Over Joost

Beetje afhankelijk van de vakantie, de chauffeur of schipper. In het bezit van gitaar, spiegelreflex camera, laptop en vaarbewijs. En de persoon die er voor mag zorgen dat blog.koedijk.net functioneert.

Naar een eiland! (Brouwershaven – Mosselbank, 20 juni 2022)

Vandaag moet er, na een goede nachtrust, natuurlijk weer gevaren worden. We hebben voor twee dagen voedsel aan boord (en nog wel voor veel langer water en andere drank) dus we hoeven niet naar een haven met een winkel! In de Grevelingen liggen veel eilanden en voor een kleine vergoeding kun je daar de nacht doorbrengen!

De kleine vergoeding kan al bij de havenmeester worden voldaan. Daar hoort Ellen dat het dit jaar niet zo druk is als andere jaren in juni. Wij vonden het best nog wel vol.

Omdat er éénrichtingsverkeer is in de sluis én er sinds twee jaar een fiets/voetgangersbrug soms de doorvaart versperd roepen we de Havenmeester per marifoon op als we klaar zijn om te vertrekken. Nadat we nog even op zijn teken hebben gewacht gooien we los. Soepel verlaten we de box en varen we naar buiten.

Al snel hijsen we de zeilen. Eerst een stukje kruisen omdat het eiland “Dwars in den weg” in de weg ligt. Dat maakt dit zeilgebied toch anders dan Marker- en IJsselmeer waar je bijna altijd recht op je doel af kunt varen. Hier moet je om eilanden en banken heen.Dat betekent ook dat we vrijwel alle koersen (aan de wind, halve wind, ruime wind, voor de wind) varen en zowel gijpen als overstag gaan. Zo is de 13 mijl naar onze bestemming toch best afwisselend.

Voorbij de Paardengeul zien we op een strandje iets liggen. Is het een zeehond (die zijn hier), een rund (lopen verderop ook vrij rond) of wat stenen? Oordeel zelf! Wat ook gelijk opvalt is dat de golfslag, een een goede windkracht 4 uit het Noorden, toch wel wat aangenamer is dan op het Markermeer.

Bij het eiland Mosselbank aangekomen (ten zuiden van Herkingen, ten noordwesten van Bruinisse) leggen we soepel aan. Dan eten we lunch in de zon, lopen een rondje over het eiland en lezen wat. (Mijn boek Mazzeltov van Margot Vanderstraeten heb ik uit.) Uiteraard maken we ook vast de Aquamarijn klaar voor de nacht.

Terwijl we genieten van een borrel in de zon komt opeens “De Vloggende Bestemming” aanleggen. Die maken grappige filmpjes als varend met een motorboot. Toen we even geen leuke zeilfilmpjes op Youtube konden vinden hebben we er daar ook een paar van bekeken. Ook nu werd er weer druk gevlogd en ook wij kwamen (op gepaste afstand) even in beeld. Over een paar weken maar eens kijken op https://www.devloggendebestemming.nl/ om te zien of we de uitzending gehaald hebben!

Het blijft uit de wind en in de zon lekker. We eten dus ook buiten en drinken, na de afwas, ook nog een kop koffie. En genieten van het uitzicht.

Hoewel het wat frisser wordt blijft Ellen graag van de zon genieten!

Maar als de zon achter de horizon of wolken verdwijnt gaan we echt naar binnen. Boeken en kaarten komen op tafel. Wat gaan we morgen doen?

Veel vervoersmiddelen (Amsterdam-Brouwershaven, 17 en 18 juni 2022)

Op vrijdag zouden we op vakantie gaan. Maar toen was er nog een werkafspraak en nog wat ander werk gedoe. Maar toch, om half twee stonden we met twee rugzakken en twee roltassen bij de tramhalte.

Want ja, de boot ligt in Port Zélande. Maar van daar willen we verder trekken. De auto daar neerzetten is dan dus niet handig. En dus met de tram naar Station Lelylaan. Daar een trein naar Schiphol waar we met Intercity Direct verder reizen naar Rotterdam Centraal. Daar wachtte de metro naar Spijkennisse Centrum.

