In Lowestoft hebben we twee keuzen. Naar het noorden of naar het zuiden van Engeland. Voor beide keuzen is van alles te zeggen – maar wij kiezen er voor om in ieder geval deze vakantie de rivier Orwell op te varen. Naar het zuiden gaat het dus.

Om zoveel mogelijk stroom mee te hebben vertrekken we bij laag water. In tegenstelling tot in Nederland loopt de vloedstroom hier van noord naar zuid. Laag water is vandaag om 9:25uur in Lowestoft. Maar nadat Ellen weer aan boord is met vers brood vertrekken we meteen. En zo vertrekken we moeiteloos om tien voor negen, met toestemming van Port Control, uit de haven.

We hijsen al snel de zeilen. Er staat nog weinig wind en de stroom doordat we zo vroeg zijn nog tegen. De motor helpt ons dus een beetje. Maar om 11 uur trekt de wind een beetje aan, kan de motor uit en genieten we in de zon met een aangename temperatuur van het uitzicht op de kust. Allereerst de vuurtoren van Southwold aan de rivier Blyth – Southwold slaan we als bestemming dus even over. We nemen een paar foto’s om te laten zien dat de vuurtoren brand.

De wind trekt aan naar kracht vier en wordt zuidelijker dan gedacht. Dit betekent dat we haast aan de wind varen en dat de wind tegen de stroom in staat. We gaan dus best schuin en veel op en neer. Als we even mogen afvallen, om ruimte te geven aan een werkboot met onderwaterwerkzaamheden, gaan we met stroom mee dan ook ruim 8 knopen!

Als we even later voor de volgende werkboot moeten oploeven redden we dat door de drift niet helemaal en zetten we maar even de motor bij. Van de gelegenheid maken we ook gebruik om een rif te zetten en de genua te verkleinen. Het scheelt nauwelijks in snelheid maar de boot staat wel wat rechter op – en dat is een stuk minder vermoeiend!

De rivier Orwell mondt uit in de Noordzee bij Harwich en dat is, niet alleen door de veerboot vanuit Hoek van Holland, een drukke haven. Er is een aanbevolen route voor jachten net buiten de drukke vaarroutes die we wel twee keer moeten oversteken. Dat gaat ons de eerste keer goed af en al snel komt het eerste havenverkeer voorbij.

We varen links van de vaarroute en draaien een stormrondje om niet te hoeven gijpen. Al snel varen we weer voor de wind en halen we de genua binnen. Bij een volgende draai in de vaargeul sturen we even op de motor tegen de wind en laten we het grootzeil zakken. Nu moeten we weer de vaargeul over maar we laten even een grote jongen voor door een rondje te varen.

Tijd om ook een mooie foto van Harwich te nemen. Opvallen vooral twee oude hotels.

Aan de andere kant van de vaargeul roepen we de sluiswachter van Shotley Marina op. We moeten even wachten omdat er net een boot uit de jachthaven komt. En dus draaien we weer een rondje.

Maar dan komt de boot eruit en gaan de sluislichten op groen. Allervriendelijkst worden we door de sluiswachter/havenmeester verwelkomt en een mooie plaats gewezen.

Door deze sluis hebben we geen (nauwelijks) last van het getij – het waterpeil in de haven is zo ongeveer rond de hoogwaterstand van de dag. Met onze ondiepe boot is dat geen probleem.

Na het aanleggen lopen we nog even naar de haveningang. Net komt die andere boot aan die we wel eens gebruikt hebben om naar Engeland te komen. Toch maar even een fotootje maken.

We eten pasta met dezelfde saus als gisteren. Drinken de rose / vertrekwijn van thuishaven Waterland. En genieten nog even na van deze fijne zeildag!

Om een mooi plekje in de haven van Terschelling te vinden voor Oeral moet je er toch wel op woensdag zijn. De wind is gaan liggen en wat er van over is is naar het noorden gedraaid. Te weinig wind om een beetje (voortvarend) te kunnen zeilen, en Terschelling is vanuit Texel sowieso niet bezeild. Dat wordt dus een motorboottocht.

Maar wel over het wad. En dan wil je natuurlijk zoveel mogelijk de stroom mee en met ‘hoog water’ over het wantij. Wij raadplegen de HP33, waar een getijdentabel en stroomatlas in staan, en denken een kleine 3 uur voor hoog water Harlingen te moeten vertrekken voor de meest ideale situatie; alleen maar stroom mee lukt alleen als je onderweg wacht op de kentering van het tij en dat zijn we vandaag niet van plan.

En dus gaat om half acht de wekker. Maken we snel de boot vaarklaar en varen zo net na acht uur langs de Kombuis (waar we gisteren lunchten).

Op zee inderdaad windstil. Wij zetten koers over de Texelstroom naar het noorden en eten ons ontbijt.

Het is druk vandaag op zee. Er wordt vooral opvallend veel gevist rond de vaargeul. En dat levert mooie plaatjes op.

