Het prachtige weer van afgelopen tijd, maakt dat we makkelijk gegadigden vinden om ons een dagje te vergezellen. Henk en Anja (KGK) gaan vandaag mee. Wij zijn gisteravond al naar de boot gegaan. We hebben een groter voorzeil (genua) meegenomen en hebben zo tijd om die ‘s morgens erop te zetten voor onze gasten arriveren. Ik ben natuurlijk ook nog naar de markt gegaan voor brood.

Het voorzeil ligt toch nog op de boot als Henk en Anja arriveren met appeltaart en wel. Henk helpt even mee het zeil hijsen terwijl ik de koffie zet voor bij de appeltaart.

Er staat een windkracht 2-3 uit Westelijke richting. Niet heel veel wind, vandaar dat we voor het eerst ons grotere voorzeil willen proberen. Onze bestemming: de Marker Wadden en weer terug. Het is lang licht en we hebben avondeten aan boord, dus dat moet lukken. En zo niet dan hebben we nog werkende navigatie verlichting.

De start is niet al te best. Het hijsen gaat niet optimaal. Het lazy-jack lijntje blijft weer achter een zeillat haken. Bij het oplossen ervan schiet de lijn hiervan omhoog en kunnen we er nauwelijks bij. Het lukt met de langste persoon (Henk) en de pikhaak zo ver mogelijk uitgeschoven. Als de zeilen eenmaal staan zijn we zeer tevreden over de genua. Ondanks weinig wind gaan we toch zo’n vijf knopen. De wind zakt verder in en na een tijd staat er een snelheid van 0 knopen op de teller nog zo’n 2.5 mijl van de Marker Wadden verwijderd. We starten dan toch maar de motor. Het is druk in de haven, maar er gaat langszij net een Catamaran weg zodat wij er kunnen liggen. Een ingewikkelde insteek manoeuvre gaat helemaal goed.

Het is inmiddels half vijf, tijd om de benen te strekken, gezien de tijd doen we het kleinste rondje. Prachtig die gele kleuren in het voorjaar.

Het afvaren lukt niet meteen terwijl we toch aan lager wal liggen. We zitten een beetje vast in de modder. Een andere schipper duwt ons af en dat helpt. De wind is inmiddels aangetrokken en komt uit Noordoostelijke richting. Onder het genot van een borrel zeilen we terug.

Ook kook ik een maaltijd die we al zeilend verorberen. We zien in het Monnickendammergat de zon net ondergaan. Een volle maan staat aan de hemel. Het is koud geworden en we gaan voor een toetje en koffie met weer appeltaart de kajuit in.

Daar is pas voor het eerst de KGK het gespreksonderwerp. Er valt gelukkig veel meer uit te wisselen hebben we de rest van de dag gemerkt. We hebben 24 mijl gevaren in 10,5 gezellige uren.

In de rustige Bataviahaven is het goed uitslapen. Maar eenmaal wakker gebeurt er toch weer van alles in zo’ haven. Zo is onze buurman bezig zijn voorzeil aan het vervangen; de wind is vandaag wat minder wellicht dat er daarom een grote genua op de toch niet zo grote Grinde wordt geplaatst. Twee boten achter ons wordt er ook wat verbeterd aan het rolfok systeem. En natuurlijk varen er ook bootjes weg.

Tegen 12 uur, na de koffie in de zon, varen ook wij vanuit een achterspring weg van de kade. We lagen aan hogerwal – dus weinig problemen. Zodra zeker is dat er geen vrachtschepen uit de sluizen komen hijsen we de zeilen. En dan zeilen we het Markermeer weer op. Met halve tot ruime wind zetten we weer koers naar de Gouwzee.

Lekker in de zon met een vaartje zo rond de vijf knopen is het lekker bootjes kijken. Af en toe halen we er ook eens eentje in. En één keer moeten we uitwijken voor een zeilschip dat scherper aan de wind de zeilen ook over bakboord heeft.

Alle tijd dus gaan we voor anker bij de dam van Marken op de Gouwzee. Daarvoor kunnen we eerst al meegenieten van de festiviteiten rond de promotie FC Volendam. Veel vuurwerk bij de haven van Volendam. En ja, ook de ‘Heen en weer’ vaart bij ons voorbij.