Het laatste stuk, ruim een uur, moeten we met de bus. Druk op de weg – maar wij rijden veelal op een vrije busbaan. Eerst over het (voormalig) eiland Voorne om voorbij Hellevoetsluis de Haringvlietdam over te steken. Als we daar langskomen vaart net de sluis vol terwijl we er aan de Oostzijde nog ongehinderd langskunnen. Dan over Goeree-Overflakkee naar Ouddorp waar we bij de vuurtoren de Brouwersdam oprijden. En op die dam ligt de ingang naar Port Zélande!

Een klein stukje lopen van de bushalte naar de steiger. Daar blijkt opeens een hek met een code de steiger te beveiligen – maar dat lossen we via het havenkantoor op. En dan blijkt de Aquamarijn er nog te liggen en zij wij na de drieënhalve uur reis in de warmte wel toe aan een verfrissing!

Ellen had thuis al een vierpersoons maaltijd bereid die we delen met Henriette en Kees die deze dag de trip van Monnickendam naar Port Zélande afronden. Na de gezamenlijke koffie met appelgebak is er nog enige tijd om in de ondergaande zon op een warme avond te lezen!

Na een goede nachtrust en wat boodschappen is het dan tijd om een stukje te gaan varen over het Grevelingenmeer. Achteruit de box uit met een lijn om de achterkant tegen de wind (en schroefwerking) in de goede kant op te krijgen. De behulpzame Duitser die maar steeds die lijn wil losgooien kijkt zijn ogen uit!

We willen niet zo ver, naar Brouwershaven, maar we hebben wel tijd om een stukje om te varen. Eerst een stukje laveren naar het Noorden en dan voor de wind terug.

Ellen doet rustig aan dus ik vaar de boot vrijwel alleen. Toch als we op de kaart terug kijken gaat het kruisen toch best netjes. Wel opletten hier, want Grevelingen kan als oud zee-arm, erg diep zijn maar er zijn ook stukjes waar we niet kunnen komen.

Als we langs Ouddorp varen, bijzonder voor iemand die in dezelfde plaatsnaam met één ‘d’ heeft gewoond, blijkt het dorp vooral achter de dijk te liggen.

En dan voor de wind het rondje om de Hompelvoet afmaken en via de Paardengeul naar het Zuiden. We kunnen ‘Vlinderen’.

En dan met halve wind – we gaan opeens 6,5 knopen, naar Brouwershaven. We strijken de zeilen en varen de smalle geul in. Nog voor de sluis hebben we via Marifoon contact met de Havenmeester die ons een plaatsje wijst. Dat blijkt in de smalle haven nog niet zo eenvoudig om de box in te varen, ook door de straffe zijwind die vanaf de Grevelingen door de sluis heen blaast, maar we slagen er in zonder grote problemen.

En dan moet er natuurlijk nog weer van alles gebeuren om klaar te zijn voor de nacht. Ondertussen trekt de wind verder aan, halen we boodschappen in het dorp en maken een foto van de ‘zeedijk’ van de haven.

Ada en Herman komen op de borrel. Met de camper hebben zij – op weg naar Frankrijk – een plekje in de buurt gevonden. We kletsen over van alles bij – het is gezellig! Samen eten we ook in het Swarte Schaep. Het was er lekker – zeker ook het toetje!

Einddoel – Port Zélande – bereikt (5 juni 2022)

Al vroeg ging de wekker. De grote brug bij Dordrecht gaat maar 8 keer per dag open en op 3 voor negen wilden wij er door. En daarvoor moesten we natuurlijk wel de haven uit zijn – en de boombrug gaat twee keer per uur. En zo gooiden wij om kwart over 8 de lijnen los en voeren wij niet helemaal volgens plan maar zonder grote problemen de drukke haven uit.

En dan kom je op het kruispunt van de Beneden Merwede, de Noord en de Oude Maas. Wij gingen bakboord uit de Oude Maas op. Stroomafwaarts naar de brug. Daar ben je dan dus zo. Voor de brug zou een wachtaanlegplaats zijn maar die leek ons niet zo comfortabel. Dan maar rustig voor de brug heen en weer varen. En kijken naar het ontwakende Dordrecht, waar honden worden uitgelaten, gestofzuigd en gevist.

