Deze morgen op tijd uit bed. Allereerst om de prima douches uit te proberen. Maar ook om Astrid en Hendrik-Jan te ontvangen die, niet gehinderd door enige mist, al vroeg op de steiger stonden. Zij waren kennelijk ook nog niet zo wakker want, komende uit de douche en gekleed in een blauw shirt, zagen ze me eerst aan voor de havenmeester.

Astrid stapt voor de komende twee dagen op. Hendrik-Jan gaat zijn weegs. Na de gezamenlijke koffie met lekkers Hendrik-Jan nog geïnstrueerd waar hij goed vanaf de dijk een foto van ons kon maken. Gewoon wel even omlopen via de sluis. Hij was nog niet van boord of de trossen gingen los. Soepeltjes verlieten we de box en voeren de Vecht monding uit. Zo snel kon Hendrik-Jan daar niet zijn – dus snel maar een appje gestuurd dat wij al verder waren.

Want buiten bleek een lekker Oostenwindje te staan. En nadat de zeilen waren gehesen maakten we lekker vaart. Met Astrid aan het roer gingen we gelijk al zes knopen.

Dat bleek wel een wat positieve uitschieter. De wind zakte iets in en de snelheid dan ook naar iets tussen de 3 en 4 knopen. Doel waren de Marker Wadden die rechtstreeks zo’n 20 mijl verderop liggen. We hebben de tijd en genoeg te eten dus ook met deze snelheid komen we er wel!

De aandewindse koers is vandaag wel fris. Maar daar kleden we ons ook op. Ook jammer dat het wat heiig is – goede scherpe beelden van de skyline van Uitdam, Marken, Volendam, Almere en Lelystad zijn dan ook niet te maken. Laat ik nou net gisteren in mijn weer studeerboek gelezen hebben dat dit betekent dat we stabiel weer hebben. Een praktijkvoorbeeld doet een boek altijd beter spreken!

We vorderen gestaag, in veelal een zonnetje, terwijl we ons tegoed doen aan het lekkers dat Astrid gisteren bij de Rotterdamse banketbakkersschool heeft gehaald. Maar hopen dat de leerlingen niet alleen de Rotterdamse regio gaan bedienen.

Omdat we niet in één slag de haveningang van de Markerwadden bereiken gaan we een 3-tal keer overstag. Omdat de wind verder afneemt varen we de laatste mijlen op de motor. Probleemloos leggen we aan in een box en worden we verwelkomd door de havenmeester. Terwijl ik de boot nog wat opruim wandelen de zussen wat over het eiland waarbij Ellen nog wel wat foto’s neemt.

Daarna natuurlijk weer koken en lekker eten. Nu zitten we natuurlijk wel binnen; buiten is het fris. Het is gezellig en het eten smaakt ons goed.

Nog wel even afwachten hoe we de nacht zonder dat we aan de stroom liggen doorkomen. Houdt de accu van boot (voor verwarming) en laptop (voor foto’s) het?

Toen we naar bed gingen zagen we het al: mist. En vanmorgen bij het opstaan was de mist er nog. Tijd voor Joost om nog wat aan de boot te poetsen.

Rond 10.30 breekt de zon door en is het zicht in de haven goed en vertrekken we. Er lijkt nog weinig wind. Wanneer we goed en wel de haven uit zijn zien we in de verte alweer wat beroepsvaart gaan. Maar het zicht is nog niet erg best en daarom besluiten we ook gewoon aan de veilige kant van de scheepvaartroute Amsterdam Lelystad te blijven.

We hijssen de zeilen, we hebben geen haast. Er staat inmiddels wat wind. Ons doel is Muiden 10 mijl hier vandaan. Die scheepvaartroute naast ons is een mooi moment om eens even met onze radar te oefenen. We zien duidelijk de kustlijn van de Flevopolder aan bakboord en de grote vrachtschepen aan stuurboord. Ik vind dit ook leuk speelgoed.

