We gingen naar bed met een matige weersverwachting. De hele ochtend windkracht 5 met uitschieters naar boven en regen. Maar toen we wakker werden was het echt lichter dan de dag ervoor en ook de windverwachting bleek naar beneden bijgesteld. Vanaf een uur of 11 konden we met een Noordenwind wel varen waarbij we de eerste uren wel hoge golven moesten verwachten omdat de storm nog wat moest uitdoven.

Wel eerst boodschappen doen en daarvoor moesten we met de pont de Warne over naar het dorp Warnemunde. Zagen we en passant de Warnemunde zeilschool, net naast de vaargeul waar de Ferries gewoon doorvaren, oefenen. In het dorp was het druk; omdat er een bruiloft was (we staan als passant ook vast op de foto) maar ook omdat iedereen blij was dat het droog was en men lekker naar buiten kon. Terug in de haven bleek ook die ontwaakt. Mensen waren weer buiten bij hun bootjes en er werden weer trossen los gegooid.

Ondanks de dwarse wind kwamen wij (dankzij wekenlange oefening) zonder problemen uit de box. Buiten de haven inderdaad forse golven. Vlot de zeilen omhoog waar we voorzichtigheidshalve het tweede rif in hadden laten zitten. Dat gaf wel erg weinig vaart dus snel op maar 1 rif verder. Aan de wind op een Noord-Weste koers richting het eiland Fehmarn. Lekker zes knopen. En even harder als we iets moeten afvallen om een geankerd schip voor de rede van Rostock te ontwijken.

Maar na een uurtje begon de snelheid te dalen. Dat lag niet aan de zeilstand, de stroom of de golven. Nee de golven vielen zelfs erg mee. Maar de wind nam af. Snel dus ook het eerste rif uit het zeil getrokken. En toen nog wat afvallen om snelheid te houden; zo kwam Fehmarn wel wat langzamer dichterbij.

De zee werd steeds vlakker omdat de wind steeds meer afnam. Dat geeft natuurlijk wel de gelegenheid om foto’s te nemen van passerende mooie bootjes. Maar toen de snelheid beneden de twee knopen dreigde te zakken moesten we besluiten om de motor aan te zetten; anders waren we niet voor het donker in een haven.

Op een vlakke zee zie je van alles. Ook dit keer, net als toen we van Ystad aar Bornholm motorden, even de karakteristieke vinnen van bruinvissen gezien. Van verre zie je de Fehmarn brug. En drie piekjes op het eiland die pas van dichtbij zijn te herkennen als flatgebouwen.

Burgtiefe is een echte badplaats met aan de achterkant een mooie ruime jachthaven. Moeten wel weer nauwkeurig de geul volgen maar leggen daarna op ons gemak achteruit aan (in weer een forse box). Na het opruimen van de zeilen en het vullen van de watertank delen we een Lübzer biertje (uit Lübz) en eten daarna Schol en Zigeunersnitzel in het jachthavenrestaurant. Dan nog een wandeling langs de strandboulevard (en de drie flats); een Duits strand vol met korven en ook veel binnenvertier is toch bijzonder anders dan bij ons.

De weersverwachting verandert hier met de dag. Was op zondag de al een week verwachtte storm op woensdag weer afgeblazen. Nu was er opeens voor vandaag en morgen harde wind en regen voorspeld, mag nog net de naam van storm niet hebben. Maar in ieder geval weer om veilig in de haven te blijven. Zijn wij even blij dat we in een goede grote haven liggen met voldoende te doen in de omgeving. We liggen nu ook op 1 dag varen van onze thuishaven af.

Bij de mooie grote haven ligt een modern luxe hotelcomplex met daarin ook een sauna. Het weer kan niet beter voor deze aktiviteit. En we zijn eigenlijk nog te weinig aan lezen toegekomen dus lacht deze dag ons toe. Eerst even verse broodjes gehaald voor het ontbijt. Daarna heeft Joost in een van de winkels van het hotel een modene zwembroek (zo-een waarin het zaakje ook kan zwemmen) gekocht (hij was zijn zwembroek vergeten). De sauna was namelijk wel zonder ‘badebekleitung’ maar het zwembad met.

De sauna op z’n Duits: even goed uitzoeken hoe de mores hier zijn. Aparte dames en herenkleedkamers, want je mag wel samen in de sauna zitten, maar je niet samen aan en uitkleden. De prijs was inclusief badjas, slippers en handdoeken. Dat was wel handig want een badjas nemen we niet mee op vakantie. De bedjes worden bezet gehouden door je spullen erop te laten liggen. We kijken de Duitsers erop aan in Nederland, maar wat als het de gewoonste zaak van de wereld is in jouw land. Dan ben je je van geen kwaad bewust. Nu was het niet zo druk in de sauna en waren er ook genoeg bedden. Natte handdoeken neem je mee naar je bedje, anders ben je hem ook kwijt want iedereen heeft dezelfde kleur handdoek. De hagelwitte badjassen heeft Joost tijdens de lunch besmeurd met rode curry ( van de curry worst) en ik later met het roze van een smoothie. Zo waren onze badjassen tenminste herkenbaar. Het ‘anti-ageing beer’ wat ze hier verkopen hebben we maar niet genomen.

