Gisteravond nog tot in de kleine uurtjes buiten gezeten, lekker lezend, verlicht door onze in Makkum aangeschafte toplicht. We werden daardoor pas om 9 uur wakker, maar wilden wel rond 10 uur vertrekken. Nog even de watertank bijgevuld. Deze was zo weer vol. Ons keukentje heeft een voetpomp voor het watergebruik en dat is heel zuinig. Zouden ze in alle huizen moeten plaatsen!

Veel boten zagen we al vertrekken. Het is opkomend tij en iedereen wil van de vloedstroom profiteren om ergens anders heen te gaan. Onze bestemming vandaag is Harlingen. Daar hebben we wel weer even over moeten dubben. Heerlijk, zeilen, zeg ik altijd, dat is vrijheid. Maar aan die vrijheid zitten helaas toch ook wat beperkingen. We wilden naar Texel, je zou denken met oostenwind prima te doen, maar je moet eerst een heel eind richting Harlingen en daarna weer naar het noordoosten vanwege de geulen. Je kan ook met een platbodem niet zomaar over de platen varen. Het zou een lange tocht worden. Daar kwam bij dat het weerbericht na deze dag niet veel goeds voorspelt. Vooral te harde wind en we wilden niet in Texel verwaaid komen te liggen. We kiezen dus voor Harlingen. Kunnen we, als inderdaad het slechtere weer doorzet, van daaruit Friesland in waar de wind altijd iets minder is en we in ieder geval ons kunnen verplaatsen.

Buiten de haven zijn we wat aan het klungelen met de zeilen hijsen. Ondertussen heeft de vloedstroom ons een heel eind opzij gezet. De geul voor Vlieland weer even motor erbij om vaart te houden tegen de stroom in. In de Vliestroom de motor uit. Als we de koers naar het zuiden inzetten blijkt dit niet goed bezeilbaar, de oostenwind is al te veel naar het zuiden gedraaid. Ook nam de wind steeds meer af. Zo hebben we 3 uur gemoterd tot onze koers oosterlijk werd. We hebben de laatste 2,5 uur gezeild, met slechts een snelheid van 3 knopen. Maar het is toch te warm om vroeg in de haven aan te komen. Rond half 5 varen we dan Harlingen binnen en dat is een feest op zich. Zeker met dit mooie weer. Wat is Nederland toch mooi.

We moeten nadat de eerste brug voor onze neus opengaat wachten voor de 2e brug. de brugwachter moest eerst de de brug naar de Zuiderhaven openen en weer sluiten en dan naar de brug van de Noorderhaven lopen en deze openen. Ondertussen zagen we dat hij rustig allerlei mensen de weg wees. Rondom overal terrassen met mensen. In de Noorderhaven worden we meteen begroet door een aardige havenmeester. We kunnen over een kwartiertje door de volgende (draai)brug want daarachter heeft hij nog boxen vrij. We vonden het al niet druk in de Noorderhaven, we hadden zo langszij gekund, maar dit was wel zo fijn te liggen aan een drijvende stijger. Deze haven is namelijk gewoon een getijdehaven.

Als we goed liggen, gaan we meteen even op pad voor een tapbiertje. Voor Joost is dat heilig en 10 keer lekkerder dan een gewoon biertje. Of overdrijf ik nu? Zoals ik al zei, de terrassen zitten hier vol met vrolijke mensen, iedereen wil weer, zeker met dit weer. We gaan terug naar de boot om te eten. We hebben nog een rest van gisteren en verder heeft geen enkel restaurant zo’n mooi uitzicht als vanaf onze boot! Daarna gaan we weer op pad om boodschappen te doen bij de Appie en een ijsje te eten als toetje. Op de boot m’n boek uitgelezen, heerlijk.

Het is inmiddels windstil geworden en nog vrij warm. Om 22 uur is het nog licht en maken we een wandeling door Harlingen. Wat kan je veel doen op een avond in Harlingen! En nu zitten we weer bij ons lampje te lezen en ons blog bij te werken terwijl de straatlantaarns branden en een klein maantje te zien is. We houden het weer van alle bootgangers het langste buiten uit.

Na wat dubben besloten we om vandaag naar Vlieland te gaan. Het is een wat korte tocht, maar we willen wel erg graag naar Vlieland en we kunnen met een omweg via het Fransche gaatje gaan in plaats direct via het zeegat over te steken. De wind is Oost dus alle bestemmingen naar het oosten vallen ook even af. Ook Vlieland is een zeer gewilde ligplaats dus het is zaak daar niet te laat aan te komen. Mocht er toch geen plaats zijn in de haven kunnen we nog voorbij het dorp voor anker gaan.

Eerst het gebruikelijke ontbijt en daarna alles klaarmaken voor vertrek. Onze buurvrouw wil nog graag een blik in onze boot werpen, om te zien hoe de Vissersman uitvoering van de Noordkaper eruit ziet. Het bijzondere van deze boot is dat je 3 gedeeltes hebt. De kuip van waaruit je zeilt, het middengedeelte (zie foto) met een overkapping, een tafel en 2 banken die als slaapplaats kunnen dienen, en de kajuit met nog eens 2 slaapplaatsen en eventueel 2 als je de zithoek ombouwt.