Maar even later trekt het opens weer helemaal dicht en zien we niets en moeten we de radar voor het echie gebruiken. Een vrachtschip komt wel heel dichtbij, kan niet anders dan dat deze naar de haven moet waar wij vandaan kwamen. Maar goed we zagen hem op de radar en hij ons hoop ik ook. Zo houden we alles nauwlettend in de gaten, Joost buiten en ik binnen. Nu kan je op de radar niet zien wat voor soort boot er langsvaart. Af en toe stap ik naar buiten om te de boot in het echt te zien. En wat zie ik dan opeens uit de mist opdoemen?

Het lijkt de boot van Sinterklaas wel. Hij verdwijnt ook weer en het vreemde met mist is dat deze ook opeens helemaal verdwenen is en je je dan afvraagt of wat je gezien hebt wel echt was. Alsof je ontwaakt uit een droom.

We varen met 3 knopen niet heel hard maar komen toch aardig vooruit. We passeren de vaargeul naar de Hollandse brug en daarna gaan wij naar het Zuiden. Daarmee varen we recht op Pampus af. Het is pas tegen twee uur en Muiden is niet meer ver weg en het is heel mooi zonnig weer. We besluiten Pampus te bezoeken, waar we nog nooit zijn geweest.

Even snel opgezocht dat je bij openingstijd van Pampus met je eigen boot in de haven mag aanleggen. We kunnen ook nog onze museumjaarkaart gebruiken om op het eiland te mogen. We moeten aan de binnenkant van de T-steiger gaan liggen, de buitenkant is voor de Charters. Voor de aanleg manoeuvre neem ik even Joost zijn versie. Joost vaart de haven in, draait de boot behendig om en legt de boot met hulp van de wind pal achter een andere boot aan de steiger.

Het is tijd voor lunch dus gaan we maar gebruik maken van de uitbating op het eiland. Leuk om te weten dat dit verwaarloosde forteiland in 1990 gekocht is door Muidenaren voor 50.000 gulden. Ze wilden het bewaren en opknappen en de geschiedenis over het eiland vertellen. Nu hebben ze ook nog de ambitie dat het eiland zelfvoorzienend wordt. Ze hebben al meerder producten die wij gaan proeven. Joost gaat voor het Pampusbier, tja dan lig je daarna echt voor Pampus.

We hadden ook een goede lunch! En wat een uitzicht! Veel bootjes die heen en weer varen en ook nog een werkschip die gaat verliggen.

Na de lunch moeten we het eiland en het fort nog verkennen. Helaas is het niet helemaal helder, want je kan hier 360 graden skyline zien, ook op borden weergegeven.

We kijken niet te lang rond want we willen wel een ligplaats in Muiden bemachtigen. Het is het begin van een mooi weekend dus het kan druk worden. We varen verder alleen op de fok voor de wind de haven van Muiden binnen.

Het lijkt nogal vol maar de havenmeester heeft gelukkig nog een box voor ons vrij. En dan liggen we opeens aan de Herengracht tegenover nr 10.

Het zonnetje schijnt nog uitbundig en zo drinken we in de kuip even wat voordat we Muiden gaan verkennen. Het oude Muiden bestaat eigenlijk uit twee Fort eilanden met ertussen de sluis. We lopen de dijk op richting het IJmeer waar we op een bankje van het uitzicht genieten.

En dan opeens, wat zien we daar in de verte aankomen? Is dat niet de boot van Sinterklaas? Zien we een Spaanse vlag? Als de boot dichterbij is zien we het duidelijk: Pakjesboot 12 staat erop.

En dan begin je automatisch te zwaaien.

Dus geen droom, geen hersenspinsel door de mist, maar het was echt de boot van Sinterklaas. Ik vind het ook een goed idee om het nu al te vieren. Het is nog niet te koud op de boot en de pepernoten liggen toch al in de winkel.

We gaan terug naar onze eigen boot voor een drankje, het avondeten, het blog en misschien alvast een gedicht.

Rustig opstaan vandaag. Verwachting was mooi weer maar geen of nauwelijks wind. Dan hoeft er geen haast gemaakt te worden.

