De lekkage is verholpen en een schadeplek aan de verf hersteld. We kunnen de boot gaan ophalen in Warns. Een prachtig nazomer weekend is het, maar we kunnen pas zondagmiddag naar Warns vertrekken want Joost en Mirjam moeten in de ochtend muziek maken in de kerk. Nou was dat erg leuk, dus rijden we daarna vrolijk naar Warns. Mirjam gaat mee zodat zij de auto weer naar huis kan rijden, heel fijn! Een toer met 6 bussen of 2 treinen en 2 bussen, daar hadden we even geen zin in.

Om half drie komen we aan in Warns. Joost legt Mirjam nog wat zaken uit over zijn nieuwe auto. Met name hoe ze tussendoor eventueel kan snelladen. Haar muziek via bluetooth ook nog gekoppeld en vrolijk rijdt ze weg.

Wij maken de boot vaarklaar en vertrekken terwijl velen met dit zonnige en rustige weer bezig zijn om de zeilen van de boten te halen. Bij Stavoren door de sluis en daarna wacht ons deze keer eens geen klotsbak. Tegen vieren staan de zeilen.

Met een windje 3 uit het noordwesten gaan we lekker. Helaas verdwijnt al snel de zon achter wolken die zich steeds verder samen pakken.

Het is tot onze teleurstelling zo zonder zon een stuk kouder dan verwacht. Onze bestemming voor vandaag is Enkhuizen. Dat is slechts 10 mijl. Maar halverwege zakt de wind in en gaan we nog maar 2.5 knoop. De wintertijd is juist vannacht ingegaan en zodoende gaat de zon al om 17.30 onder. Het laatste stuk varen we in het donker. We zijn wel vaker in het donker aangekomen in Enkhuizen, maar niet eerder komend van het IJsselmeer. Het blijft toch lastig om de knipperende lichtjes van lichtboeien en andere lichten te onderscheiden. Ook is de afstand schatten veel lastiger. Maar samen turend en met hulp van de plotter waarop we kunnen zien waar we varen komen we er wel uit. Een motorend zeiljacht vertrekt juist nog.

We varen de haven in en kunnen nog makkelijk een beschut plekje vinden aan de wal. Het is 19 uur en we hebben binnen een kwartier alle noodzakelijke dingen, zoals stroom aansluiten, gedaan om vervolgens naar het restaurant Bij NAP aan de haven te lopen.

We aten er precies 3 maanden geleden op mijn verjaardag samen met de kinderen. Nu is het er ook erg gezellig. Dat je eerst de kou en donkerte hebt getrotseerd en trots bent hier aangekomen te zijn versterkt dat gevoel. Na een heerlijke maaltijd lopen we terug naar de boot, zetten de verwarming aan rusten verder uit met een puzzeltje en een boek.

De volgende ochtend loop ik door de regen naar de bakker voor broodjes voor het ontbijt. We kunnen rustig aan doen want we willen pas tegen de middag vertrekken. Vanochtend zou er regen zijn en hardere wind en vanmiddag zou dat beter worden. Ik zeg zou, want het zijn maar voorspellingen en deze zal wat regen en wind betreft niet uitkomen. Omdat onze koelkast wat leeg is loop ik nog een keer naar de bakker voor belegde broodjes voor onderweg. Ondertussen doet Joost een poging om de vele bladeren die op het dek zijn gevallen te verwijderen.

Ze blijken er weer net zo hard op te vallen.

Rond twaalf uur vertrekken we. De buurman vraagt waar we heen gaan. ‘Naar Monnickendam!’ ‘Tegen de wind in?’ Tja, we moeten naar onze thuishaven en dat is inderdaad weer eens recht tegen de zuidwesten wind in. Hij gaat naar Den Oever. Mazzelaar! De windrichting was overigens wel volgens verwachting en de reden dat we gisteren vast het eerste stuk wilden varen.

