Op 16 augustus is Lukas jarig. Een reden voor feest! Afgelopen donderdag al op uitnodiging van de jarige naar Carré geweest en genoten van Hadestown.

Maar ja, op zijn verjaardag willen we als (groot)ouders ook wat. En liefst natuurlijk ook nog wat zeilen.

En dus is besloten om de verjaardag met een etentje in Lelystad te vieren. Wij gaan dan, met Opa en Oma per schip; Lukas en zijn zus komen met Opa’s auto; kunnen ze aan het einde van de dag Opa en Oma ook weer thuisbrengen.

En zo halen wij ’s ochtend Ruud en Christa, vandaag29 jaar Opa en Oma, op in Buitenveldert. Met het trapje komen ze makkelijk aan boord. Voor koffie, en om niet in de weg te zitten bij de voorbereidingen van het zeilklaar maken van de Aquamarijn, zitten ze al snel lekker in de kajuit.

En ze blijken ook lekkernijen voor de moeder van de jarige te hebben meegenomen.

Maar al snel gaan we naar buiten en varen we de haven uit. Het is niet zo warm als eerder maar toch eigenlijk wel erg mooi weer!

Noordenwind dus we kiezen er voor om pas bij het einde van de Gouwzee de zeilen te hijsen. Maar dan zeilen we ook als een speer naar Lelystad. En de gasten, gehuld in nieuwe lichtere reddingvesten die op de schouders (en niet de nek) rusten, genieten!

De wind heeft iets van noordoosten en dus varen we een tijd haast aan de wind en gaan we, ondanks een rif in het zeil, best wel schuin. Zulk weer hadden de gasten nog niet bij ons boord. Maar van zeeziekte geen last; de stemming ook opperbest!

Mooi op tijd in Lelystad voor een goed plekje. We moeten een stukje naar voren om goed aan te sluiten. Als daarna de zeilboel is opgeruimd en de zon weer schijnt is het tijd voor een borrel!

Tegen zessen komt de jarige met zus Mirjam en gaan we naar het aan de haven gelegen Griekse restaurant By Lemonakis. We worden ontvangen met Ouzo – dus dat begint goed. Voldoende vegetarische keuze; de jarige en zijn vader bestellen echter een gevarieerde schaal vlees.

Na het eten blijven we met zijn tweeën alleen achter in Lelystad terwijl de rest met auto terug naar Amsterdam reist. Na een rustige nacht en het ontbijt maken we tussen wat buitjes door aan de bakboord zijde van de romp wat schoon. Zeker onder de spuigaten plakt vaak vuil dat van dek komt aan de romp.

Als de buien (nagenoeg) voorbij zijn vertrekken we. Nog wel een zeilpak aan om droog te kunnen zitten. De kuip droogt echter snel. En met een lekkere noordwestenwind varen we weer, nu zonder rif, vlot terug. Ja, het gaat weer echt lekker vandaag!

We vallen af als we Gouwzee invaren. En we zien dat de FC Volendam vandaag thuis speelt.

Het grootzeil strijken we voor de Reiger. Op de genua gaan we verder naar de haven.

Op de motor leggen we probleemloos aan. We ruimen rustig op en koken ons avondmaal. Weer een lekker zeilweekend voorbij!

Op vrijdagmiddag kon ik, zoals met Ellen afgesproken, op tijd weg van mijn werk. Eenmaal thuis wil ik dan snel door naar de boot. Het overzicht raakt dan wat zoek. En zo bedenken we in de file op de Ring Oost (ja, de Coentunnel is deze zomer in noordelijke richting dicht) dat de gekoelde boodschappen nog in de koelkast thuis staan. En zo begint ons weekend vrolijk in Monnickendamse Albert Heijn.

We wilden graag bij de Marker Wadden voor anker en met een noordwestenwind is dat goed bezeild. Doordat de wind toch wat wegvalt doen we er wat langer over. Zo varen we nog als de zon ondergaat.

We zijn niet de enigen. Ook een mooie rondvaartzeilboot is nog onder zeil. Niet veel later gaat toch zijn motor aan.

We liggen tussen een aantal andere boten aan de lijzijde van de Markerwadden. Wel weten we dat de wind tegen de ochtend draait. We hebben een heerlijk rustige nacht maar in de ochtend is de wind aangetrokken en komt de spiegel al in de buurt van oever. Snel gaan we ankerop en gaan we aan de nieuwe lijzijde weer voor anker. Tijd voor koffie en genieten van de zon.