Nadat Ellen de Enkhuizer havendouche had beproefd (schrijven we verder niet over naar huis) en we in de kajuit hadden ontbeten liepen we door zonnig Enkhuizen naar Albert Heijn en bakker. Daarna was het tijd voor koffie. Omdat er echter een belangrijk ingrediënt voor het avondeten vergeten was liep ik snel nog een keer heen en weer.

Koffie op het achterdek in het zonnetje is altijd lekker en zeker in de luwte van de havenkom was het op deze zomerse herfstmorgen zelfs warm. Omdat Ellen het natuurlijk niet had kunnen laten om iets lekker bij de koffie te halen, muffins met respectievelijk chocolade of lemon curd, was het ook helemaal niet erg dat we een tweede kopje koffie nodig hadden om dat lekkers weg te werken.

Maar toen waren we dan ook echt vaarklaar en gingen de trossen los. Plan was om op het Markermeer een plek te zoeken voor de nacht en vooral niet te veel te motoren. Maar eerst nu met rustig weer en de tijd nog snel wat foto’s maken van de mooie haven met de Dromedaris aan de kant.

Na het passeren van het Naviduct bleek er toch een Zuid Oosten windje te staan. Snel de zeilen omhoog en aan de wind naar het Zuiden. Nadat eerst alleen ZuidZuidWest als koers mogelijk bleek kromp de wind naar het Oosten en konden we echt naar het zuiden. En zo kwam met een vaartje van 3 knopen (na een paar uur) de skyline van Almere voor de boeg.

Natuurlijk hadden we ook een periode met wat minder wind. Bijzonderheid van de dag was dat we in die periode een flinke lading spinrag over ons heen kregen. Nu zijn er altijd wel een paar spinnen aan boord – maar dit was toch vooral komen aanwaaien. En het zat ook tot aan de top van de mast aan stag en zeil.

Ellen had een plekje geregeld in de haven van de watersportvereniging de Blocq van Kuffeler. Daar wilden we wel voor het donker aanleggen en met de laatste 2 mijl op de motor lukte dat. Wel nog even de drukke vaargeul met vrachtschepen (van/naar Amsterdam naar/van Enkhuizen of Lelystad en verder) oversteken. En nog even achterom kijken naar de zon die achter de wolken is verdwenen (helder herkenbaar de 2 molens aan het begin van de dijk naar Marken met daarachter industrie van de Amsterdamse haven).

In de haven troffen we weer de Zeezeilers op cursus aan. We gingen er maar weer voor liggen. Niet veel later vertrokken zij – varen bij nacht hoort er kennelijk in deze cursusweek ook bij! We drinken een biertje, eten lekker nasi en zitten er in onze kajuit warmpjes bij!

Een ding stond vast. Joost moest voor 8 uur de auto terugbrengen naar de verhuur. We zouden dan opnieuw naar het weerbericht kijken. Alleen bij een verandering leek Terschelling nog mogelijk. Maar nee, geen verandering en dus niet verstandig naar Terschelling te gaan. Heen, maar ook terug zouden we veel moeten motoren en daarvoor hebben we niet een zeilboot gekocht. Ons motto blijft toch echt: gaan waar de wind ons brengt. Maar eerst kon ik me nog een keer omdraaien en kwam Joost er ook nog even bij nadat hij de auto weggebracht had. De wind blies overigens nog stevig uit het zuiden en bracht geluiden voort waarbij je niet dacht: ik sta eens lekker op. Toen er eenmaal zonlicht door het bovenluik kwam waren we wel in de stemming.

Heerlijk weer varen. De wind zou eerst nog even uit het zuiden blazen, maar via west naar het noorden draaien. Daarmee dachten we Urk te kunnen gaan halen. Eerst was de wind toch nog wel zuidelijk en moesten we kruisen, wind uit west hebben we niet gehad. Wel een windstilte waarbij we na een half uur dobberen toch maar besloten de motor bij te zetten.

Na drie kwartier zagen we het eerst aan de windmolens dat er weer een wind opstak. En deze was inderdaad uit het noorden. Met een aangename ruime koers richting het zuiden en het zonnetje in ons gezicht wat dit een onverwacht genoegen. Logisch dat sommige mensen hun boot zo noemen.