Om 10 uur varen we de haven uit, tegen de wind de zeilen hijsen en varen maar. Echter voor de wind varend met eerst nog stroom tegen in het Schuitengat en maar weinig wind moeten we toch de motor bijzetten om vooruit te komen. We zien dat alle boten dat moeten doen. Eenmaal in de Vliestroom krijgen we de vloedstroom mee zoals de bedoeling is en kan de motor uit. Dat is toch het fijnst.

Zo zeilen we mooi richting de ingang van het Fransche gaatje langs het eilandje de Richel. Om 12.30 bij hoog water passeren we het wantij. Wat is onze planning toch goed! Bij een wantij komen 2 vloedgolven bij elkaar. Richting het wantij kan je het beste de vloedstroom mee hebben en voorbij het wantij de ebstroom mee. Dus dat lukt als je met hoog water (dus bij de kentering) op het wantij bent.

We gaan dan vervolgens met halve wind meteen een stuk sneller met soms wel 6 knopen en zo worden we bijna de haven van Vlieland in gespuwd. Toch maar eerst de zeilen gestreken en de havenmeester via de marifoon opgeroepen, want de rode vlaggen hingen uit ten teken dat de haven vol zit. Het is dan pas 13.30! We mogen van de havenmeester naar binnen, wat minder makkelijk is dan het lijkt want er staat een forse dwarsstroom in de haven. Binnen moeten we een tijdje wachten. Maar dan brengt de havenmeester ons naar een tijdelijke plek. Als er een plek vrij komt brengt hij ons er heen. Ondertussen horen we via de marifoon dat de havenmeester best nog veel boten binnenlaat terwijl we geen boten zien vertrekken. Na een paar uur horen we dat we op onze plek mogen blijven liggen, inmiddels ook al buren gekregen. Ondertussen hebben we ons dan al vermaakt met een lunch, Joost wat werken en ik de krant lezen.

Om 16.30 pakken we een rugtas met zwemspullen en gaan we aan de wandel. Het is dan nog behoorlijk warm hier, de oostenwind geeft nauwelijks verkoeling. Eerst van de haven naar het dorp gelopen voor een pilsje op een terras en toen via de badweg naar het strand. Ondertussen halen we zeer goede herinneringen op aan onze eerste vakantie op Vlieland toen Lukas 1 jaar was en Joost net terug uit Boston. Toen hadden we ook zo’n mooi weer. Het verbaast ons wel hoe rustig het op de badweg is en op het strand. Ik ga lekker zwemmen, Joost kan ik niet overhalen.

Daarna gaan we bij de strandtent eten. Met een mooi uitzicht op het strand zitten we daar voortreffelijk. Ze hebben er ook een heerlijke vegetarische maaltijd en een vegan toetje.

De weg terug nemen we via de dijk om te zien of er boten voor anker zijn gegaan. Dat blijken er heel veel. Sommigen voor anker in dieper water en sommigen liggen droog gevallen. Het verbaasd ons dat aan de kist geen bijbootjes liggen. Gaat niemand dan zijn boot af? Nu is het weer opkomend tij en het waait best flink, dus misschien wel verstandig om op je bootje te blijven.

Thuisgekomen in de haven neem ik een heerlijke douche nagenietend van deze prachtdag!

Na wat uitzoekwerk gisteren lag ons tijdschema voor vandaag vast. Tijdschema en vakantie, gaat dat samen? Ja, zeker als je het ritme van het wad wil volgen en niet tegen de stroom in wil gaan. Om 11 uur wilden we door de sluis van Kornwerderzand zijn zodat we voor hoog water aan onze zeiltocht naar Terschelling zouden kunnen beginnen. Dat betekent 09.30 vertrekken. Daarvoor wilden we nog even wat boodschappen doen en langs de schipperswinkel in het dorp die om 9.00uur open zou gaan. We moesten namelijk een lamp kopen die we in de mast kunnen hijsen als ankerlicht.

Het was een stralend zonnige dag en heerlijk om zo vroeg door Makkum te lopen, door een vrij uitgestorven Jumbo, de bakker en de schipperswinkel. Gisteren hadden we al gezien dat tijdens een ommetje van slecht 500 meter wel 4 kapperszaken waren. Nu kwamen we ook nog langs de hondentrimsalon. Het is wel duidelijk wat hier telt: als je haar maar goed zit! Ik hou het hier bij de natuurlijke coupe, dagelijks gevarieerd waarbij coupe zomerbriesje en coupe zuidwester aan beide einden van een spectrum zitten.

Zowaar vertrokken we om 09.30. Veel boten trokken op naar de sluis. We konden gelijk mee, dat was wel fijn. In de sluis de gebruikelijke lol. Wij hadden deze keer alles op orde. Twee Duitsers naast ons waren aan het klunzen, waarbij de schipper zich wel schattig excuseerde: we hebben geen ervaring. Dat weerhield hen er niet van alle goede aanwijzingen van alle boten in de buurt in de wind te slaan.

