Beetje afhankelijk van de vakantie, de chauffeur of schipper. In het bezit van gitaar, spiegelreflex camera, laptop en vaarbewijs.
En de persoon die er voor mag zorgen dat blog.koedijk.net functioneert.
In de rustige Bataviahaven is het goed uitslapen. Maar eenmaal wakker gebeurt er toch weer van alles in zo’ haven. Zo is onze buurman bezig zijn voorzeil aan het vervangen; de wind is vandaag wat minder wellicht dat er daarom een grote genua op de toch niet zo grote Grinde wordt geplaatst. Twee boten achter ons wordt er ook wat verbeterd aan het rolfok systeem. En natuurlijk varen er ook bootjes weg.
Tegen 12 uur, na de koffie in de zon, varen ook wij vanuit een achterspring weg van de kade. We lagen aan hogerwal – dus weinig problemen. Zodra zeker is dat er geen vrachtschepen uit de sluizen komen hijsen we de zeilen. En dan zeilen we het Markermeer weer op. Met halve tot ruime wind zetten we weer koers naar de Gouwzee.
Lekker in de zon met een vaartje zo rond de vijf knopen is het lekker bootjes kijken. Af en toe halen we er ook eens eentje in. En één keer moeten we uitwijken voor een zeilschip dat scherper aan de wind de zeilen ook over bakboord heeft.
Alle tijd dus gaan we voor anker bij de dam van Marken op de Gouwzee. Daarvoor kunnen we eerst al meegenieten van de festiviteiten rond de promotie FC Volendam. Veel vuurwerk bij de haven van Volendam. En ja, ook de ‘Heen en weer’ vaart bij ons voorbij.
Het anker gaat, voor het eerst dit jaar, probleemloos uit. De kogelfender gepromoveerd tot ankerbol. En dan kunnen we, in de zon en uit de wins, lezen en/of een dutje doen. Uiteraard is er ook tijd voor een (alcoholvrije) borrel. En dan eten we ook de nasi op!
Na het eten gaan we weer ankerop en op de motor terug naar de haven. Terug op ons plekje nog even opruimen en schoonmaken. En dan terug naar de auto voor de reis naar huis.
Na dagen op het water is het fijn om weer in een stad te zijn. Al was het maar om naar mensen te kunnen kijken. Zo is er vanochtend een groepje aan de voet van de Dromedaris flink aan het sporten. Op dit tijdstip bijna allemaal vrouwen (er is één man) in het zwart gekleed. We zien één oranje en twee roze shirts.
Ook kan je eens lekker winkelen – en dat gaat Ellen deze ochtend dan ook doen. Ondertussen doe ik een aantal bood- en bootschappen. Naast lekkernijen voor onder meer de lunch komt er ook een nieuwe sleutel voor de boot. Omdat Ellen ook vlot slaagt zitten we al voor enen, in het zonnetje en uit de wind, aan onze boterhammen met gebakken ei!
We willen geen risico nemen en zaterdag op tijd in Amsterdam zijn. Omdat er de komende dagen harde wind wordt voorspeld gaan we voor de harde wind uit direct naar de Thuishaven. Ook een fijn tochtje voor een middag – we verwachten er ongeveer 4 uur over te doen.
Bij Enkhuizen altijd eerst even de sluis door naar het Markermeer. Bij de wachtsteiger zorgen 5 Duitse mannen op een Bavaria voor vermaak. Ondanks boegschroef, veel motorgeloei en veel discussie slagen ze er met spierkracht in vooral dwars op de vaarrichting te liggen. Een helpende hand, ook om te voorkomen dat de sterke man op de steiger daar niet achterblijft, hebben ze echter niet nodig.
De sluis in laten we klipper voor. En dan blijkt dat we school hebben gemaakt. Ook de klipper ligt lekker dwars in de sluis. Fijn aan iedere kan een lijntje – er kan niets meer gebeuren! Het passagiersschip in de andere kolk is zelfs zo breed dat hij vanzelf aan beide zijden ligt!
En dan gaan we haast voor de wind naar de Gouwzee. Omdat een extra zeil nauwelijks iets uitmaakt laten we het grootzeil ingepakt. Dat het nauwelijks iets uitmaakt bewijzen onze sterke Duitsers die wel alle zeilen hebben opgezet maar ons toch niet voorbij varen.