We verlaten een herfstig Enkhuizen. De wind is fors en bij de sluis moeten we helaas aan de wachtsteiger wachten met forse dwarswind. En daar wordt je vanzelf een dwarsligger van. Het aanleggen lukte niet goed en onze boot wordt door de wind eerst dwars gelegd, daarna kunnen we alleen nog terug. Dan gaat gelukkig net de sluis open en kunnen we meteen invaren en wel goed vastleggen, de sluis ligt net wat beschutter.

Met tegenwind houden wij altijd hoop op kruisend ons doel te bereiken, misschien wel tegen beter weten in. En wetend dat we hiervoor nu niet het ideale voorzeil hebben en flink hebben moeten reven vanwege de harde wind. Om een lang verhaal kort te maken na 4 uur zeilen zijn we pas halverwege. We starten dus de motor voor nog 2 uur motoren. Het wordt donker, het regent, het miezert, het zicht is slecht. Voor en bij de ingang van de Gouwzee hebben ze heel veel boeien liggen, de meeste onverlicht. Dat maakt het niet makkelijker. Iedere boei op de kaart moet ik zien te vinden met mijn schijnwerper van een zaklantaarn. Wel handig dat daarvoor op de boeien een reflectieplaat zit. Want een boei die je tijdig ziet, daar vaar je niet tegenaan.

Om kwart over zeven liggen we weer veilig op ons vertrouwde plekje. Onze koelkast bevat nog wel een (meegenomen) pastasaus. Dat eerst maar klaarmaken en binnen warm en droog opeten. Daarna nog verder opruimen. We hebben veel natte spullen die binnen moeten drogen. De zeilen worden helaas nat ingepakt. We zullen nog een keer met droog weer moeten varen om ze ook droog voor de winter op te kunnen bergen.

Maar de lekkage blijkt goed verholpen. Daar hebben we genoeg regen en buiswater voor gehad om dat te testen.

Soms zit alles mee zoals je hoopte. Vandaag prima weer om weer terug te zeilen over de Waddenzee richting Warns. Het tij valt ook gunstig zodat we om half 9 kunnen vertrekken. Dat nu het goede moment is blijkt ook doordat wel vier andere zeilboten voor ons vertrekken. We verlaten Terschelling in een mooi ochtendzonnetje.

We hijsen de zeilen nog in de haven, er ligt toch geen veerboot die kan gaan vertrekken. Op het Schuitengat hebben we stroom mee, maar moeten we wel erg aan de wind varen. Daarom houden we de motor erbij. En dat is maar goed ook voor het laatste stukje waar we de Vliestroom opgaan vlak bij het Stortemelk. Vlak naast de vaargeul zie je hoe ondiep het daar is door de branding. We hebben even een behoorlijke zee met golven van alle kanten. Maar de Aquamarijn slaat zich er goed doorheen en zo gauw we op de Vliestroom zitten wordt het water rustiger en hebben we ook een koers met halve wind. Eindelijk tijd om te kunnen ontbijten. Dat heb je ervan als je dat niet voor vertrek wil doen.

Gisteren hebben we helaas geen Noorderlicht gezien. Nu genieten we maar van een regenboog boven Vlieland. De regenbui die hoort bij deze regenboog stelt niet veel voor. Een paar spatten maar. Achter ons aan komen ook nog een aantal mooie grote zeilboten.

Wanneer de vaargeul naar het Oosten buigt varen we voor de wind en dan is het het meest efficiënt om te vlinderen. Dat zie je de andere boten ook doen.

De wind is de hele tijd zo’n kracht 4 – 5. En met een koers van halve wind tot aan de wind gaan we meestal zo’n 6 knopen. Zo zijn we best snel bij Harlingen waar we de Boontjes richting Kornwerderzand opgaan. De wind is zuidwestelijker geworden en we zijn benieuwd of we hier nog wel kunnen zeilen. Maar ook hier gaat het als een speer. Een zonnetje erbij en genieten maar!

De zeilboten die eerder uit Terschelling vertrokken hebben we bijna ingehaald als we bij de sluis komen. Daar blijkt het ook nog eens heel druk met beroepsvaart (Charters).

