Zoals verwacht was het vandaag een winderige dag. Maar zeker in de ochtend werd ook veel zon voorspeld. Dus na een rustig ontbijt gingen de wandelschoenen aan en stapten we richting het centrum van Makkum. Eerst nog even een kopje koffie op het terras van de Zwaan.

Daarna wandelend Makkum door. De uitgezette route was niet overal even duidelijk. Maar we kwamen aan de rand van het dorp waar best mooi grote huizen staan. Bloeiende waterlelies en hortensia’s voldoende. Zaak was om het wandelpad naar Wons te vinden. Nadat het paaltje tussen het hoge gras was gevonden nog even twijfelen aan welke kant van de sloot het wandelpad lag. In elk geval tussen de brandnetels en riet door over een hek een weiland in.

Een kilometer verder was zeker dat we goed gekozen hadden aan de overkant was een zijsloot zonder brug. Toch bleef het pad niet heel duidelijk en moesten we regelmatig een hek over.

Tot vlakbij het Terpdorp Wons het leek dat we over het erf van een boerderij moesten. We kozen toch maar achterlangs maar moesten uiteindelijk toch langs de koeistal en een veldje met geit, varken en biggen het erf verlaten. Bleek toch dat we wel goed hadden genavigeerd in het fraaie Friese land – we liepen recht op het volgende wandelpaaltje af.

In Wons even stilgestaan bij de achthoekige kerk (de Wonser theebus) en het kerkhof.

Maar al vlot liepen we verder vriendelijk begroet door een wandelaar met boekje die de andere kant op liep: “fijne wandeling” wenste hij ons toe. En dat werd het. Nu opeens vol met paaltjes die aangaven dat we op de juiste weg waren. En dat terwijl de kerktoren van Cornwerd (van de Bonifatiuskerk) ons al van verre de weg wees. Ook schreeuwde een koe om met mij op de dijk op de foto te gaan.

In Cornwerd was het tijd voor het meegebrachte suikerbrood en een blikje cola. We vonden daarvoor een mooi bankje bij het terrein van kaatsvereniging KV Meiinoar Ien. Ellen nam vast plaats achter de geraniums.

En dan naar de Zuiderzeedijk en recht terug naar Makkum. Af en toe moesten we een hekje over en tussen de schapen door. Maar vooral de straffe wind tegen maakte het wat zwaarder.

Maar toch kwam de haven die aan het einde van deze dijk in Makkum ligt in zicht.

En dan valt het laatste hekje ook niet meer zwaar.

Tijd voor een kalme middag met een boek, een sudoku, boodschappen en een douche. En dan voor het diner weer naar de Zwaan. Waar het dit keer wel min of meer lukte om samen op de foto te gaan (samen met wat sliptongetjes).

Omdat het koffiezetapparaat bij de Zwaan stuk was drinken we koffie aan boord. We wiegen lekker op de golven en de wind. Terwijl we toch lekker veilig in onze box liggen. Morgen kunnen we vast weer zeilen!

Er is altijd iets van spanning als je lekker ligt te slapen achter het anker. Zal, als je wakker wordt, de boot (of beter het anker) nog op dezelfde plek liggen? Voor het eerst achter een anker op stromend water – toen ik vannacht wakker werd moest ik toch even kijken of nog goed lagen. Nog donker, beetje heiig was alleen het licht van onze buurman (catamaran paar honderd meter verderop), Den Helder en Lange Jaap (de vuurturen van Kijkduin) te zien. Verder dreven we nog dus het zou wel goed zitten. Maar toen het licht was moest ik toch voor het ontbijt me even goed oriënteren.

Nou was er bij weer laag water sowieso genoeg te zien. Leek wel iets minder vogels dan gisteravond maar de zeehond lag op dezelfde plek. En een collega zwom ook even voorbij.

Ontbijt in de kuip in de zon. En plannen maken voor de dag – om te beginnen op het fokje voor de wind de geul uit (met opkomend tijd uiteraard met stroom tegen). En dan de boot klaar maken voor vertrek waarbij we genietend van de zon – nog voor we de ankerbol weghalen – een foto van onze schaduw maken.