Het nadeel van deze koers is wel dat het zeil voor de zon zit. En dat is toch jammer op onze laatste vakantiedag. Gelukkig weet Ellen nog een zonnig plekje te vinden. En omdat de aarde doordraait zitten we niet veel later allebei weer in de zon.
De stuurautomaat houdt de koers naar de Gouwzee goed vast. Wij spelen ondertussen nog wat met snelheidsmeter, radar en AIS. En we spreken er schande van als een zeilboot best dichtbij komt, geen AIS heeft en ook niet goed zichtbaar is op de radar…
Bij het Hemmeland rollen we de fok weer op. Niet veel later ligt de Aquamarijn weer op zijn plaats en ruimen we alvast de zeilspullen op. Als ook de fok weer in zijn hoes zit gaan we snel naar binnen en zetten we de verwarming aan. Er zitten wolken voor de zon en de wind is koud.
Maar binnen is het lekker warm en eten we het eten van gisteren op. Lekker! Ellen geniet het meest van uitlikken van het chocolade mousse pak!
Na weer een goede nachtrust ging om half acht de wekker. We willen vandaag naar Texel en daarbij natuurlijk zoveel mogelijk van het tij profiteren. Het wantij willen we over bij de Oude Vlie. Daar staat voor ons bijna altijd voldoende water; maar de stroomrichting draait daar ook. En als we daar met hoog water zijn dan hebben we zowel naar het wantij toe als daarna de stroom mee. Maar daarvoor moeten we wel eerst nog een stukje varen – we verwachten een uurtje of drie zeilen.
Als we de lange haven uitvaren komt net de snelboot Tiger aan. Maar we kunnen net de havenuitgang uit en dan ruim baan maken. Hierna even naar het Oosten tegen de wind in. Snel de zeilen omhoog – vanwege de verwachte windkracht 4 tot 5 met een rif. En dan met zeer ruime wind het Schuitengat in – vanwege het opkomende water staat hier de stroom tegen. Maar na twee keer gijpen draaien we bakboord uit de Vliestroom op en hebben we de stroom mee.
Zo’n beetje halve wind en stroom mee – dat is het moment voor een snelheidsrecord. Ten opzichte van de vaste grond dan wel te verstaan. Tikken we, met een vers gezette kop koffie in de hand, 8,3 knopen aan! Ben benieuwd wanneer we dit kunnen overtreffen.
De wind komt toch ietsje uit het zuiden en dat betekent dat we de scheidingston naar de Oude Vlie niet in één keer halen. Na een paar keer gijpen moeten we nu ook nog vier keer overstag. Natuurlijk net nu we een tegenligger hebben, één van de weinige vandaag. Maar er is ruimte genoeg. In de tweede lange slag kunnen we om de scheidingston heen afvallen de Oude Vlie op. Mooi voor hoog water hebben we het wantij bereikt!
De wind die de hele tijd ergens tussen kracht drie en vier schommelde neemt wat af naar een ruime windkracht twee. Lekker in het zonnetje peuzelen we onze boterhammen op. Beker karnemelk past daar prima bij. Wel even bij Omdraai gijpen om het Scheurrak in te varen (kijk gerust op https://webapp.navionics.com/#boating@10&key=_lacIazo%5E om te zien waar we nu zijn).
En dan varen we Texelstroom op en vragen we ons af waarom we de vuurtoren bij De Cocksdorp niet zien. Na even speuren vinden we die – met verrekijker – dan toch. Verder weg dan gedacht. Van ons uit gezien niet meer dan een rode ton.
En dan liggen we voor de haveningang van Oudeschild. Met de fok al binnengehaald draaien we de kop in de wind om ook grootzeil te laten zakken. Dat gaat best vlot. Hoewel we tegen de wind én stroom invaren blijken we netto toch inmiddels een stukje stroomafwaarts gedreven. Met de motor op bijna volle kracht vooruit en schuin insturend trotseren we de forse stroom die dwars op de haveningang staat en varen we de haven binnen.