Over de marifoon horen we dat een Charter gevraagd wordt de kleine sluis te nemen. Dat wil hij niet, hij is bang, geloof ik, vast te komen zitten. Ons geluk want nu moet hij wachten en mogen alle recreatievaart (zoals alle zeilbootjes genoemd worden die geen Charters zijn) de kleine sluis nemen. Past precies, deurtjes dicht. In onze sluis staat bij alle boten de marifoons duidelijk aan. We kunnen met z’n allen genieten van een schipper van een Charter die niet meer mee kon in de grote sluis. Hem wordt vertelt dat hij moet wachten op de volgende schutting. ‘Alleen als er dan geen recreatievaart voor gaat, want dat wil hij toch echt niet hebben.’ De recreatievaart lacht zich een kriek om deze opmerking.

Om half 2 verlaten we de sluizen en hijsen we opnieuw de zeilen. Nog ruim 2 uurtjes varen naar Stavoren waar we door de sluis gaan om bij Warns aan te komen. We hebben al contact gehad met Koos van Rainbow jachtschilders dat we even voor vijf uur zullen arriveren. Hij komt meteen even bij ons kijken. Sinds ze onze boot geschilderd hebben hebben we lekkage bij de schoorsteen, daar gaan ze naar kijken. Daarnaast hebben we twee kleine schadeplekjes op de romp die ze zullen bijwerken. Koos bekijkt de hele boot even en is tevreden. Hij vindt dat we voor een jaar varen maar weinig schade hebben. En dat bij mensen die nog maar pas een boot hebben. De boot zullen we daarvoor hier wel achter moeten laten. Komende week is een droge week, dus dan kunnen ze het mooi doen.

Tevreden over deze dag gaan we eerst nog even wat in het zonnetje drinken.

Dan wordt het opruimen en koken. En de route met het openbaar vervoer uitzoeken. Dat wordt weer een mijl op zeven!

Alweer schijnt het zonnetje bij het ontwaken. Afgelopen jaar ben ik bij elkaar 4 weken op Terschelling geweest en in al die weken heb ik de zon weinig gezien. Terwijl er op de eilanden meer kans op zon is. Maar deze week lijkt de regel weer op te gaan. Na ontbijt en koffie haalt Joost zijn vouwfiets uit de boot. Ik ga voor mijzelf een fiets huren bij Jonker, vlak bij de haven. Joost vraagt of daar zijn banden nog even opgepompt kunnen worden. De aardige medewerker die dat graag doet molt daarbij het ventiel, zo’n vreselijk Frans ventiel. Hij denkt het te kunnen vervangen, maar ik vertel dat dat bij het voorwiel ook niet gelukt is en de hele binnenband vervangen moest worden. Dat wil hij niet geloven. Maar het blijkt waar. De jongeman voelt zich er nog schuldig over, maar omdat hij wel zo’n maat binnenband heeft en hij deze er vandaag op kan zetten zijn wij er wel blij mee. Het kan beter bij de fietsenmaker gebeuren dan ergens ‘in the middle of knowhere’. Zo gaan we met 2 huurfietsen op pad.

Met een windje in de rug rijden we vrolijk langs bos en duin. Maar het tempo wordt door Joost opgevoerd omdat hij wil laten zien dat hij e-bikers kan inhalen en voor blijven. Maar banken genoeg om even uit te rusten, de griep lijkt wel over, maar de conditie is niet meteen weer op peil.

We fietsen door naar Midsland Noord om even het strand op te gaan.

De strandtent daar is gesloten. Nou was dat niet ons doel, maar nog een bakkie was best lekker geweest. We bewonderen maar weer even de grappige strandlopers.