Het anker kwam met wat zeewier boven water. Het meeste viel er tijdig af, het laatste werd met de bezem tijdig verwijderd. En dan varen we rustig weg. Blijkbaar iets te dicht langs de boei – de bank heeft zich een paar meter verplaatst. Achteruit op de motor komen we los waarna we iets verder van de boei wel op het fokje verder komen varen.

Met weinig wind en tegenstroom komen we op de fok maar langzaam het Amsteldiep uit. We zien nog tweemaal een zeehond, herkennen Aalscholvers en heel veel meeuwen. En dan kunnen we de “ondiepe” nevengeul, over de Wierbalg – in naar Den Oever. Nog steeds weinig wind maar nu natuurlijk stroom mee dus we gaan al gauw drie knopen. Niet heel spectaculair – wel heerlijk dobberen. En alle tijd om te proberen om de kerk van Oosterland (die kerk met dat zwaard) waar we langsvaren op de foto te zetten. Dat valt niet mee – vooral ook omdat waar wij de zon zitten Wieringen constant last heeft van wolken.

Na de vlot gepasseerde Stevinsluizen – omdat we met een tiental plezierjachten wel in de kolk pasten hoefden we niet te wachtten – ging op het IJsselmeer het grootzeil weer omhoog. Nog steeds in de zon voeren we op gepaste afstand – met ruime wind- langs de dijk van de Wieringermeerpolder. Dankzij buienradar wisten we inmiddels dat het bij onze eindbestemming ging regenen. En inderdaad na een gijp (vanwege de bocht in de polderdijk) zien we donkere wolken boven Medenblik. Toch zijn de kerken en stadhuis duidelijk herkenbaar.

De laatste mijlen regent het en hebben we inmiddels regenjassen aan. Via de marifoon hebben we vrolijk contact met de havendienst. Er is ruimte in de Westerhaven, we mogen aan de kop van steiger drie liggen en natuurlijk wordt ook de burg opengedaan. Na een misverstand over wat “voor” een boot is leggen we in de stromende regen langszij de steiger aan waarbij we onze voorligger niet raken. Na wat gedoe liggen de lijnen ook goed en hebben we weer walstroom.

Via de havenmeester naar Hof van Medemblik waar we voor ons laten koken – het was veel. Terug op de boot kijken we nog even naar de kerkdienst van vanochtend en lezen de krant en/of een boek!

Na een lange nacht rustig opstaan met ontbijt in de kuip. Vandaag schijnt de zon en er is matige wind voorspeld – perfect weer om te gaan fietsen. Een mooie gelegenheid om ook weer eens buiten Oudeschild iets van Texel te zien.

Dus na het ontbijt fietsen gehuurd en eerst maar eens boodschappen gedaan. Onze voorraad fris en bier diende nodig te worden aangevuld. En bij de lokale Spar konden we een heel doos blikken Skuumkoppe meenemen; wij kunnen voorlopig weer even toe. Toen we dit in de boot hadden opgeruimd was het natuurlijk tijd voor een kopje koffie in onze eigen kuip in ieders zon.

Daarna de fiets opgestapt en zoals zo vaak eerst maar eens langs de Wadden – dit keer in Noordelijke richting. Bij het fietsen huren hebben we een handig kaartje gekregen waarop de fietsknooppunten vermeld zijn. Zo raken we de weg niet kwijt!

Eerste “point of interest” langs de dijk is de IJzeren Kaap uit 1854. Vanuit zee goed te zien en inderdaad ook als baken voor de Texelstroom bedoeld – samen met de Kerktoren van Oosterend vormt deze kaap een rechte lijn. Omdat er geen licht (of vuur) in de Kaap en kerk zit wel alleen maar voor overdag.

Hierna slaan we even het binnenland in naar Oosterend. Daar drinken we een tweede kopje koffie. Ook bezoeken we de dorpskerk (de Maartenskerk) waar een ijverige lokale kerkbewaarder ons van alles verteld over deze oudste kerk van Texel en het eiland in het algemeen.