De jachthaven is helemaal achterin dus ruim de tijd om ons klaar te maken om aan te leggen. Inmiddels is het ook ruim windkracht 5. Klaar voor aanleg in een box blijkt, wat we al wisten, dat er hier vingerpieren zijn. Dat vereist een andere aanlegstrategie. Snel maken we een korte spring van onze middenkikker naar de eerste kikker op de vingerpier. Met de motor in de vooruit hebben we daarna alle tijd om de overige lijnen vast te leggen.
En zo liggen we heerlijk in een weer onwerkelijk lege haven. Kop in de wind – kuip richting zon. Beschut tegen de wind zitten we heerlijk! Tijd voor een (fris)drankje!
Ellen bewaart goede herinneringen aan de sliptongen bij De Kombuis. Na een rondje door het stadje gaan we die herbevestigen. Best druk daar met veel Duitse gasten. Hoewel niet in Zeeland zijn we hier ook aan de kust. Ook altijd weer bijzonder om deze gasten, ook in grote familieverbanden, allemaal afzonderlijk te zien afrekenen. Wij genieten ondertussen van ons lokale biertje (TX donkerblond van Brouwerij TX uit Oosterend). En van de vis natuurlijk!
Op tijd wandelen we weer terug naar de jachthaven. Windkracht 6 is het nu en die krijgen we op de neus. Maar in onze kajuit is het warm en de koffie is er goed!
Een dagje Terschelling is altijd leuk. Dus we willen wel een dagje blijven – gelijk de gelegenheid om nog de boodschappen aan te vullen en nog een paar klusjes te doen. Op tijd uit bed dus en eerst fietsen huren (bij Jonker) en boodschappen doen. De chocolade dit keer niet vergeten!
Terug op de boot aan de klusjes begonnen. De drinkwaterinstallatie heeft nog wat water verloren dus Ellen ging dat opdweilen. Ondertussen ging ik ons teakdek met zoutwater behandelen; dat is goed tegen de groene aanslag. ‘Behandelen’ is overigens in dit geval niet meer dan vele malen de puts vullen en over het dek uit leeggooien. Meer voeten in de aarde heeft het schoonmaken van het witte randje naast het teakdek. Daarbij blijft altijd veel vuil achter en dat kan met borstel en ‘alle dingen doekje’ worden schoongemaakt. Een inspannende klus!
Een ander puntje van ergernis is de rubberrandjes rond onze ramen. Ellen is op onderzoek uit geweest en heeft wat van de techniek van deze raamrubbers geleerd. Maar eerst moeten de rubbers eruit en, net als het dekhuis worden schoongemaakt.
Schoongemaakt kunnen de rubbers dan weer worden teruggeplaatst. Een precies werkje, waar je overigens wel wat handiger in wordt, en het stukje dat overblijft kan er dan gewoon worden afgeknipt.
Het resultaat mag er zijn. We gaan even kijken hoelang deze oude rubbers het houden. Ellen heeft ook al uitgezocht welke nieuwe rubbers er zo nodig moeten komen!
De tijd vliegt als je plezier hebt en dus beginnen we, al enigszins vermoeid, pas om half vier aan het toeristische deel van de dag. Ondanks de sterke Oostenwind toch maar een stukje langs het wad. Poe, dat valt niet mee. Bij Hee (en camping De Kooi) zoeken we wat meer luwte op. Maar draaien we pas net voor Midsland richting West aan Zee en krijgen we de wind weer wat meer in de rug. Bij een natte duinvallei stappen we even af voor een paar foto’s.
We rijden verder en via de ‘Longway’ rijden we net voor vijven West-Terschelling weer in voor een paar laatste boodschappen (waaronder een windjack). Terug op de jachthaven is het tijd om ons zelf te poetsen onder de douche. Omdat ons favoriete strandpaviljoen in West aan Zee op derde Paasdag is gesloten gaan we eten in een voor ons nieuw eetcafé: Storm (aan de Torenweg in West-Terschelling). Prima eten, én ze hebben Halmblond van de Terschellinger bierbrouwerij Schoemrakker van de tap! Ellen houdt het, in dit Schoemrakker proeflokaal, bij een vertrouwde Leffe!