Wij strandlopen vandaag wat minder, we hebben per slot van rekening fietsen gehuurd. We fietsen naar ons uiteindelijke doel in Midsland: Hans en Grietje, het pannenkoekenrestaurant. We hebben goede kritieken gehoord en willen het eindelijk eens zelf proeven daar. Het is er uitermate rustig. Het is op Terschelling echt komkommertijd. De pannenkoeken smaken overigens erg goed. We nemen nog een extra drankje zodat we nog extra kunnen uitrusten voor we de terugreis aanvaarden. De verwachte tegenwind valt ons mee. De zon is wel inmiddels verdwenen achter wolken.

Aan onze steiger is nog een boot komen liggen. Maar eigenlijk lag er al steeds een boot en deze lag er in het voorjaar ook. Wat vooral opviel was dat hij wel eens een likje verf kon gebruiken en hij wekte de indruk dat er niet meer meer gevaren werd. Nu dacht ik voor het eerst: eigenlijk lijkt het wel een Koopmans! Toen zagen we dat hij te koop staat. Wij natuurlijk nieuwsgierig. Het blijkt inderdaad een Koopmans, van het zelfde bouwjaar als onze boot, helaas polyester. Een beetje erg groot, 52 ft (15 meter!). Prijs valt mee, maar een opknappertje. Een mooie boot als je een wereldreis gaat maken. Of als je je huis verkoopt en op een boot wil gaan wonen, wat best aardig wat mensen doen in Nederland.

Onze boot is de rest van de middag en avond onze uitrustplek met boek en puzzel, een rest nasimaaltijd en gezellige regen op ons dak. Een grotere boot? Geen denken aan, we zouden erin verdrinken!

Nog een laatste week weg dit vaarseizoen. Het weekend heeft goede papieren wat wind en zon betreft. Daarna lijken de herfststormen zich aan te dienen. We zien wel, we handelen naar bevinden.
Joost begint met een goede uitslag bij de longarts. Z’n longziekte lijkt genezen. Jammer dat hij dan voor de vakantie begint toch ziek is. Een gewoon virusje, dat kan ook gewoon. Toch maar vrijdagavond naar de boot, na een nacht slapen gaat het misschien wel beter. Als Joost ‘s ochtends zittend op de bank weer in slaap valt ga ik maar even vergeten boodschappen halen. Na een kop koffie krijgt Joost er toch zin in, maken we de boot klaar en gooien we los.

Er is een zuidoosten wind voorspelt kracht 2. Goed om meteen op de Gouwzee de gennaker te hijsen. Dat kunnen we door oefening nu best snel. Tevreden glijden we de Gouwzee uit. Een andere boot heeft een gennaker die qua kleur bij de Aqumarijn zou passen.

Echter blijkt de wind steeds noordoostelijker te worden en worden we eigenlijk een hoek in gedrukt (Hoornse hop) waar we niet willen zijn. De gennaker maar weer gestreken. Aan de wind varen we naar Enkhuizen. De sluis schut snel en om 6 uur varen we de sluis uit. De wind is toegenomen en komt uit het oosten nu. Het is nog mooi zonnig. We besluiten door te zeilen naar de gemeentehaven van Stavoren. Met halve wind kunnen we daar over 2 uur zijn. Dan is het wel donker, maar die haven kennen we, het is daar heel rustig. Moet lukken.

Met een ondergaande zon doe ik alvast voorbereidingen voor het avondeten. De haven komt in zicht. Op de AIS zien we tot onze verbazing dat er in die ‘rustige’ haven heel veel boten liggen. (De volgende morgen zien we dat veel boten mee hebben gedaan aan de Windmill cup, een zeilwedstrijd gesponsord door windpark Fryslan. Op hun site prijken nu veel foto’s vanuit de lucht. Jammer, toen waren we er nog niet. Hadden we onze boot ook eens vanuit de lucht kunnen zien.) We vinden nog een plekje langszij een jacht van 44 ft. In het donker leggen we de boot vast.

Om 21 uur zitten we dan aan het avondeten. We kunnen daarna geen pap meer zeggen, laat staan een blog schrijven. Het virus van Joost krijgt mij ook te pakken, dus gaan we maar bijtijds naar bed.