Om 11 uur konden we de zeilen gaan hijsen. Toen die stonden bleek de wind net uit iets noordelijker richting te komen dan verwacht en was het begin van onze route niet bezeilbaar. Motor bijgezet en de zeilen laten staan. Het wantij passeerden we mooi met hoog water. Na 2 uur motoren konden we de motor uitzetten en was het de rest van de tocht heerlijk zeilen.

Het weer kon niet beter, zon en perfecte wind, waarmee we met zo’n 5 knopen vooruit gingen. Langzamerhand zie je weer meer zandplaten verschijnen nu het tij afneemt. Het laatste stuk naar Terschelling voor de wind en stroom tegen, dat kan niet anders. De eerste zeehond werd gespot. Die lag zo gauw als het kon op de zandplaat lekker lui te wezen in z’n eentje.

Het aanvaren van Terschelling is altijd weer een prachtig gezicht. We hadden zin om hier te zijn en hoopten maar dat er in de haven nog plek voor ons zou zijn. Vanwege Corona zouden ze minder boten in de haven toelaten en op de site stond dat er vandaag zeer beperkt plaats zou zijn. We werden opgevangen door de havenmeester die ons meteen naar het einde van de haven stuurden waar de platbodems lagen, het deel wat we goed kenden van vroeger. Kiel meteen omhoog gedaan zodat we dat ook echt waren en niet vast zouden lopen. Voor 17 uur lagen we dan langszij een andere boot. Waar ze anders wel boten stapelen tot 3 a 4 langszij, mogen er nu maar 2 naast elkaar liggen en beiden met de kajuit aan de andere kant. Toch ziet de haven er zo ook al heel vol uit.

We wilden ons meteen gaan melden bij de havenmeester, maar het havenkantoor bleek om 17 uur gesloten. Ambtenaren!! We besloten door te lopen naar het dorp West-Terschelling voor een biertje. Bij de Walvis, een populaire tent met uitzicht op het wad en Leffe van de tap veroverden we een tafeltje. Joost koos voor de Terschellinger Schoemrakker. Zeer tevreden genoten we daar van het bier, de zon en het uitzicht.

Deze oversteek leek niet zo groot en heftig als de eerste keer dat we dat deden met een platbodem. We hebben daar wel van geleerd. Niet te lang doormodderen als er geen goede wind is om te zeilen. Onze bevoorrading is nu ook beter op orde. Toen hadden we bij aankomst om 22 uur ’s avonds geen eten meer aan boord en konden alleen nog een patatje krijgen. Nu ging Joost heerlijke nasi koken op de boot. Na het heb ik de Corona bestendige douches uitgeprobeerd. Verder lijkt hier alles vrij normaal.

Morgen blijven we lekker hier, dus even geen tijdschema.

3 weken varen in Nederland. Dat is niet onze Corona beperking, maar onze vrije keus! In het najaar bedachten we dat we wel weer eens op Het Wad willen varen en vond Joost een verhuurder van een Noordkaper, een boot waar hij al heel lang eens mee wilde varen. Het is oneerbiedig gezegd een kruising tussen een platbodem en een scherp jacht. Met beide boten hebben we ervaring, het heeft allebei voor en nadelen. Nu hopen we dus van beide de voordelen te hebben. De boot heeft een ophaalbare kiel waardoor je er mee kan droogvallen. De kiel zorgt er ook voor dat je er wat makkelijker mee kan zeilen dan met een platbodem. Met Hemelvaart hebben we de ‘Myrthe’ al 4 dagen uitgeprobeerd. En dat beviel uitstekend.

We waren pas om 17.30 welkom op de Mirthe. Dat gaf een hele ontspannende dag met inpakken. Het enige spannende was of alles wel mee kon in de auto. Maar dat is toch weer gelukt, zelfs Joost zijn gitaar kon mee. Er was ook nog genoeg tijd om aan die dingen te denken die je vergeten was als je met haast was vertrokken. Door de kinderen uitgezwaaid en na 1,5 uur rijden waren we al bij de boot. Ook dat is best weer eens lekker, geen lange autoreis.

De boot lag klaar en inladen maar. Joost heen en weer met een bagagekar en ik alles inruimen. Makkelijk, omdat ik door de vorige keer precies wist waar ik alles wilde hebben. We waren nog net niet klaar toen de verhuurder ons kwam begroeten. We hadden nog enkele vragen over de motor, maar het meeste had hij al de vorige keer uitgelegd. Daarna pasta gekookt en de pastasaus opgewarmd en toen zaten we om 20 uur zowaar in het zonnetje en met windstilte te eten. Eigenlijk een beetje saaie dag want alles was zo perfect. Totdat Joost de kan met koffie met grof gemalen koffie over de grond van de kajuit gooit. Nou iedereen weet hoe moeilijk je koffiekorrels opdweilt, of niet soms. Tijdens dat klusje, wat Joost graag uit handen gaf, werd ik wel getrakteerd op gezellige zang en gitaarmuziek.