Nadat de brug voor ons is geopend steken we na een vrachtschip terug naar stuurboordswal. Daar varen we achter een ander recreatievaartuig naar een drukke splitsing waar wij linksaf de Dordtse Kil op moeten. Schepen bij deze driesprong geven op het blokkanaal aan wat ze gaan doen. Zo horen we tot 2 keer toe vermeld dat wij er varen. En dan steken we zelf over tussen twee schepen door. Ja, hier is het erg druk!

Op de Dordtse Kil hebben we weer stroom mee. Dat schiet lekker op. Voor dat we het weten kunnen we al weer stuurboord uit het Hollands Diep op. Wel even achterom kijken naar de bruggen over het Hollands Diep; doordat ze niet open kunnen, kunnen wij hiervandaan niet naar de Biesbosch.

Ook het weer, wij hadden op een hele dag regen gerekend, valt alleszins mee. Het is lekker warm en door wat heiige bewolking schijnt de zon. Aangenaam! We varen langs de jachtbetonning maar steken onderwijl wel de brede stroom over. En aan de andere kant ligt Willemstad.

Een punt van zorg bij deze tocht is dat we bij de Volkerraksluizen en de Krammersluizen gebruik moeten maken van de jachtensluis. Daar zit een vaste brug bij – die kan dus niet open. Nu is de brug bij normale waterstanden wel 18,5 meter hoog. En volgens de informatie van de vorige eigenaar steekt de Aquamarijn 16,5m de lucht in. Maar ja klopt dat wel. Enigszins gespannen varen we daarom de Volkerraksluis in.

Lang verhaal kort – het past!
Opgelucht varen we verder over het Volkerrak. We eten een boterham met karnemelk. Enige tegenvaller: het begint te regenen. We varen lekker verder maar hebben dus wel inmiddels een regenjas aan. Ook in de Krammersluis.

En dan varen we op zout water: De Zijpe – een uitloper van de Oosterschelde. Maar dat is van korte duur want Bruinisse is dichtbij. Weer een sluis naar de Grevelingen. Ook zout water – ondanks de regen die er nu in valt. In de sluis zien we al wat kwallen.

Regen en heiig is het op de Grevelingen. Wij doen de navigatielichten aan. We kunnen net één à twee boeien vooruit zien. Maar met onze kaarten (ook elektronisch) lukt het ons de Grevelingen over te varen naar Port Zélande. Vandaag al ons einddoel omdat het morgen hard gaat waaien (wellicht zelfs windkracht 7). We vinden de plek waar we de Aquamarijn twee weken achter zullen laten voordat we aan onze zomervakantie beginnen.

Wij drogen wat op. En eten daarna in de jachtclub. Een drukke gezellige tent waar we ook Duits en Frans horen. Uiteindelijk valt het vooral niet mee om een toetje te kiezen. Moet het nou ijs worden met aardbeien of boerenjongens? Daar weet onze gastvrouw wel een oplossing voor!

Weer verder (28 mei 2022)

Na een goede nachtrust en een ontbijtje uit de wind en in de zon was het tijd om na alle ontwikkelingen weer plannen te maken. Extra reden: onze gasfles was gisteravond na de thee en voor de afwas leeggeraakt en de reserve sluiten we liever niet aan. De afwas hadden we met warm water uit de douche weggewerkt maar thee of koffie zetten zat er vanochtend niet meer in. En dus trokken we voor het plannen maken naar het eetcafé op het haventerrein.

We willen naar een plek waar we makkelijk 1) onze reis naar het zuiden kunnen voortzetten, 2) met de auto kunnen komen en 3) ook onderweg nog even onze gasfles kunnen wisselen. Via een tip havenmeester voor gas weten we dat we naar het Braassemermeer moeten omdat we aan de zuidkant kunnen bunkeren en een gasfles vinden. Via Internet vinden we daarna veel havens waar we niet terecht kunnen maar een telefoontje naar de Watersportvereniging Alphen aan de Rijn (www.wvalphen.nl) levert ons een plek voor een week op!

