We liggen deze ochtend nog op de Orwell rivier. Vanuit Lowestoft zijn we een paar rivieren gepasseerd waarmee water naar de zee stroomt. Maar er zijn hier ook gebieden die, een beetje vergelijkbaar als de wadden, met hoogwater (deels) onderlopen en met laagwater (haast) droogvallen. Naar zo’n gebied willen we vandaag.

Maar dat moet je wel plannen; niet alleen om de stroom mee te hebben maar ook omdat als je met laagwater aankomt vastloopt. Wij hebben bedacht tussen 14 en 15 uur (lokale tijd) te moeten vertrekken. Dan hebben we nog stroom mee op de Orwell, zijn net voor laagwater bij Harwich en een kleine twee uur later bij de rood-witte aanlop ton (midvaarwaterboei). We hebben dus nog geen haast, en dat komt goed uit want het waait hard en dat maakt het lastig om uit onze box te komen.

Tijd genoeg voor een wandeling, Wij gaan het voetpad van gisteren naar de PinnMill nu stroomopwaarts vervolgen. Ellen heeft gisteren, toen we kwamen aanvaren, op de wal een toren zien staan en dat is nu een mooi wandeldoel. Maar eerst een stukje door het bos.

Daarna lopen we langs allerlei akkerbouw velden. We herkennen wortelen, aardappelen, uien en gerst (ja, gisteren liepen we langs tarwe). Veel irrigatievoorzieningen zijn er ook; maar met de buien van gisteren staan er ook plassen op de velden.

Na 40 minuten bereiken we het einddoel. Je kan het (volgens Ellen) ook als (duur) vakantiehuisje afhuren.

We wandelen vrijwel dezelfde weg terug. De kerk van Woolverton staat er tussen de bomen fraai bij!

En hoewel het niet regent vandaag sla ik voor de lunch toch aan het bakken!

Na de lunch en de afwas moeten we op pad. De wind is nog niet echt gaan liggen dus er moet even nagedacht worden hoe we veilig weg kunnen komen (en niet tegen andere boten worden aangeblazen. Met behulp van twee lange lijnen naar de wal, waarbij we er één gebruiken om rond een kikker naar buiten te draaien, lukt ons dat zeer goed. Uiteraard nadat we deze grote jongen even voor hebben laten gaan.

En dan op de genua (dat is wel voldoende bij windkracht 5 en ruime wind) de Orwell af. Al snel PinnMill weer in zicht met zijn pub en rommelige jachtwerf.

Wij varen verder. Er is best veel te doen op het marifoonkanaal van de haven van Harwich maar als wij langsvaren is het er niet druk. We varen netjes net buiten de vaargeul de zee op en zetten koers naar de aanloop ton. Windrichting is precies zo dat we waarschijnlijk ook net weer de kreek op de genua in kunnen varen.

En zo varen we in stilte het moerassige gebied (veel heet hier ‘Marsh’) in aan de ondiepe ‘Pennyhole bay’. De boeien liggen er niet voor niks – vlak daarachter kan je de banken zien liggen; ook is daar branding.

Ook is het even opletten want de geul die kronkelt. Kijk maar, 3 rode boeien (aan bakboord houden) en een groene. Niet de kortste weg nemen dus!

En dan is er aan beide kanten land en liggen er ook hier weer veel bootjes aan moorings op hun schipper te wachten. Hierdoor ook niet altijd duidelijk waar de geul precies loopt. Een paar honderd meter voor de haven starten we de motor. Keurig leggen we aan tussen twee boten aan een ponton die langs de oever ligt.

We gaan nog even kijken maar de havenmeester is al naar huis. Die zien we morgen wel. We eten en wassen af. En terwijl de zon schijnt is er in het oosten een regenbui.

We zijn al een weekje op vakantie en we komen er echt in. Als bewijs mag wel gelden dat we goed uitgerust en zonder wekker beiden rond 9 uur uit bed zijn. Tijd voor ontbijt en rustig aan de koffie. Vandaag gaan we, na nog een uurtje lekker puzzelen en lezen, aan de wandel door Ipswich.

Terwijl we zo rustig aan doen horen we af en toe een stoomfluit. We horen ook wel wat geluiden die op een trein zouden kunnen duiden; het station is ook vlakbij. Via Internet vinden we ook de stoomtrein die hier in de buurt rijdt; maar die heeft alleen morgen dienst.

We zijn nog nauwelijks de haven uit en omgelopen naar het Waterfront en we zien het. Tal van historische stoomwagens – en traktors staan opgesteld of rijden voorbij. Ook twee oude auto’s, met ook nog het stuur aan de linkerzijde, doen mee. En dat trekt natuurlijk veel bekijks en ook wij schieten onze plaatjes.

Na het vergapen vervolgen we onze wandeling. Allereerst over het terrein van de University of Suffolk; de enige universiteit in deze county. Ziet er allemaal erg modern uit en er is ook op zaterdag het nodige te beleven rond de sportvelden en de ‘Student Association’. Het hoofdgebouw van de universiteit, waar we ook vanuit de boot op uitkijken, vind ik fraai.

En dan langs wat drukke wegen op weg naar ChristChurch park waar we eventueel wat verder kunnen wandelen en de ChristChurch Mansion kunnen bezoeken waar enige kunst gratis te bewonderen is. In het park kijken we direct op de Mansion – deels achter een party tent.

Doordat we nu bij een mansion zijn komt bij Ellen de vraag op wat nu het verschil is tussen een mansion en een manor. Blijkt dat een manor de hoofdwoning is van een landgoed. Een mansion dus gewoon een groot huis.