De dag vloog voorbij met sauna, lezen, sauna, lezen enz. Ondertussen hadden we zicht op de haven waar de lucht grijs was, de regen met bakken uit de hemel kwam en de boten lagen te schudden in de boxen. Rond 8 uur waren we er klaar mee en gingen we nog even langs de Italiaan voor een maaltijd. Toen we op de boot kwamen bleken gelukkig al onze lijnen het te houden maar lag de boot wel fors te schudden tussen de lijnen. Het zeilorkest (het gefluit van alle lijnen) liet zich ook flink horen. Dat wordt een onrustige nacht.

Een lange tocht voor de boeg dus weer op tijd uit de veren. Om half 8 ging het havenbureau open en konden we onze “slimme kaart” inleveren. Kwart voor acht gingen de trossen, in een windstille, en verrassend zonnige, ochtend, los en vertrokken we in konvooi door de Strelasund naar het Noorden. Niet zonder af en toe ook nog even een blik achterom te doen naar de skyline van Stralsund; nu de kermis er voor weg was is die een stuk mooier!

Het weer was verrassend mooi. Om ons heen wolken maar wij zelf in het zonnetje! Wind ontbrak geheel maar zeker de eerste 2 uur in de vaargeul was er genoeg te bekijken. Het werd ook steeds warmer dus niet veel later zaten we in korte mouwen en kwam de zonnebrand te voorschijn. Koffie kon ook makkelijk worden gezet en gedronken, boeken konden worden gelezen. Bijna perfect dus!

En toen, ineens, voeren we om kwart voor één de mist in. Bijzonder, laaghangende mist terwijl er boven ons nog een – zei het wat waterig – zonnetje scheen, En nu was de mist echt erg dik we konden maar een meter of vijftig zien. En veel boten, zoals wij, hebben geen AIS. Niet echt verrassend dat er opeens een zeilboot op 50 meter te voorschijn dook. Niet op ramkoers echter. We zwaaiden vrolijk naar elkaar en bliezen ieder nog eens op de tevoorschijn gehaalde misttoeters. We weten nu ook goed hoe dat werkt.

En zo snel als de mist gekomen was zo snel was die – wel een uur later – ook weer weg. We konden weer tot de horizon zien en we voeren weer volop in de zon. We schoten ook lekker op. Maar terwijl Warnemunde in zicht kwam schoven er wolken voor de zon. En werd het, met eindelijk een beetje wind, geleidelijk frisser. Dus we trokken steeds meer kleren aan voor we om kwart voor zes de jachthaven Hohe Düne invoeren.

Ervaring van vorig jaar leerde ons dat we voor een goede afstap hier het beste met het achterschip naar de kade konden liggen. Het feit dat alles, en dus zeker de boxen, hier groot zijn en wij de lijnen aan beide zijden op de boot willen beleggen – dubbel dus – maakte dat dit met een beetje zijwind geen eenvoudige manoeuvre werd. Maar met de langste, en een verlengde, lijn voor en wat doorzetten lukte het uiteindelijk toch. Het is nu een zeer luxueus afstapje.

Bij het havenbureau kenden ze ons nog van vorig jaar. Verder hebben we ons – met de weersverwachting in het hoofd – georiënteerd op de Sauna mogelijkheden. Tenslotte hebben we in het burgerrestaurant herinneringen aan onze maaltijd vorig jaar opgehaald.

We wilden een dagje in Stralsund blijven. Na 2 dagen op zee is een dagje rust ook heerlijk. Alleen is dit mooie stadje verre van rustig vanwege de festiviteiten. Ook moesten we op tijd op omdat de buren waar we langszij liggen op tijd weg wilden. Dus werden we van de wekker wakker en moesten meteen aan het werk. Omdat een brug open zou gaan waar onze buurman door wilde verwachtten we dat er meerdere boten zouden vertrekken en we in een box zouden kunnen gaan liggen. Dat was ook zo. De box waar we invoeren was echter wat aan de krappe kant voor onze grote boot. Het paste precies zullen we maar zeggen, uiteindelijk lag de boot mooi te hangen aan de lijnen zonder te stoten tegen de walkant of tegen de buren.