Om half acht ging de wekker want we wilden op tijd vertrekken om een flink eind te kunnen varen. Het mooiste zou zijn als we Makkum haalden want dan kunnen we maandag mooi het Wad op. Maar dat is toch zeker 40 mijl ver en eerder bleek Makkum vanuit Enkhuizen al te ver. Maar met een verwachte Oostenwind kracht 3 moet dat toch kunnen lukken. Om kwart voor negen voeren we dan ook met mooi weer onze box uit. En al snel hadden we Monnickendam achter ons.
Om het Hemmeland heen hebben we op het Monnickerdammergat wind tegen richting Marken. Het Monnickerdammergat is ondiep dus we moet de vaargeul volgen. In de vaargeul kunnen we wel de zeilen hijsen. Spannend! De zeilen (en het lopend want) hebben we helemaal zelf opnieuw geïnstalleerd en de vraag is toch of we alles goed gedaan hebben. Maar jawel, probleemloos gaat het grootzeil omhoog en ontrolt de fok zich. En dan bakboord uit verder de Gouwzee op. Zeilend!
Ook spannend is of alle apparatuur, geheel vernieuwd, wel zou werken. Nu hadden we al wat getest maar nu zouden we pas goed de diepte-, snelheid- en windmeter beproeven. En bovenal de stuurautomaat. Toen de Gouwzee was verlaten en met 30 graden koerszetten naar de sluis bij Enkhuizen drukten we op de knop. Jawel, zonder handen vervolgden we onze koers van 30 graden!
Nu is er ook een nieuwe marifoon en een AIS installatie. Netjes roepen we de Centrale Meldpost IJsselmeer op voor een radiotest. En jawel, we blijken luid en duidelijk door te komen (en de ATIS was zichtbaar). Ook de AIS doet het prima. Op ons beeldscherm zien we allerlei schepen (met naam) en kunnen we goed inschatten of ze gevaarlijk in de buurt komen. Mooi zo!
Minder is dat er wel bij vier verschillende apparaten alarmen af gaan als volgens de AIS signalen en slimme berekeningen ze te dichtbij komen. Alarmen bedoeld voor op zee – zodat je even koffie kunt gaan zetten. Maar in een druk vaargebied gaat het alarm bijna constant af. Snel proberen om de alarmen af te zetten voordat we de sluis in gaan. Dat lukt niet; ondanks al het alarm gepiep varen we zonder problemen de sluis in.
Net uit het Krabbengat gaan de zeilen weer omhoog. In de drukte daar is het fijn dat we daarna de alarmen eindelijk uit krijgen. Geen zorgen overigens, in een rustig vaarwater doen we vast weer een alarm aan – maar dan wel op slechts 1 apparaat: 1 waarschuwing is echt voldoende!
En dan kan het in het zonnetje vrolijk verder naar het Noorden. Enige tijd zakt de snelheid tot 2 knopen maar daarna is het weer als er voor 4 tot 5 knopen (over de grond). Even tikken we zelfs de 6,9 knopen aan. (De gemiddelde snelheid blijk achteraf 4 knopen te zijn geweest.) En ja met een stuurautomaat kun je ook even iets anders doen. Tijd dus voor een cover “Concert at Sea” met hits van (onder meer) Beatles, Cohen, Coldplay, CSN&Y, Dylan. De Groot en Metallica. De hele bemanning zingt mee!
En zo komen we aan bij de vaargeul naar Makkum en strijken de zeilen. Precies 10 uur en 15 minuten leggen we aan in de vertrouwde gemeente haven. Ellen belt snel restaurant De Prins waar we om half acht nog terecht kunnen. Snel wat kleren uit (het is wat warmer op land) en een hapje eten. Bij de wandeling na de maaltijd blijkt wel dat we hebben gegeten in De Zwaan.
Terug op de boot lekker de verwarming aan, een kopje thee zetten en de kerkdienst van vanochtend terugkijken. En de kaarten voor morgen downloaden.
Tot slot nog even op de AIS – ja naar onze verwachting zijn we ook te zien op de plotters van andere (goed uitgeruste) boten. Sterker zelfs op Internet kun je ons volgen. Op https://www.vesselfinder.com/nl/?mmsi=244045665 kun je zien waar we zijn (als we in de buurt zijn van een “ontvanger”). Hieronder een schermprintje van vanavond!