Het anker gaat, voor het eerst dit jaar, probleemloos uit. De kogelfender gepromoveerd tot ankerbol. En dan kunnen we, in de zon en uit de wins, lezen en/of een dutje doen. Uiteraard is er ook tijd voor een (alcoholvrije) borrel. En dan eten we ook de nasi op!

Na het eten gaan we weer ankerop en op de motor terug naar de haven. Terug op ons plekje nog even opruimen en schoonmaken. En dan terug naar de auto voor de reis naar huis.

We willen vandaag terug het IJsselmeer op en wel door de Stevinsluis. dus aan de kant van Den Oever. Dan maken we een mooi rondje. De oostenwind is er perfect voor. Gisteren hoorde we echter dat er door herstelwerkzaamheden aan de bijbehorende brug deze niet bediend werd. Toen was nog niet bekend hoe lang het zou duren. Gisteren na vijven lazen we dat de werkzaamheden voorbij waren. Gelukkig. Het zou erg jammer zijn geweest als we vanaf Texel terug moesten naar de Lorenzsluizen bij Kornwerderzand. Dat zou een lang stuk naar het Oosten en dus motoren zijn. Daar hadden we echt geen zin in.

We gaan weer op tijd weg, nadat ik in de haven broodjes had kunnen kopen. We lagen met de kop in de wind. Deze was zo’n 4 Beaufort. We dachten dat het makkelijk wegvaren was. Alle ruimte. Toch lukte het niet goed de punt door de wind te krijgen. Ondertussen dreven we weer af naar de overkant waar net een paar andere boten lagen. Er kwamen gelukkig meteen een paar Duitse zeilers aan die precies wisten wat te doen. Ze stonden klaar met fenders en duwde de boot af vanaf een vingerpier. Hulp waar je wat aan hebt! Zij begrepen ons probleem want ze hadden ook geen boegschroef. Een boegschroef zorgt ervoor dat je je punt naar rechts of links kan sturen. De meeste boten hebben die tegenwoordig. Gisteren hebben we nog met verbazing gekeken naar een zeilend stel die bij aanleggen wel een kwartier lang met hun boegschroef in de weer waren (en wat een irritant geluid) en toch niet aan de kant kwamen. Hulpmiddelen helpen niet als je helemaal niet weet hoe je een boot aan de kant legt. Maar nu dachten wij weer: een boegschroef, dat zou toch fijn zijn.

Buiten de haven was het hijssen van de zeilen snel gedaan en voeren we tegen de stroom maar met wind mee de Texelstroom op. We haalden toch nog zo’n 4-5 knopen snelheid. Er stonden geen steile golven, berucht bij wind tegen stroom. Daarvoor was de wind blijkbaar niet hard genoeg. Wanneer we ondieptes gepasseerd zijn steken we af naar het zuiden en profiteren we juist van de stroom mee richting Den Oever. We moeten wel een tijdje kruisen tegen de wind in.

Bij de sluis gekomen horen we door de marifoon dat de brug over een half uur bediend wordt. Dan maar even aanleggen aan de wachtsteiger. Een vissersboot maakt schoon schip. Daardoor bedenken we dat we nog wat zout water over ons dek wilde gooien. Goed tegen de algen schijnt.

Achter de vissersboot de sluis in. Niet te dicht op, want die motoren geven een waterverplaatsing. Alles gaat deze keer goed in de sluis.

Rond 13 uur vervolgen wij onze weg naar het noorden over het IJsselmeer. Eindbestemming: Enkhuizen. We zetten de stuurautomaat aan. Zo is het zeilen de tweede helft van deze dag een stuk minder inspannend. Omdat aan de wind varen hebben we wel een behoorlijke deining. Met een zonnetje erbij kan ik daar goed op in slaap vallen. Heerlijk!

Om vijf uur leggen we aan in Enkhuizen. Betalen aan de steiger middels QR code.

Tot onze verbazing was de haven drukker dan we hadden verwacht. We zien allerlei boten die gisteren ook op Texel lagen. De boot leggen we tegen de oostenwind in. Zo zitten we eind van de dag in de kuip uit de wind en in de zon. Tijd voor de drie B’s: boot, boek, biertje.

De dag besluiten we met koken, eten, wandelen. Bij het laatste komen we verzeild in een galafeest op straat van eindexamenkandidaten (vermoeden we). Brrr galajurken. Op onze boot doen we lekker de verwarming weer aan.