De vlag kan uit! Het wordt mooi zeilweer. We hebben onze agenda’s leeg weten te houden. Behalve dan mijn agenda op vrijdagavond. Zodoende doet Joost vrijdagavond boot- en boodschappen en pikt hij mij op metrostation Noord op waarna we naar Monnickendam rijden. Afgelopen week heb ik de laatste klusjes in de boot gedaan waaronder stofzuigen en bed opmaken, zodat we zo onder zeil kunnen. Kunnen, maar wat verstandig is doen we niet. De watertank zit gevuld met water en een schoonmaakgoedje. We laten de tank leeglopen en vullen deze met schoon water. Moet morgen dan liefst nog 1 keer herhaald worden. Helaas, het kleine waterfilter bij de pomp ging opeens toch lekken. In het waterfilter blijkt een rubbertje te ontbreken. Frustratie alom, vooral omdat we het rubbertje niet kunnen vinden. Dan maar de pomp weer uit, het gelekte water onder in het kastje wacht wel tot morgen, muziekje aan en drankje ingeschonken. Gaan we later toch nog vrolijk onder zeil.
We zijn niet vroeg uit de veren. De buurman staat al zijn boot te schrobben als hij onze neuzen ziet. Wanneer Joost de zeilen in gereedheid brengt maak ik het keukenkastje droog. Vreemd genoeg vind ik het rubberen ringetje in de putsemmer. Volgens Joost is dit niet het goede rubbertje. We gaan ons vandaag maar behelpen met flessen water aan boord.
We starten de motor. Hij doet het meteen alsof hij geen 5 maanden heeft stilgestaan. Het is prachtig zonnig weer zoals het de laatste 6 weken steeds is. Wind uit het oosten kracht 3 tot 4 is voorspeld. Op de Gouwzee kunnen we de zeilen hijsen. Voor de tijd van het jaar zijn er best veel boten die uitvaren! De wind valt wat kracht tegen en komt noordoostelijk. Ons plan om naar Enkhuizen te varen is zo niet zo makkelijk uitvoerbaar. Helemaal als de wind inzakt en soms even uit onverwachte hoek blaast. Joost is binnen een dutje gaan doen, zeg zo’n 2 uur! Ondertussen is de boot ondanks dat de automatische stuurinrichting aanstond over stag gegaan. Dan zelf maar sturen. Dat blijkt ook niet mee te vallen met weinig en zwabberwind. De motor maar even aangezet om de boot weer de goede richting op te krijgen. Gelukkig zijn ze op een andere boot ook aan het modderen. Ze hijsen een spinaker, maar zelfs met de spinaker komen ze niet vooruit. Het is gewoon wachten op betere wind en heerlijk in het zonnetje is daar helemaal niets mis mee. Als Joost wakker wordt varen we inmiddels met een snelheid van 5 knopen richting het naviduct bij Enkhuizen.


We gaan vlot door de sluizen en in de haven van Enkhuizen blijken nog meerdere boxen vrij. We leggen aan in een box en kunnen nog even van een drankje in de zon in de kuip genieten.

Ik ga naar binnen om te koken. De volle maan komt ondertussen prachtig op. Dat moet Joost natuurlijk even vastleggen.


Een avondwandeling brengt ons langs de AH voor het aanvullen van de scheepsvoorraad.
Er is regen voorspeld tussen 5 en 9 uur. We hebben de regen zo nu en dan gehoord. Maar als we onze kooi uitklimmen is het weer droog en schijnt de zon naar binnen. Na het ontbijt gaan we wandelen naar Joosten de watersportwinkel in Enkhuizen voor een passend rubber ringetje. Genoeg ringetjes, alleen allemaal te klein. Na de koffie maken we de boot klaar voor vertrek. Het is een stuk frisser dan gisteren en de stevige wind komt uit het zuidwesten, zon en wolken wisselen elkaar af. Met meer kleding aan dan gisteren vertrekken we uit de haven.


Na de sluis blijkt de wind nog steeds fors en zetten we een rif in het zeil. Met deze windrichting kunnen we Monnickendam niet in 1 keer halen. We varen een tijdje op met een Noordkaper.

We hoopten op meer wind uit het westen zoals voorspeld. Maar dit weekend hebben we weinig aan de voorspellingen. Handelen naar bevinden is het. We trekken het rif eruit bij afnemende wind, maar die trekt later toch weer aan waardoor we zo schuin gaan dat er in het wasbakje in de natte cel zeewater komt te staan. Zo zout hebben we het nog niet eerder gehad!

Bij het Paard maken we de slag terug om op de Gouwzee te komen. Alle mooi weer zeilers hebben het water en de havens al lang verlaten. Joost gaat buiten opruimen en ik binnen en koken. Ondertussen heb ik ontdekt dat het rubbertje toch past maar dan op het vaste deel van het filter. Ik weet de delen op elkaar te krijgen en het lekt niet meer. Maar……. het cilindertje, het werkelijke filter ontbreekt en we kunnen het niet vinden. Het hele weekend stond het gewoon bij het aanrecht! Waar is het gebleven? We hebben de hele boot omgekeerd, tot twee keer aan toe. We hebben gekeken in alle gaten en kieren. Waar verstopt zo’n ding zich? Onbegrijpelijk. En het valt niet uit je hoofd te zetten dat het ergens moet zijn.
Rust krijgen we pas als ik op de terugweg in de auto op internet zo’n cilindertje vind en het bestel. Problemen zijn er om opgelost te worden. Zo had ons eerste zeilweekend dit jaar weer alle bijbehorende elementen. Heerlijk!