Ondertussen was de middag toch al gevorderd en zagen we dat de koers verleggen naar Urk te veel een gijp koers was en dat we dan tegen of in het donker aan zouden komen. Onze aangename koers voorzetten zou ons in Enkhuizen brengen zo rond 18 uur. Het voelt een beetje gek deze vakantie van Enkhuizen naar Makkum gegaan te zijn en dan weer terug. Maar er is helemaal niets mis met Enkhuizen, we komen er graag. En de vorige keer dat we er waren was het herfst en nu opeens een mooie nazomerdag. Overigens begreep ik van Astrid dat er in Rotterdam de hele dag storm en regen was.

Het was lekker rustig in Enkhuizen, alle ruimte om aan te leggen. Vlak achter ons kwam een zeilboot van de zeezeilers.nl uit Harlingen aanleggen. Duidelijk een instruktie boot met wel 6 mannen aan boord. Op een bankje nog net in het zonnetje drinken we een biertje met uitzicht op onze boot en de haven.

We slaan de mannen zo gade. Iedereen moet even naar huis bellen lijkt het wel. Zouden ze zeilminnende partners hebben of niet? De (vermeende) schipper komt ons een retorische vraag stellen: een Koopmans zeker? En “zucht, zucht, onmiskenbaar”. Even later gaat hij haar met een scheepsmaat nog van dichtbij bewonderen. En ik meen te zien dat ze jaloers naar Joost kijken. Hij heeft én een mooie boot én een mmm.. uh zeilminnende vrouw.

Ondertussen is ons een boot aan de andere kant van de haven opgevallen: de Nynke, een Bavaria 36. Deze boot hadden we vorig jaar voor een week gehuurd waarbij de kinderen weer eens mee gingen. We hadden schade veroorzaakt bij harde wind en omdat je weer vaart met een onbekende boot. Dat is altijd heel vervelend en toen dachten we voor het eerst: wat zou een eigen boot toch fijn zijn. We hebben de Nynke nog even van dichtbij geïnspecteerd. De schade was hersteld, maar wat een lelijke boot eigenlijk. Zie op de foto de Nynke op de voorgrond en aan de overkant de Aquamarijn.

Na deze heerlijke dag hadden we geen zin in koken. Na enige moeite vonden we een open restaurant, waar iedereen dus zat en het erg gezellig was. Het eten liet ons smaken. Het kunstwerk aan de muur van een koe vonden we erg mooi en deed ons meteen aan Aad denken. Vandaar dat we er een foto van maakten.

Harde wind, koude dag. Soms wil je wel eens wat anders.

Nu waren we op weg naar zeilboerderij Rufus heel vaak langs Sauna de Woudfennen gereden die vlak bij Joure naast de snelweg uit Sneek ligt. Dat leek ons wel wat voor deze dag.

Maar hoe kom je daar en, nog lastiger bleek, hoe kom je weer terug. Het OV bleek er – mede vanwege wegwerkzaamheden – ruim de tijd voor te nemen waarbij  aan begin en eind steeds een flinke wandeling resteerde. Zo bleef er nauwelijks tijd voor de Sauna over.

Vriend Google bracht ons echter op een taxi- en autoverhuurbedrijf op 5 minuten loopafstand. En na een belletje of twee en een korte wandeling konden we instappen.

Onze navigatieapp leidde ons langs de omleiding over allerlei landweggetjes naar de snelweg oprit bij Bolsward. Zo kom je nog eens op plekken waar je niet eerder was.

En zo kwamen we probleemloos bij De Woudfennen. Daar neem je geen foto’s maar laat ik samenvatten dat de sauna’s warm waren het dompelbad koud en het eten en drankjes lekker. Verder is er een mooie tuin waar we zelfs even uit de wind in de zon afkoelden. Geluid van de snelweg hoor je daar wel.

Voor de terugweg in het donker een kleine omweg gemaakt met iets minder binnenwegen. Veilig kwamen we weer in Makkum aan. Nog even een drankje, het weerbericht checken en plannen maken!