Wat keken we uit naar het nieuwe vaarseizoen en wat duurde die winter lang! De winteravonden vermaakten we ons met You Tube vlogs van zeilers dichtbij en verder weg. 

Nu bespreken we onze gezondheidsproblemen meestal liever niet via dit kanaal. Toch moeten we even melding maken van het feit dat ons beider energieniveau niet erg hoog is. Ik kamp al 1,5 jaar met een burn-out gecompliceerd door een hart en vaataandoening. Joost was blijven hoesten na een forse griep begin dit jaar en kwam niet meer op gewicht. Op goede vrijdag kregen we de uitslag dat hij een aanhoudende longontsteking heeft. Dat was voor ons goed nieuws want vooral ik was bang voor erger. Aan de antibiotica zou je denken, maar nee, ze willen de verwekker via een bronchuscopie op het spoor komen en dan gericht behandelen. Dat gebeurt de dinsdag na Pasen.

Het plan om de hele week van Pasen met vakantie te gaan hadden we al laten varen vanwege de aanhoudende kou. Eventueel zouden we de Paasdagen kunnen varen.

Onze boot was deze winter in het water gebleven. Wel hadden we de kuiptent laten wassen en een nieuwe genua besteld. Onze zwager Jan heeft een mooie kist getimmerd met uitsparingen voor in de bakskist ter bescherming van de stuurautomaat. Hij heeft een keer de maten opgenomen om het thuis in elkaar te timmeren. Het was steeds te koud om dat bij de boot te doen.

Afgelopen woensdag kwam Jan de kist brengen en het paste precies. We zijn heel blij met deze oplossing. We hebben nu geen kans dat lijnen in de bakskist in de stuurautomaat komen. Vandaag kon ik ook de kuiptent en de genua ophalen bij de zeilmaker zodat Jan kon helpen deze aan boord te krijgen.

Op zaterdag lacht de zon ons toe. We hebben geen energie om te gaan varen maar er zijn genoeg klusjes om te doen op de boot. We gaan iedere dag lekker naar de boot, op ons Paasbest en gewoon weer naar huis om thuis te slapen. En we besluiten vooral rustig aan te doen, niet meer dan we aankunnen. 

Op de boot aangekomen inspecteert Joost meteen de nieuwe genua. Wat blijkt in de zak zit onze oude! Wij meteen naar de zeilmaker. Ze zouden toch niet het nieuwe zeil door de schredder gehaald hebben? Maar gelukkig, het nieuwe zeil ligt er nog. Het oude houden ze om te recyclen. De zeilmaker kwam meteen even om ons grootzeil te beoordelen. Goed genoeg nog voor een jaartje zeilen, maar misschien komende winter maar laten vervangen. Hierna heerlijk in het zonnetje in de kuip koffie drinken.

Joost gaat de oude vlaggetjes vervangen, zoals je ziet wel aan vervanging toe.

Daarna wilden we het dek van groene aanslag ontdoen. Joost maakte eerst het dek nat met emmers slootwater, daarna ging ik er overheen met een speciale spray waarna Joost dit met een bezem inwreef. In laten trekken en daarna weer emmers water over het dek.

Tussendoor houden we een lunch en uitrustpauze. En nadien ook weer uitrusten binnen in de kajuit met de verwarming aan. Hier hadden we het bij moeten laten. Maar we wilden  nog graag de watertank vullen en een schoonmaakgoedje bij doen. Een lang verhaal kort: de tank blijkt bij vullen te lekken door de tankdoppen onder de kajuitvloer. We merkten dit op doordat het keukenkastje opeens vol stroomde met water. Een kleine klus loopt zo dus enorm uit de hand.

We zijn zo’n 2 uur verder wanneer de tank vol zit, er niets meer lekt en het keukenkastje droog is. Aan het eind van ons latijn verlaten we het niet zinkende schip, de vloeren nog open. In plaats van op de boot te koken rijden we langs de eerste de beste Mc Donalds om onze honger te stillen en door naar huis te rijden.

Op eerste Paasdag gaan we eerst naar de kerk. Daarna rijden we door naar de boot. Joost gaat aan de gang met het bijwerken van de digitale zeekaarten. Ik zit lekker een tijdje in de zon te lezen. En dan kan ik het toch niet laten om de bakskist schoon te gaan maken. Het is lekker zonnig en dan droogt alles ook snel. Dit jaar halen we niet de lijnen van de boot om ze thuis in de wasmachine te doen. Een paar lijnen die liggend op het dek wel erg groen geworden zijn laat ik weken in de biotex.

We hebben een maaltijd uit onze vriezer meegenomen om op te warmen, ook lekker en makkelijk. Voor we naar huis gaan lopen we nog even Monnickendam in voor een kopje koffie als nagerecht.