Via de AIS zien we voor ons een hele stroom boten richting de eilanden gaan. En als wij ons vanuit het Inschot bij de Vliestroom voegen blijken er ook uit Harlingen boten onderweg. Een hele stroom aan plezierjachten op weg naar Oerol.

Maar iedereen heeft het zelfde getij. En op het laatste stuk, op het Schuitengat, staat de stroom voor het eerst echt tegen. Alle plezierjachten varen door naar de haven; klippers hebben vast een gereserveerde plek en nemen de tijd om het drooggevallen wad van dichtbij te bekijken.

Vlak voor de haven van West-Terschelling worden we nog even ingehaald door de Willem Barentsz van rederij Doeksen. Ellen maakt een selfie om haar vriendinnen te informeren dat we er (bijna) zijn!

En na iets meer dan 6 uur rustig varen hebben we de ruim 31 mijl afgelegd. Een mooie tocht over het wad!

In de haven komen ons nog een paar jachten tegemoet die Terschelling gaan verlaten. Als je naar het vaste land wil is dit ook het goede moment. Maar het aantal is niets vergeleken met de stroom jachten die we voor ons zagen. Bij de ingang van de passantenhaven komt ook al de havenmeester ons al in zijn bootje tegemoet. We kennen de weg en weten hoe het hier werkt en dus mogen we doorvaren. En tot ons geluk vinden we, tot onze verbazing, nog een plek aan de steiger. Dezelfde steiger waar we vorig jaar en in oktober lagen. En de walstroom is ook dichtbij.

Maar de stroom jachten is met onze aankomst allesbehalve gestopt. Er komen er nog tientallen bij. Dus inmiddels hebben we buren achter ons en langszij. Maar de zon schijnt en het is warm en dus kijken we opgewekt in T-shirt met een borrel en puzzelboekje naar wat er langskomt en gebeurt. We hebben er zelfs het tafeltje alvast bijgezet.

Daar eten we ook de nasi. Na de afwas wandelen we nog even naar het dorp voor een kop koffie bij Zeezicht.

Fijn dat we er zijn!

Na een goede nachtrust waren we voor achten wakker. Rustig ontbijten en de boot klaar maken en zo voor 9 uur in het zonnetje losmaken. De buren hielpen daarbij waarbij de buurman ons een wijsheid toevertrouwde: “schippers die de tijd hebben, hebben altijd goed weer”. Ook zij gingen vandaag weer een stukje zeilen.

Na het opruimen van de fenders en het hijsen van de zeilen zetten we een noordwestelijke koers. Doel voor vandaag is langs de Noord-Hollandse kust naar Den Oever te varen. Dat moet goed te doen zijn met zuidwesten wind. Voordeel is dat we zo ook eens andere dingen zien. Naast Enkhuizen met het Zuiderzeemuseum ook Lichttoren De Ven die de bocht naar Andijk bewaakt. Extra mooi met een zeilschip er voor.

Ook vogeleiland De Kreupel zagen we niet eerder van zo dichtbij. Is verder niks meer dan een vogelhuis dat je niet mag bezoeken en een paar aanlegsteigers waar je dit jaar wel weer mag aanleggen.

Niet gek dat kort daarna Aalscholvers overvliegen.

Met snelheden van 5 en 6 knopen schiet het lekker op. Rond 12 uur zijn we bij de Stevinsluis. En we hebben mazzel, net als we willen aanleggen wordt de sluis voor ons geopend. Met zo’n 8 andere boten gaan we het wad op.

Omdat we op zee nog iets meer wind verwachten hijsen we voor de vissershaven van Den Oever het zeil met een rif. Daarna varen we de smalle geul in, weg van de Afsluitdijk.

De geul, het Visjagersgaatje, naar de Texelstroom blijkt niet geheel bezeild. Dat betekent dat we af en toe moeten kruisen. Dat gaat best lekker met de stroom mee. Het is al een paar uur na hoog water. We zien mensen op het wad staan. En Zeehonden uitrusten.

Niet iedere zeiler kiest er voor om door een waddengeul te kruisen. Regelmatig worden we opgelopen door zeilboten die alleen de motor gebruiken. Wel jammer als ze midden op de geul gaan varen en ons dwingen even in de wind te gaan liggen.

Het laatste stuk, om de Bollen heen, moeten we iets meer recht tegen de wind in. Helaas is inmiddels de stroom gekenterd en hebben we die tegen. De stroom snoept haast 30 graden van onze koers af. De snelheid is laag en de slagen zijn klein. Maar toch komen we vooruit.

Als we ver genoeg zijn doorgevaren snijden we een stuk van de vaargeul af en zetten haast recht koers naar de haven van Oudeschild. Met gestreken zeil varen we de haven in. Altijd nog even doortuffen naar de passantenhaven waar we met de kop in de wind probleemloos naast een vingerpier rond half vijf aanleggen.

Beetje opruimen, biertje in de zon. We eten pasta met saus die we van zaterdag over hadden. Na de koffie gaat Ellen nog even douchen.

En we kijken tevreden terug op een fijne zeildag in Noord-Holland!