Nu is dit ook het weekend dat Harm in Nederland is voor zijn traditionele weekje zeilen met Jaap. We hebben zaterdag avond in Lelystad afgesproken. Net als de wolken voor de zon komen krijgen we bericht dat ze, samen met Anneke die vandaag met hen meevaart, door de sluis bij Enkhuizen zijn. Voor ons het sein om ankerop te gaan, de zeilen te hijsen en aan de wind hun tegemoet te varen. We moeten ook een stukje kruisen om aan de andere kant van de Marker Wadden te komen.

En inderdaad na enige tijd zien zij ons varen en maken gelijk foto’s.

Wij er natuurlijk achteraan waarbij het fijn is dat met genoeg afstand het bovenwindse puntje van de Marker Wadden passeren. Ook wij maken foto’s.

We varen samen naar de Bataviahaven waar we naast elkaar kunnen aanleggen. ’s Avonds eten we bij hen aan boord.

Er is natuurlijk veel bij te praten en doen we ’s avonds nog een drankje bij ons aan boord. Ik vind ook nog even tijd om naar de route van de dag te kijken. De twee ankerplaatsen zijn goed herkenbaar!

De volgende ochtend is Ellen jarig. Dan hoort er natuurlijk een eitje bij het ontbijt.

En we zingen een bij haar leeftijd passend liedje.

En dan is er ook nog een cadeautje voor de jarige!

En als ook de taart op is gaan Harm en Jaap weer naar het noorden terwijl, samen met Anneke, weer koers zetten naar Monnickendam; aan het einde van de middag worden we op de verjaardag van tweelingzus Nora verwacht. Net buiten de haven zien we dezelfde rondvaartzeilboot als vrijdagavond.

Met (weer) noordwestenwind is de Gouwzee goed bezeild en we zijn dan ook zo weer in de thuishaven. Op naar het Vondelpark waar de verjaardagsviering in volle gang is.

Na een lange overtocht is het goed slapen. Ellen wordt als eerste wakker gaat douchen en loopt naar de Albert Heijn. Zo is er weer ontbijt, brood en avondeten aan boord. We liggen overigens in de schaduw van een kantoor hier bij de (voormalige) NDSM werf. Dat blijkt vandaag prettig want het is in de zon toch behoorlijk warm. We nemen het er dan ook van en blijven ook voor de koffie nog even liggen.

Maar zo rond 12 uur moeten we toch weg. We liggen eigenlijk op een met onze boot moeilijke plek om weg te varen maar met een lijntje erbij gaat het prima. Langs de kant staat een motorsloep schipper met open mond te kijken. Wij varen rustig de haven uit het IJ op en zien gelijk het Pontsteiger gebouw liggen met daarachter de skyline van Amsterdam centrum. (Amsterdam toren, Eye en Centraal Station zijn duidelijk herkenbaar.)

Met een lekker oostenwindje is het aangenaam op het IJ en er is genoeg te zien. Wij doen rustig aan en varen tussen ponten, rondvaartboten, beroepsvaart en andere pleziervaartuigen door. Ondertussen wel genieten. Wat is bijvoorbeeld de IJ-boulevard mooi (en druk) met goed weer!

Op een gegeven moment moeten we overstekken richting Oranje sluizen. Daar liggen we met veel motorsloepjes die ook het grote water op willen. De sluisstewards praten ondertussen vooral met elkaar en moeten gemaand worden een laat binnenvarend zeilschip te assisteren. Wij zien het allemaal aan en moeten ondertussen een luid gekwebbel van de sloep aan de andere zijde van de kolk ondergaan.

Na de sluis wachten op de Schellingwouderbrug. Die draait vandaag gelukkig elke 20 minuten. Dan nog even doorvaren en bij vuurtoren eiland hijsen. Vanwege de pittige wind toch maar met een rif. Ruim 3 uur na vertrek kunnen we eindelijk lekker zeilen. Dat geeft wel direct ook antwoord op de vraag waarom we niet vaker een weekendje Amsterdam doen.

We kunnen mooi aan de wind langs Uitdam en Marken. En dan bij het Paard kunnen we afvallen richting het andere uiterste punt van Marken.

Varend langs de noordkant van Marken kan je, over het eiland heen, heel ver kijken. Zo zien we, ondanks het wat heiige weer, de Pontsteiger opnieuw!

