Lekker wakker worden met carillonspel. In Veere kan dat. Elk kwartier klinkt er weer een melodietje – ook als je lekker in de kuip van een zonnig ontbijt geniet. Het is dan ook met spijt dat we losknopen en soepeltjes de haven verlaten. We willen meer zien.

Omdat we gisteren het hele Veerse Meer moesten motoren willen we nu graag zeilen. Het eerste stuk moeten we kruisen. Het waait niet hard en er staan ook veel bomen die voor luwte en winddraaiingen zorgen. Er verleidelijk dan om met wat snelheid een metertje of wat door te varen. Maar helaas, de vaargeul hield niet voor niets op, we lopen vast. Gelukkig slagen we er met de motor in om los te komen. We zijn nu nog wel nog voorzichtiger.

De wind neemt verder en verder af. Het onvermijdelijk besluit om verder te gaan motoren wordt verzacht door de gedachte dat we straks op de Oosterschelde met constantere wind kunnen zeilen. Al motorend ook weer langs Kortgene – waar nu een echte roeiwedstrijd aan de gang is.

De Zandkreeksluis passeren we zonder problemen. Snel de zeilen weer omhoog en, na een zeilend feestschip, bakboord uit het Engelse vaarwater in. Daar blijkt opeens de wind uit het Noordwesten te gaan waaien. We moeten de schoten aantrekken want we gaan opeens van een ruime-windse naar aan de windse koers. Het blijkt dat we zelfs moeten kruisen – en omdat we hier stroom tegen hebben moet de motor toch weer aan.

Op het Keeten, na het Engelse vaarwater, blijkt de wind even te zijn gaan liggen. We varen rustig verder, terwijl de zon blijft branden, over het Zijpe. En zo komt net na zessen de Grevelingensluis weer in beeld.

Direct na de sluis is de haven van de watersportvereniging waar we na een belletje van Ellen op boxplek 82 mogen liggen. Die plek blijkt nog even zoeken maar eenmaal gevonden leggen we er fijn met de kop in de wind aan. Ellen kookt lekker pasta terwijl de zeilspullen worden opgeruimd.

Na het eten nog een wandeling in het dorp. Allereerst zien we een fraai uitzicht over het water richting de Krammersluizen en -brug.

Het dorp heeft wat aardige straatjes en huisjes, maar ook wat vergane glorie.We tellen minstens drie kerken (waarvan twee PKN) Er is een Albert Heijn – en dat heeft Veere niet. Maar verder wint Veere op alle punten. Hoewel, zo’n mooi kunstwerk op de dijk…

Na een goede nachtrust ben ik om 8 uur klaarwakker terwijl Joost nog op 1 oor ligt. Ik ga vast boodschappen doen bij de plaatselijke AH. Terug op de steiger loopt ik Joost tegen het lijf op weg naar de wc.

We ontbijten rustig in het zonnetje terwijl andere boten bij ons in de buurt vertrekken. Precies zoals we het willen, want anders wisten we niet hoe we hier weer zonder problemen uit zouden kunnen varen. nu hebben we alle ruimte.

Het is laag water en nu vallen de zandbanken voor Yerseke pas goed op.

Er staat niet heel veel wind, maar we kunnen daarmee prima zeilen. Zo’n 10 mijl over de Oosterschelde naar de Zandkreeksluis die toegang geeft tot het Veerse meer. Met een stralend blauwe hemel ziet de Oosterschelde er weer schitterend uit.

De sluis gaat helaas voor onze neus dicht en we moeten aanleggen voor het wachten tot de volgende opening. Het verkeer van de Zeelandbrug gaat hier overheen. De sluis heeft twee bruggen zodat het verkeer bij opening van een brug voor de sluis het verkeer over de andere brug geleidt kan worden. daarom begrijpen we niet waarom hij dicht moest. Het blijkt namelijk ook nog eens een hele grote sluis.

We komen op het Veerse meer en helaas staat de wind zodanig dat het geen zin heeft te gaan zeilen. Helaas 2 uur motoren en dat is toch wel saai. We varen dwars door het spelersveld van sloeproeiende senioren bij Kortgene. Het is er enorm druk met veel mensen en veel sloepen en een heuse tribune. Toch kon ik er niets over vinden op internet.

Het is ruim twee uur varen naar Veere onze eindbestemming. Soms ook nogal saai. Maar als Veere dan in zicht is weten we waarom we het gedaan hebben.

Fijn is het dat we gisteren al een ligplaats in een box hebben kunnen regelen. De havenmeester verwelkomt ons en weet precies welke box we moeten hebben. Het is er niet heel ruim, maar Joost weet vakkundig in de box te komen. Complimenten!

En dan liggen we toch schitterend! Uitzicht op de toren van het stadhuis en de rest van de haven. Het carillion speelt een gezellig deuntje.

We gaan Veere verkennen en we beseffen dat we Veere altijd alleen in de kou hebben gezien en wel toen er nog echt koude winters waren in Nederland. Nu is het hoog zomer en we genieten van deze lommerrijke en oh zo mooi oude stadje.