Ontbijtje, nog wat proberen te slapen, douchen en koffie op de boot. Heerlijk om zo’n huisje bij je te hebben. Toen maar weer het stadje in en de kraampjes wat proberen te omzeilen. Het is een echt Duits feest met veel mensen op meerdere pleinen met veel eten, drank en muziek. Nu houden wij ook wel van die drie dingen, maar dan toch van een andere orde en mate. Het was duidelijk minder druk dan de vorige dag.  We kwamen op deze zondagmorgen ook opeens langs een open lucht kerkdienst in het kader van de festiviteiten.

We hebben drie oude kerken bezocht. Deze horen ook bij de backsteingothiek in Noord Duitsland. Ik was minder onder de indruk van deze kerken dan vorig jaar in Wismar en Rostock. Wel zijn er altijd wel een paar dingen te zien die je opeens raken. Bv de nieuwe ramen in een kapelletje gemaakt door een Duitser in deze eeuw.

De middag hebben we lekker lezend op de boot doorgebracht, eerst op het dek, er was geen zon, maar het was wel aangenaam, en later binnen vanwege een hoosbui. Daarna brak de zon nog door. Bij een wandelingetje over het haventerrein waar nu alle feestboel werd opgeruimd, zagen we een leuk pandje wat ons aan de Schereierstoren deed denken. Een Griekse maaltijd bij de haven smaakte heerlijk, maar de Griek had zich aan de Duitse hoeveelheden aangepast en dus konden we het bij lange na niet op.

We werden wakker met klotsende geluiden tegen de achterplecht. Er was duidelijk wind en dat zorgde ook in de haven voor een beetje golfslag. Het (mobiele) netwerk in Lohme was niet geweldig maar buiten bleken we een weerbericht op te kunnen halen. Zoals verwacht Oostenwind, maar al snel met uitschieters naar kracht 5; een windkracht die ook aan de einde van de dag werd verwacht. Veel regen werd er gelukkig niet verwacht – maar de zon zou ook niet altijd schijnen.

We besloten bij ons plan te blijven en buitenom Rügen te varen (linksom dus) naar de oude Hanse hoofdstad Strallsund. Veelal ruime wind waarbij we een keer een stormrondje moeten varen (of gijpen). Lekker voor het gemak ook twee riffen in het grootzeil en een verkleinde fok. Dan zouden we er wel op een prettige wijze komen!

De wind stond dwars op de verlengde box en en moesten rekening houden met de verlengde lijnen. Maar met hulp van de buurman, en zijn vriendelijk glimlachende vrouw, kwamen we toch redelijk goed uit de box met de achterkant (zoals gewenst) in de wind. Snel de stootwillen en voorlijnen opgeruimd en daarna de zee op. Zeilen hijsen en dan, met Lohme in de rug wegvaren naar de kliffen bij Puttgarden.

Beetje last van een collega boot die met alleen maar een volle fok het zeegat koos.Uiteindelijk achterlangs gestoken en een 100m bovenwinds gaan varen. Dat gaf even rust. Maar daarna moesten we al weer een grote boot ontwijken die wat  bijdraaide. Toen niet veel later het moment kwam om ons stormrondje te draaien kwam die zeilboot met fok weer langs. En weer kozen wij even een scherpere koers om van hem af te zijn.

Maar dit soort kleinigheden toont vooral aan dat het voorspoedig ging. Altijd 6 knopen of meer op de teller. Er waren hoge golven maar met de wind in de zeilen kan de boot en bemanning dat goed hebben. En dus streken wij om 3 uur de zeilen om nauwkeurig de lange vaargeul naar Strallsund te volgen. Dit natuurgebied leek wel wat op de wadden: vlak bij de vaargeul ondiepten waarin vogels met niet eens zulke lange poten hun kostje bij elkaar scharrelden.

Was ruim 2 uur varen voor de haveningang in zicht kwam. Wij deden rustig aan – maar door de opeens geopende (spoor)brug kwam een hele stoet jachten voor ons de haven in. Het bleek druk in de haven. Wij vonden nog net een plekje langszij een lange zeilboot uit Noorwegen. Aanleggen viel door de harde “aflandige”wind en de weinige ruimte niet mee. Maar toen er eenmaal hulp op de boot een lijntje vast had lagen we vlot als een huis.

Na de zaken met de jachthaven te hebben afgerond bleek in de stad waarom het zo druk is. Veel mensen op de been voor een soort kermis, rariteitenmarkt en Oktoberfesten. De Wallensteintage zijn er om een historische overwinning te herdenken. Gaat ook morgen nog door. Wij zochten buiten het feestgedruis een eettet en vonden die in de Hansekeller waar ze Strallsunder bier tapten.

Terug op de boot waren de buren thuis. Willen morgenochtend even na achten door de brug. Wij moeten dan ook even gaan verliggen.