en bungelt nu boven onze hoofden. Zo hoog dat we er niet bij kunnen. Ook een poging met een stok lukt niet. Eerst maar voor anker gaan om niet ook nog op de omgeving te hoeven letten. Het bootmansstoeltje komt weer te voorschijn en ik hijs Joost een eindje omhoog. Hij hoeft gelukkig niet heel hoog en het lukt me zover. Maar dan is het nog een hele toer om de slingerende lijn ergens vast te kunnen pakken met de ‘hook and moor’ stok. De fysici onder ons denken meteen aan sommen met slingertijden enz. Maar dat helpt niet. Doorzetten tot je beet hebt! Gelukt.

Even later gaan we ankerop en hijsen we de zeilen. Onder het zeilen hebben we heel wat bij te praten. Gelukkig kan Joost tegelijk ook nog zijn hoofd bij het zeilen houden. Maar Job wordt toch ook een tijdje aan het roer gezet.

We zeilen een eind richting Hoorn maar gaan er niet heen, we varen gewoon weer terug, te lekker op het water. Onderhand mag ik het gezelschap van een lunch voorzien

Aan het eind van de middag leggen we weer aan in Monnickendam. Tijd voor een borrel. En dan gaat Joost koken terwijl Job en Jellie even Monnickendam gaan verkennen. Een half uurtje later staat het eten klaar en zitten we heerlijk buiten te eten. En daarna gaan Job en Jellie weer op huis aan.

De volgende morgen loop ik naar Henriette die ik op haar boot aan de overkant zie staan. Staand lezen en drinken, hoezo? Kees blijkt in de motorruimte een reparatie te doen waarvoor de boot naar 1 kant moet hangen. Nou ik breng ook nog graag wat gewicht in de schaal. Als de klus geklaard is spreken we af later koffie bij ze te komen drinken. Wij nemen onze restant taart mee en zo zitten we gezellig te smikkelen en even bij te praten. Niet te lang want zij gaan met de auto naar een verjaardag en wij gooien lekker weer los.

Joost blijkt echter niet zo lekker en als de wind afneemt gaan we op de Gouwzee voor anker. Joost gaat plat en ik plons voor het eerst dit seizoen vanaf de boot het water in. 19 graden zou het water zijn, brrr wat voelt dat toch nog koud aan.

Later in de middag krijg ik opeens poetsdrang. Het laatste deel van het dek moet nog gedaan worden. Zou fijn zijn als dat nu eens klaar was. En dat lukt.

Voor het avondeten hebben we een rest van de saus van gisteren aangevuld met wat rijst en bonen. Een verrassend nieuwe combinatie. En wie zien we dan opeens langsvaren: Kees en Henriette. We maken dus een foto van hun boot en sturen die hen later.

Wanneer het anker opgehaald wordt kan Joost met de waterspuit meteen het anker schoon spuiten.

En dan gaat de zon alweer onder als we Monnickendam binnenvaren.