We lopen nog een rondje om de kerk en stappen weer op de fiets en rijden door het dorp langs het voetbalveld terug naar de Waddendijk.

Verder naar het Noorden. Als we even aan de binnenkant fietsen zien we allemaal kleurige bloemen om het akkerveld heen staan. En in de verte zien we De Cocksdorp en de Eierlandse vuurtoren liggen.

Weer op de dijk kijken we uit over kwelders en zee en zien Vlieland liggen.

Op het Noordelijkste punt, bij de reddingbootschuur en de veerdienst naar Vlieland, eten we onze lunch bij Kaap Noord.Er blijkt nog een brouwerij op Texel te bestaan en hun blond biertje ‘Eilandkriebel’ smaakt ons prima!

Daarna fietsen we naar De Cocksdorp waar Ellen in een winkel, waar ik zo’n 20 jaar geleden een fijne blauwe fleece trui kocht, een mooi winddicht vest koopt. Langs de Krimweg fietsen we richting Duinen waarna we langs de Zeedijk richting De Koog fietsen.

En dan via Ecomare onder Den Burg langs naar de Hoge Berg. Niet echt een hoge berg maar wel duidelijk enige glooiing; een overblijfsel van de ijstijd. We fietsen weer via het Skillepaadje dat ons terugvoert Oudeschild waar we direct weer de haven opzoeken. Tevreden, meer dan 45km gefietst met heerlijk korte broeken weer!

Soms is alles klaar en zit je alleen nog te kijken of je nog een bladzijde zult lezen of naar bed zult gaan. En dan na elven, terwijl het regent, komen er op eens lichtjes op je boot af. Een grote catamaran wil nog langszij. Dat mag natuurlijk maar ik trek toch even mijn schoenen aan om een handje te helpen.

Blijkt de catamaran onder Zwitserse vlag te varen met allemaal jongelui aan boord. Duidelijke taakverdeling – wel vier jongens houden stootwillen tussen de catamaran en de Aquamarijn. Spreken onderling een soort van Duits, maar met mij wordt Engels gesproken. Pak een lijntje aan en geef een lijntje door en vertel dat we morgenochtend willen vertrekken. Niet veel later staat niets een ongestoorde nachtrust in de weg.

Volgende ochtend blijkt pas hoe groot en dan vooral breed de Catamaran is. Blijkt van het project oceanyouthsailing.com die vanuit Lelystad opereren. Nadat wij onze fietsen hebben weggebracht, water bijgevuld en de Aquamarijn zeilklaar is gemaakt blijkt de bemanning ook wakker. Keurig gaan ze opzij zodat we nog voor tienen rustig in zijn vooruit de Terschellinger steiger kunnen verlaten.

Buiten de haven is het opkomend tij bij nog steeds Noordenwind. De wind voel matig maar omdat we in de beschutting van het eiland zitten laten we toch een rif zitten. Het grootzeil gaat weer snel omhoog en zeilend met nog een beetje motorsteun gaan we de haveningang weer voorbij. Ter hoogte van het groene strand staat de fok ook uit, is er iets meer wind en kan de motor uit. Heerlijk zeilen we over het Schuitengat. Dat we stroom tegen hebben verlengt alleen maar het plezier. Water is hier ook rustig dus wordt koffie gezet en gedronken. We kijken nog even naar het duin waar we gisteren opstonden.

De bocht in de vaargeul kunnen we zeilend nemen; wel moeten we oploeven. Maar dan kunnen we met halve wind vanuit het Schuitengat de Vliestrroom op varen richting het Stortemelk. De golven zijn hier hoger en lijken uit twee richtingen te komen. Maar de golfsnelheid is niet hoog en de Aquamarijn vaart er gemakkelijk doorheen. Wel moeten we rekening houden met de stroom – het opkomend tij zet ons naar stuurboord en om niet op de Richel te belanden sturen we een Westelijker koers dan we daadwerkelijk varen. Maar zonder problemen bereiken we de Vliesloot waar we aan de kant moeten voor de veerboot maar verder rustig onze zeilen kunnen strijken. We varen daarna probleemloos de haven in en, geleerd van eerdere ervaringen, zoeken een plaatsje bij de wat grotere boten.