We drinken op het terras aan de haven een biertje. We rusten uit van alle vermoeienissen op de boot. Daarna gaan we uit eten bij De Werf, een restaurant dat aan onze kant van de haven ligt en een mooi terras heeft met uitzicht op Veere. We eten Zeeuwse paella.

Genieten. We zijn natuurlijk geluksvogels, maar duidelijk is dat wij geen vliegtuig naar de zon hoeven.

Bij wakker worden is het laag water en zoals ons eerder op het Wad ook al was opgevallen: dan fourageren er veel minder vogels. Het zijn net mensen. De avondmaaltijd is het belangrijkste. Voor het ontbijt varen we vast weg, het is net kentering, maar nog nauwelijks stroom tegen. En leuk om toch te zien in de Krabbekreek wat zich op de zandplaat nog wel ophoudt. We zien eerst 1 en later nog 2 zeehonden lekker lui te wezen.

Ook zien we zo’n zes lepelaars die wel druk doende zijn hun buikje vol te eten. Daarna volgt ons eigen ontbijt.

We gaan vandaag het eiland Tholen rondvaren om bij de stad Tholen te komen. Opmerkelijk dat het oude vissersstadje Tholen aan zoet water ligt terwijl het grootste deel van Tholen grenst aan het zout van de Oosterschelde.

We kunnen op het Zijpe de zeilen hijssen. We komen een zeer vrolijk getuigde boot de Vrijbuiter tegen die we eerder in Zierikzee zagen liggen. Lees over het leuke project: https://www.paintafuture.org/?p=2287

We gaan eerst weer richting Zeelandbrug en vandaar draaien we het Engelse vaarwater in. Daar krijgen we ook de stroming mee, de wind trekt wat aan en dan gaan we soms ruim 7 knopen. Ik zit voor het eerst ook weer te zeilen en voel me daarbij opperbest. Heerlijk, je niet meer ziek voelen.

Op de Oosterschelde stem je af op het marifoonkanaal van verkeersbegeleidingspost Wemeldinge. Deze zit op een post bij Wemeldinge naast het kanaal door Zuid-Beveland. Dit is voor vrachtverkeer op weg naar Terneuzen een korte route en kan druk bevaren zijn. We hoorden ze de hele week over de marifoon zeggen: momenteel geen uitvaart. Ze bedoelen dan dat er uit het kanaal geen scheepsverkeer de Oosterschelde op vaart. Fijn als je daar langsvaart om te weten. Toch heb ik door dat zinnetje steeds een lied van Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh in mijn hoofd met de zin: de uitvaart gaat niet door vandaag, geen toespraak en geen bloemen (https://www.boudewijndegroot.nl/component/discografie/?view=liedteksten&id=95). Een echte Lennaert Nijgh tekst, dit keer onbegrijpelijk vrolijk. Als Joost via de Marifoon Wemeldinge oproept krijgt hij ook te horen: geen uitvaart.

Zo zeilen we verder als een speer richting de Bergsediepsluis. Deze sluis en de Oesterdam hebben ervoor gezorgd dat Tholen van het zoute water werd afgesloten. De sluis is maar klein er kunnen max 3 zeilboten in. Als derde boot passen we maar net en achter ons gaat de sluisdeur meteen dicht.

We zakken meteen snel en hebben last van de werveling van het water. Maar veel mis kan er eigenlijk niet gaan. Dan varen we het zoete water op. We bellen de jachthaven van de watersportvereniging of ze een plek voor ons hebben en krijgen een mooie plek toegewezen.

Prima haven trouwens, mooi clubgebouw en sanitair volgens Joost. Ik hou mij nog even hierbuiten. Vanavond zitten mijn 5 Coronadagen erop. Maar ben ik nu 24 uur klachtenvrij? Morgenochtend ga ik denk ik eindelijk douchen hier. In deze verenigingshaven is er dan denk ik geen kip.

We gaan Tholen verkennen wat een echt leuk klein stadje is.

De terrassen lonken, maar we houden ons dapper in. We hebben echter geen avondeten meer in huis en de supermarkten blijken hier op zondag dicht. Maar we hebben een Surinaams afhaal/bezorg tentje gevonden via Google maps op 600 m. Joost loopt maar even langs ipv ingewikkeld te bestellen via Thuisbezorgd.nl. Joost komt helemaal vrolijk terug vanwege het gezellige gesprek met het Hindoestaans Surinaamse echtpaar waarvan zij kookt en hij bezorgd en hij vertelt dat het haar hobby is. Hij wil Joost nog terug naar de boot brengen maar dat is toch erg overdreven. De maaltijd smaakt mede door dit alles opperbest. Ons buiten terras mag er ook wezen!

Het is zo’n topdag waarbij het overdag genoeg waait om te zeilen en het ‘s avonds windstil is zodat je nog lang buiten kan zitten. En dan mag ik mijzelf ook nog beter verklaren!