Omdat we hopen een stukje op de genua te kunnen varen plaatsen we weer de schoten. En hoewel we haast aan lager wal liggen komen we toch met een achterspring goed weg. En al snel varen we door echt Hollands landschap.

Na twee bruggen gaan we bij Oude Wetering, wat een leuk dorpje aan het water, stuurboord uit. Een mooie gelegenheid om de Genua uit te rollen.

En zo varen we het Braassemermeer op. Daarna weer snel strijken want we moeten aanleggen bij de bunkerboot van Van Leersum. Aanleggen valt aan lager wal niet mee. Maar als dat is gelukt blijkt er ruim 100l in onze dieseltank bij te passen – dat is meer dan wat we dachten. Goed dus dat we hebben bijgevuld! Ook de gasfles kan probleemloos worden verwisseld.

Wegvaren gaat wel weer probleemloos. En binnen de kortste keren vragen we netjes per marifoon of ook de Woubrugse brug kan worden geopend.

Op 0,7 mijl aan bakboord ligt de bestemming van vandaag. De kleine brug gaat al snel open en een enthousiaste havenmeester verwelkomt ons en wijst ons een plek waar een ander al op ons staat te wachten.Onze aanlegmethode met spruit oogst bewondering en verwondering maar al snel liggen we op onze mooie plek!

Het welkom is haast ongekend. Nadat Ellen is gaan betalen komt de havenmeester nog drie keer langs. Als oud zeiler, hij vindt zich zelf met 80 jaar te oud, vind hij dat we een mooi schip hebben. En wij weten inmiddels ook van alles over bushaltes en winkelcentra in de buurt. Mooi is ook de informatieve folder die aan passanten wordt uitgereikt. Daarin wordt duidelijk dat er twee restaurants zijn in Woubrugge (waarvan één een Chinees) en een Chinees en fastfood zaak in het winkelcentrum op ongeveer gelijke afstand. Misschien iets voor vanavond. Maar eerst zitten en liggen we in de kuip in de zon te genieten van een boek en het uitzicht.

We besloten, omdat het een leuk dorpje is, naar Woubrugge te lopen voor het avondeten. Polder rechts behoorlijk stuk lager – de boeren prijzen langs de dijkweg hun waren aan: melkproducten, rabarber, tuinplanten. Onderweg ook het oude gemaal (uit 1879) op de foto gezet.

Blijkt er, na ruim 20 minuten wandelen langs het water, nog maar één restaurant in Woubrugge te zijn en dat is nagenoeg vol. De chinees blijkt – via Internet – sinds 2021 al vertrokken. (Terug op boot blijkt de folder van de haven in 2020 gedrukt; er waren er vast nog wat over door alle corona jaren.) Er zit niks anders op dan koers te zetten naar het Chinees restaurant in het winkelcentrum. Nog een tippel van 3 kwartier. Maar de Chinees is een typische Nederlandse Chinees – waar we nog net binnen komen voordat de gasten voor ons vertrekken. Heel stil. Maar wel met Haaienvinnensoep! Lekker!

Met een zeer gevulde maag lopen we terug naar de haven. Die ligt er mooi bij in het late zonlicht. (De Aquamarijn ligt rechts van het vierkante appartementsgebouw!)

En ook de Aquamarijn doet het goed bij dit licht!

Kruisen naar het IJ (26 mei 2022)

Na een goede nacht scheen de zon. Het was aangenaam in onze haven in Monnickendam. Maar toch gaan we hier voor een flink aantal weken weg – dit Hemelvaartweekend nemen we de eerste etappe naar het Zuiden (van Nederland). Vandaag naar Amsterdam. We hebben ons gister door Marjolijn naar de haven laten brengen – een auto laten we hier nu niet achter!