En dan liggen we net na enen al op onze plek; best een vlot einde van deze mooie zeildag. Was het echter tijdens het zeilen onverwacht droog, nu we in de haven liggen gaat het toch regenen. Maar goed, tijd even om te lunchen, te douchen een een krantje te lezen .

Eind van de middag wordt het droog en wandelen we even heen en weer naar het dorp Oost-Vlieland. We eten vanavond in het Badhuys dat aan het Noordzeestrand ligt (ter hoogste van het Zuider Stortemelk. We wandelen er naar toe via het bos – en komen ook langs camping Stortemelk.

We eten lekker en ook het bier smaakt goed. De bediening is vriendelijk; wel misschien een idee om bij de Spaghetti Vongole een bordje te geven voor de schelpen?

Als we het restaurant verlaten zien we dat de Brandaris zijn licht heeft ontstoken.

Omdat we via de Badweg (met een kleine ‘sentimental journey’ omweg langs appartementscomplex Eureka) teruglopen kunnen we ook controleren of het licht op Vuurboetsduin brand.

Even later zien we ook nog de Vuurturen van Eierland (bij de Cocksdorp, Texel) verlicht en een helikopter landen. Maar dat wil niet meer zo mooi op de foto!

We lagen deze nacht langszij en onze buren wilden vanochtend tussen 9 en 10 vertrekken. Dus wij al even eerder een wekker gezet om niet door de buren gewekt te hoeven worden. Want even losknopen van de buren en dan op hun plaats weer vastmaken is toch iets wat je met een wakkere kop wil doen. En zo hadden we zelf tijd om eerst in een zonnige kuip te ontbijten.

Na dit klusje, waar we een lange lijn aan de kant (hoger wal) vasthielden en werden geholpen door de voor ons liggende buren, was het tijd voor de afwas. Ook konden we met het afwaswater even de ramen en ruiten afnemen. Door de zoutkristallen die we gister tijdens de zeiltocht hadden meegenomen leek het alsof het buiten regende. Nadat dat ook was gedaan was het tijd voor koffie, met koek en een digitaal krantje.

Plan was om vandaag een stuk te fietsen op eerst bij Jonker gehuurde fietsen. Langs de waddenkant vinden wij altijd erg bijzonder. En ondanks een forse (kracht vier) tegenwind lieten we ons er niet van weerhouden. Onderweg bewonderden we bij hoog water scholeksters die voorbijvlogen en ook meeuwen die lopend aan de waterkant krabbetjes vingen. Daarbij werden we regelmatig voorbijgefietst door senioren die wat meewarig naar onze bagagedrager keken naar de ontbrekende batterij. Wij stampten vrolijk verder tot aan de Dwarsdijk, voorbij Oosterend, waar de Boschplaat begint. Ook daar was het, na vijf kwartier trappen, nog geen tijd voor een rustpauze. We hadden die gepland in Strandpaviljoen Heartbreak hotel aan het Noordzeestrand. Toen we daar beneden aan het duin onze fietsen hadden geparkeerd werden we niet teleurgesteld.

Na een lunch op een winderig terras (en een wat te goed te volgen gesprek aan de buurtafel) gingen de fietstocht verder voor de wind richting Formerum. Nog wel even tijd voor een rustmoment op de bank in de zon.

In Formerum bezochten we Wil en André in hun vakantiewoning. Mooi en modern. Na de thee in hun tuin naar Strandpaviljoen West aan Zee waar we gevieren genoten van soep, Mango curry en schaaldieren. Uiteraard dronken we daar ook wat bij!

Nadat Wil en André op de taxi waren gezet fietsten we de kortste weg terug naar de haven. Wel even stoppen om bij het lage water op het wad nog even een paar plaatjes te schieten!