Tweede Paasdag rijden we begin van de middag weer naar de boot. In de loop van de middag gaat het regenen en we willen het dekhuis en de kuip verder schoonmaken, de watertank legen (ontdoen van het water met schoonmaakgoedje) en een keer doorspoelen en weer vullen en de kuiptent er weer opzetten voor het gaat regenen.

De schoon gewassen kuiptent laat zich moeizaam weer in het gareel brengen. Er is heel wat trek en duwwerk voor nodig en het is net niet klaar voor het begint te regenen. 

Vandaag ook weer een tegenvaller. Er lekt weer iets in het keukenkastje. Een filter blijkt te lekken. Waarom eergisteren dan niet? Of is dat ons niet opgevallen vanwege de grotere lekkage vanuit de tank zelf. Joost lost alle lekkages op door de schroefranden met vaseline in te smeren. Ik weet niet of dit een reguliere methode is, maar het werkt wel. 

Om de watertank te vullen moeten we nu door de stromende regen om de kraan aan te zetten. Wanneer de tank vol met schoon water is, doen we een afwas van alles wat we afgelopen dagen vies hebben gemaakt. En dan op huis aan waar Lukas, geheel passend bij het weer, een stapel (spek)pannenkoeken heeft gebakken.

Volgende week, de week van Hemelvaart, gaan we voor het eerst een weekje met de Aquamarijn op stap. En we hadden nog een heel boodschappenlijstje van spullen die we aan boort willen hebben. Nu we weer naar een winkel mogen maar gelijk vroeg op de pad naar Dekker Watersport in Zaandam.

Op de boodschappenlijst stonden de 2021 waterkaarten voor IJsselmeer en Waddenzee, een landvast van twee keer de bootlengte en twee stootwillen. Maar ja, als toch aan het winkelen bent kom je op aanvullende ideeën; zo kochten we ook een boekje voor knopen en een verlengsnoer voor de walstroom.

Aan de landvast werd voor ons een mooie lus gesplitst. Dat werkje zag er leuk uit dus hebben we ook maar gelijk een splitsnaald aangeschaft en takelgaren voor het andere uiteinde. Met een volle achterbak daarna op weg naar Monnickendam

Van vorige week resteerde nog de klus om de nieuwe radio in te bouwen. Zodra alles aan boord was ging ik daarmee aan de slag. Eigenlijk viel dat allemaal erg mee. Eigenlijk alleen maar stekkers klikken. Enige probleem was dat twee toch wel belangrijke voedingsdraden waren verlengd met stekkertjes en nu los hadden gelaten; voordat ik dat doorhad (en begreep dat het zo niet kon werken) was ik toch wel even verder. Maar daarna kwam er snel geluid uit de boxjes (Blof via mijn telefoon) en na een boterham werd de radio op zijn plek vastgezet.

Terwijl ik met de radio bezig was ging Ellen een genaaide takeling maken aan het andere eind van onze nieuwe landvast. Gelukkig hadden we net ook stevige naai naalden gekocht (handig voor de tent dacht Ellen) dus kon ze met deze handleiding  aan de slag. Vergeten een foto te maken – maar het zag er zeker net zo netjes uit!

Ons volgende klusje had wat meer voeten in de aarde. We wilden weten of het uiteinde van de ankerketting met een touw vastzit aan de boot. Daarvoor moest de ketting, die netjes in een bak in het vooronder (achter ons bed) in een bak lig, er helemaal uit. Dat eruit halen viel nog niet mee – de ketting bleek wat stroef te lopen. Dus maar eens door het luik achter ons bed gekeken.

De ketting was er al even niet uit geweest en de schakels bleven wat veel in elkaar. Maar door aan beide kanten te werken kregen we de hele ankerketting op de steiger. En ja hoor, het einde zat met een touw vast!

Hierna hebben we de ketting netjes uitgelegd zodat we 5 meter konden afpassen. We wilden de ketting nog markeren met takelgaren. Een veelvoud van rode markeringen bij elk veelvoud van  tien meter. Vijf meter verder hetzelfde met een enkele zwarte markering erbij.

En daarna nog maar eens water over de ketting en vuil eraf in de hoop dat de volgende keer de ketting beter loopt. Een passant op de steiger vond daarna dat onze ketting er weer bijna als nieuw uitzag. Nou ja, bijna dan.

En na al dit harde werken vonden we in dit eerste weekend dat de terrassen weer open zijn dat we ook wat horeca moesten steunen. Dus om half zes snel naar het terras in de haven voor een biertje en een bitterbal.

Dat smaakte goed!

Terug naar de boot voor de afwas. En daarna nog even vanaf steiger D een foto van de achterkant van de boot. Daarna maar weer naar huis voor de avondmaaltijd.