Het moet er toch van komen – we gaan vandaag op huis aan. Wekker om acht uur gezet en om kwart over negen varen we, flink ingepakt in veel lagen kleren, met een frisse zuidoostenwind op de genua op het Keteldiep.

Eerste punt van aandacht natuurlijk de Ketelbrug. We willen door de opening van 10:50uur. We zetten koffie en eten de Oranjekoek op. Maar als we uit de luwte van het IJsseloog zijn gaan we toch nog weer vlotter dan gedacht en zijn we even na half elf bij de brug. Nog weer even heen en weer varen – uiteraard na ons even per marifoon bij de brugwachter te hebben gemeld.

Op het IJsselmeer gaan we bakboord uit naar Lelystad. Even de vraag of we door het daar gelegen windpark zullen gaan. Het mag, en het is goed bezeild, en zo varen wij op windkracht voor het eerst met links en rechts windmolens.

We gaan steeds zo’n 5 knopen dus schieten we, ondanks dat we het eerste rif hebben gestoken, lekker op. Het is ook behoorlijk druk hier met behoorlijk veel beroepsvaart uit Friesland. Maar aangekomen bij de Houtribsluis zijn we samen met een klipper die een eindje voor ons vaart. We mogen, als we doorvaren, van de sluiswachter mee de sluis in. Maar waar de klipper gelijk de brug onderdoor mag moeten wij aan de andere kant blijven liggen. De brug gaat pas open als er weer zeilboot van de andere kant komt.

We draaien na de sluis langs de Poepende Man het Markermeer op. En weer met ruime wind stuiven we naar de Gouwzee. We eten boterhammen die we al in Workum hadden gekocht; laten we zeggen dat zijn Oranjekoek beter smaakte. Na een kleine drie uur passeren we het uiterste puntje van Marken en varen we de Gouwzee op.

Op zeer bekend water moeten we scherp aan de wind varen en maken we het ons met een draaiende wind nog lastig. Op de genua varen we het lastste stukje tot de motor aan moet om de haven in te varen. De vakantietocht zit er weer op.

We hebben deze week behoorlijk veel gezeild, ruim 165nm, en hebben een mooi rondje gemaakt. En dat terwijl de noordenwind ons in de eerste dagen best lastig maakte. Het was fris maar regen hebben we onderweg nauwelijks gehad.

Terwijl we nagenieten eten we tomatensoep. En het is natuurlijk geen herfstvakantie zonder pannenkoeken!