Op onze eerste hele dag in Yellowstone een rondrit gemaakt. We zitten vanavond dus weer op dezelfde plek rond ons kampvuur. En vandaag blijft het droog!
Natuur bestaat uit borstelige velden, naaldbossen, snelstromende rivieren, canyons en watervallen. We rijden of lopen; we zijn – ondermeer door aanschaf van ‘bear spray’ – op ontmoetingen met beren voorbereid!
Maar goed – beren hebben we nog niet gezien. Wel eekhoorns, veel insecten, een hertje, een soort gemsen, bizons en een marmot die lui in de zon lag.

Na een.korte rit een plek gevonden op de eerste camping in Yellowstone. Ligt vlakbij de plaats Mammoth Hot Springs. Daar dan ook naar toegelopen om de hete bronnen te bekijken.
Mooie kleuren tegen een bewolkte achtergrond en warm water. Zo warm dat het op je gezicht gloeit.
Wandelend tussen dit geologisch en biologisch schouwspel hadden we wat regen met dreiging van onweer. Terug op de camping hadden we toch weer zon. Tot we met ons bord op schoot rond het kampvuurtje zaten. Het regende even flink door en we moesten met ons avondeten naar binnen. Het kampvuur hield het in de regen nog dapper en hele tijd vol!

Ellen even in de zon

Na gisteren ook vandaag weer een lange dag achter het stuur. Uiteindelijk 454mijl afgelegd door de staten Washington, Idaho en Montana. (En ergens ook nog een uur tijdsverschil gekregen.) We zitten nu in een lekker door onweer afgekoelde Yellowstone vallei; zo’n 30 mijl nog naar de Roosevelt Arch die toegang geeft tot het National park.

Wie de kaart een beetje kent weet dat de route door de bergen en hoogvlaktes leidt. Bergje op en bergje af. Wij doen rustig aan met zo’n 60 a 65 mijl per uur op de teller. Bergje op haal je toch heel wat vrachtwagens in; niet gek kijken als ze je bergje af weer inhalen. Ook zij moeten door. Wij zijn vandaag op ruim 4500ft (kleine 1400m) hoogte geëindigd.

Alles is hier groot. Dat geldt voor de ellenlange goederentreinen die we zijn tegengekomen. Ik schat zeker 500m lang. Ook voor sproei-installaties op het boerenland. Die dingen rijden rond een centraal waterpunt met een straal die vaak ook zeker de 100m overtreft. En de aardappelen (Washington), gras, graan en ander gewas stond er prima bij of was al geoogst. Hier denk ik geen droogte problemen.
Maar door die grote velden en landerijen is ook de afstand tot de buren groot. En veel gehuchten hebben we een naam maar weinig tot geen voorzieningen. Je kan dus ook mijlen moeten rijden voor een tankstation; toch wat minder prettig als de wijzer richting de ‘E’ gaat.

De weg was vandaag makkelijk te vinden. Gewoon de Interstate 90 in Oostelijke richting volgen tot Livingston. Weinig route te wijzen dus, ook de TomTom was akelig stil. Achterin dus lezen, filmpje of naar buiten kijken. En kennelijk ook een beetje bijslapen. Doordat het achterin tijdens het slapen wat warm geworden was werd Mirjam helaas misselijk wakker. Wat verkoeling, drinken en eten bracht verlichting. Vanavond at ze weer prima mee (van de rijst met saus van gisteren). Zou zij toch op tijd naar bed gaan?

PS. Het is hier nogal droog en dus is irrigatie voor wat groen, inclusief gazon in een RV park, een goed idee. Vanavond had het al fors geregend. Toch ging toen ik lekker om half twaalf buiten een biertje wou de sproei-installatie aan. Amerikanen gaan vroeg naar bed.

Niet te warm, indrukwekkend groen. Foto bij Falls creek, Thibault (WA), Olympic National Forest (7 augustus 2012).