Nu het avontuur lonkt gaan Lukas en Mirjam met ons mee. Gezellig! En met wat inschikken slapen we alle 4 comfortabel in ons schip. Terwijl Lukas nog even lekker blijft liggen ontbijten wij buiten in de kuip – het zonnetje schijnt! Het is lekker druk in de haven – er gaan meer mensen een lang weekend weg. Een scheepshond 2 boten verder blaft van enthousiasme bij elke nieuwe gast. Waarna weer een helder ‘sst’ klinkt van de bazin.

Ook wij verlaten om 11 uur onze box soepeltjes en hijsen al vlot de zeilen. Helaas blijft er weer een zeillat in de lazy jacks hangen. Iets te enthousiast lostrekken zorgt ervoor dat de onderste lijn van de lazy jack breekt. Eerst maar het zeil omhoog en dan het lijntje binnenhalen. Halverwege de mast slingert het ‘ophangoog’ aan zijn lijntje. Ongeveer ter hoogte van de eerste zaling. Maar hopen dat die niet verder omhoog gaat.

Er is ons windkracht 4 voorspeld uit het westen. We doen dus toch maar het eerste rif in het zeil. De Genua doen we ook niet helemaal uit om het aangenaam te houden. Maar toch vliegen we met ruim zes knopen de Gouwzee uit. Niet veel later zien we dat het Paard van Marken bijna uit de stijgers is. Alleen op het achterste gedeeld wordt kennelijk nog gewerkt!

Die Westenwind blijkt een Zuidwestenwind. En dat betekent dat we moeten kruisen naar het IJ-meer. Boot ligt dan een beetje schuin en met de inmiddels windkracht 5 en vlagerige wind is er ook een beste golfslag. Lukas wil dan ook best wel even aan het roer. En zo kruisen we tussen Almere en de oude Zuiderzeedijk naar het Zuiden. In de vaargeul (die we steeds over moeten) is best nog wel wat vrachtverkeer maar wij kunnen daar mooi door heen. Ellen verstrekt, als de kombuis aan de lage kant is, ons ondertussen brood met kaas; boter zit er met deze golfslag even niet in!

Bij Pampus neemt de wind verder toe. Ook omdat we nu pal tegen de wind moeten reden om te strijken. De Genua kost wat kracht; het grootzeil zakt daarna vloeiend naar beneden. Dansend op de golven, met uitzicht op IJ-burg, het vuurtoreneiland en Durgerdam, gaan we richting de stad.

Van deze kant zien we Amsterdam niet vaak. Vlotjes passeren we de Zeeburgertunnel; daar rijden we toch vaker in. De wachtsteiger van de Schellingwouderbrug is aan lager wal. Op dringend advies van Ellen leggen we niet aan. Als we 10 minuten door de brug mogen, waarbij wij heen en weer hebben gevaren, bleek dat een goed idee. Een grote Bavaria, met zo te zien niet een te ervaren bemanning, komt niet los van de steiger.

Wij varen ondertussen door naar de Noordersluis van de Oranjesluizen. Wij kunnen aan de hoge kant aanleggen. En dan gaan de deuren open en varen we het IJ op. En varen we langs de mooie stad.

Vannacht willen we doorvaren naar de Nieuwe Meer. Spoor- en snelwegbruggen gaan alleen ’s nacht open! Bij de Westerkeersluis steken we, net voor het Pontsteiger gebouw, de stad in. De eerste brug gaat voor ons open – daarna mogen we aan stuurboordswal aanleggen om te wachten op de Singelgrachtspoorbruggen.

We ruimen vast wat op en in laat me door Lukas en Ellen in de mast hijsen om de bovenste lijn van de lazy jack naar beneden te halen. Dat lukt. Daarna snel eten in de Spaarndammerstraat bij restaurant Freud. Een werkervaringsplek wat bediening betreft – maar ook prima eten!

En dan snel naar de boot en, tevreden met wat we al bereikt hebben, nog een paar uur slaap proberen te pakken. Om 23:15uur zijn we wakker om naar de berichten op de marifoon te luisteren. Een paar minuten later is het duidelijk – de Singelgrachtspoorbrug draait om 1:30uur. Wij gaan nog wat rusten!