We twijfelen of we nog gaan zwemmen op de Gouwzee. Het is er de temperatuur voor en het is er deze vakantie nog niet van gekomen. Maar een blik naar boven doet ons besluiten door te varen; het ziet er naar uit dat het weer wat gaat omslaan.

Al zeilend strijken we bij de Reiger op de Gouwzee het grootzeil en gaan het laatste stuk op alleen de genua verder. Kalm varen we de thuishaven binnen terwijl de eerste grote koude regendruppels op ons neer komen. We leggen aan en ruimen de zeilen voor een week op.

Het was een mooie afsluitende zeiltocht van een vakantie waarin we veel hebben kunnen zeilen. De diesteltank, bijvoorbeeld, zit nog wel bijna halfvol (terwijl we vorig jaar onderweg moesten tanken). En die paar druppels vandaag was ook de eerste regen die we deze drie weken al varend over ons krijgen. De enkele andere buien waren ’s nachts of we waren binnen; de heftigste bui in de The Butt & Oyster pub bij Pin Mill.

Ellen kookt nog een keer, ik doe de afwas en schrijf een blog. Vanavond slapen we nog op de boot. Morgen pakken we wat spullen in en gaan we weer naar ons eigen huis op de wal.

Volgend weekend kunnen we weer varen!

We willen morgen terug naar IJmuiden varen. Ruim 125 mijl dus daar zijn we wel ruim een etmaal mee zoet. Zaak om het vandaag rustig aan te doen maar ook onze uitgangspositie te verbeteren.

Om te beginnen dus rustig opstaan en gebruik maken van de prima douche faciliteiten. Daarna wandelen we samen naar de supermarkt voor de laatste boodschappen. Een avondmaal voor 2 dagen, toetjes, brood, bananen en natuurlijk vooral lekkere koek.

Na de lunch vertrekken we dan. Net als het druk is in de ‘Ipswich lock’. De sluismeester is er maar druk mee. Wij laten rustig twee bootjes uit de sluis komen, een rondvaartboot voorgaan en leggen dan aan. Niet ver genoeg naar voren naar de zin van de sluismeester. Even later legt een Nederlands zeilschip achter ons aan en sluiten de deuren. Er hadden er nog makkelijk vier bij gekund; de sluismeester moet eens op leerwerkreis naar Kornwerderzand op tweede Pinksterdag.

Wij wisselen, terwijl het water langzaam zakt, ervaringen uit met de vrouwelijke opvarende van de boot achter ons. Zij zijn zijn via Oostende hierheen gezeild (nou ja gemoterd, er was weinig wind) en gaan dan nu verder naar het zuiden. Pas later verbazen wij ons over deze combinatie.

Na de sluis rollen we de genua uit en varen op ons gemakje de Orwell af.

We willen vlak bij zee rustig kunnen slapen en ook alle batterijen kunnen opladen. We kiezen daarom weer voor Shotley Marina (tegenover Harwich). Een kleine 3 uur na vertrek zijn we daar. We overleggen per marifoon met de havenmeester/sluiswachter. Twee keer legt hij geduldig uit waar we kunnen liggen (terwijl we een kaartje van de haven op de boot hebben maar dat maakt hem niks uit). En omdat het hoog water is kunnen beide sluisdeuren open en kunnen we zo door varen; ‘free flow’ noemen ze dat. Later blijkt dat het hoog water zo hoog is geweest dat er water over de gesloten sluisdeur vanuit de haven terug in zee spoelt.

Nadat we zijn aangelegd en de haven formaliteiten hebben afgerond is het tijd om even wat te drinken. Bij de havenbar, ‘Shipwreck’ genaamd, drinken we onze laatste pint met uitzicht op Harwich!

Terug op de boot vervul ik de douane formaliteiten van de UK en het Schengen gebied. Veel kan daarvan online. Na het avondeten doen we nog een wandeling langs de kust. We zien de dagboot uit Hoek van Holland op zijn aanlegplaats.

En ook werpen we nog een blik op de paal die vroeger Britse matrozen (veelal niet geheel vrijwillig) in opleiding elke dag in moesten klimmen. Het hele terrein, en de heuvel er om heen, is trouwens hermetisch afgesloten.

Terug op de boot drinken we koffie en schrijf ik een blog. Nog even pannenkoeken bakken voor onderweg en water bijvullen. En dan vroeg naar bed en morgen op tijd losgooien!