Het park is zoals je van een Engels park verwacht. Wel veel dingen die duiden op recente feesten dan wel partijen. We lunchen in het theehuis achter de mansion en lopen ook nog even door het gebouw. De kunst met name oude schilderen, glazen en bestek. En, oh ja, je kan hier ook trouwen. Ons valt het allemaal wat tegen. En dus wandelen we terug naar het centrum.

In het centrum blijkt veel roze gekleurd. Dat vanwege de ’terugkeer’ van Ed Sheeran. Ed is in Suffolk opgegroeid en geeft de komende week hier in Ipswich een paar concerten. Dat wordt groots aangepakt. Overal roze vlaggetjes, posters met ‘Welcome back Ed’, roze etalages van winkels en zelfs op het stadhuis een spandoek. Een selectie:

Na door de winkelstraten van dit aardig opgeknapte provinciestadje te zijn gelopen waar sommige winkels het ook moeilijk hebben gaan we boodschappen doen. Vanwege de lange rij bij de enige bemande kassa kiezen we voor de zelfscan. Dat wordt een belevenis – kennelijk is het gewicht op de inpakplank een extra controle. Snel inpakken levert dus foutmeldingen op en het valt niet mee om dat te voorkomen.

Maar we slagen er in met de boodschappen terug naar de boot te lopen voor een rustige warme, winderige en bewolkte middag. Staan daar opeens al die stoomwagens aan de overkant opgesteld. Niet even later vertrekken ze in optocht. Eén moet zich daarbij laten ’tillen’ door een truck met oplegger.

We eten buiten en genieten van de gezelligheid aan de overkant. Ook bereiden we de volgende etappes van onze tocht voor. En natuurlijk moet er een blog getikt.

En net dan komt er een rondvaartbootje met al weer een spandoek voorbij.

En in het donker blijkt ook de universiteit mee te doen met de lokale trend met een paar roze verlichte ramen.

En tussendoor lossen we Sudoku’s op en lezen we een boek. Onze vakantie is goed op stoom!

In Lowestoft hebben we twee keuzen. Naar het noorden of naar het zuiden van Engeland. Voor beide keuzen is van alles te zeggen – maar wij kiezen er voor om in ieder geval deze vakantie de rivier Orwell op te varen. Naar het zuiden gaat het dus.

Om zoveel mogelijk stroom mee te hebben vertrekken we bij laag water. In tegenstelling tot in Nederland loopt de vloedstroom hier van noord naar zuid. Laag water is vandaag om 9:25uur in Lowestoft. Maar nadat Ellen weer aan boord is met vers brood vertrekken we meteen. En zo vertrekken we moeiteloos om tien voor negen, met toestemming van Port Control, uit de haven.

We hijsen al snel de zeilen. Er staat nog weinig wind en de stroom doordat we zo vroeg zijn nog tegen. De motor helpt ons dus een beetje. Maar om 11 uur trekt de wind een beetje aan, kan de motor uit en genieten we in de zon met een aangename temperatuur van het uitzicht op de kust. Allereerst de vuurtoren van Southwold aan de rivier Blyth – Southwold slaan we als bestemming dus even over. We nemen een paar foto’s om te laten zien dat de vuurtoren brand.

De wind trekt aan naar kracht vier en wordt zuidelijker dan gedacht. Dit betekent dat we haast aan de wind varen en dat de wind tegen de stroom in staat. We gaan dus best schuin en veel op en neer. Als we even mogen afvallen, om ruimte te geven aan een werkboot met onderwaterwerkzaamheden, gaan we met stroom mee dan ook ruim 8 knopen!

Als we even later voor de volgende werkboot moeten oploeven redden we dat door de drift niet helemaal en zetten we maar even de motor bij. Van de gelegenheid maken we ook gebruik om een rif te zetten en de genua te verkleinen. Het scheelt nauwelijks in snelheid maar de boot staat wel wat rechter op – en dat is een stuk minder vermoeiend!

De rivier Orwell mondt uit in de Noordzee bij Harwich en dat is, niet alleen door de veerboot vanuit Hoek van Holland, een drukke haven. Er is een aanbevolen route voor jachten net buiten de drukke vaarroutes die we wel twee keer moeten oversteken. Dat gaat ons de eerste keer goed af en al snel komt het eerste havenverkeer voorbij.

We varen links van de vaarroute en draaien een stormrondje om niet te hoeven gijpen. Al snel varen we weer voor de wind en halen we de genua binnen. Bij een volgende draai in de vaargeul sturen we even op de motor tegen de wind en laten we het grootzeil zakken. Nu moeten we weer de vaargeul over maar we laten even een grote jongen voor door een rondje te varen.

Tijd om ook een mooie foto van Harwich te nemen. Opvallen vooral twee oude hotels.

Aan de andere kant van de vaargeul roepen we de sluiswachter van Shotley Marina op. We moeten even wachten omdat er net een boot uit de jachthaven komt. En dus draaien we weer een rondje.

Maar dan komt de boot eruit en gaan de sluislichten op groen. Allervriendelijkst worden we door de sluiswachter/havenmeester verwelkomt en een mooie plaats gewezen.

Door deze sluis hebben we geen (nauwelijks) last van het getij – het waterpeil in de haven is zo ongeveer rond de hoogwaterstand van de dag. Met onze ondiepe boot is dat geen probleem.

Na het aanleggen lopen we nog even naar de haveningang. Net komt die andere boot aan die we wel eens gebruikt hebben om naar Engeland te komen. Toch maar even een fotootje maken.

We eten pasta met dezelfde saus als gisteren. Drinken de rose / vertrekwijn van thuishaven Waterland. En genieten nog even na van deze fijne zeildag!