De temperaturen zijn niet best op het moment. Maar de gevoelstemperatuur is heel verschillend ook per moment. Afhankelijk van hoe hard de wind waait, uit welke richting en of de zon schijnt. Vanochtend bleek het warm genoeg om buiten te ontbijten, nou waren we ook niet de allervroegsten, en dat scheelt ook. Na de koffie gaan we boodschappen doen in West Terschelling. Morgen hebben we de mensen van Ithaka en aanhang uitgenodigd om bij ons ‘s avonds op de boot te eten. Onze koelkast, en voorraadkasten worden volgepropt met eten en drank.

Joost fietst na de lunch naar Formerum voor de boodschappen die we hier niet hebben kunnen krijgen. Er zit daar een ruim gesorteerde Jumbo weten we uit ervaring. Ondertussen ga ik een was doen en zelf onder de douche. We zijn tegelijk weer op de boot waar we de activiteiten kunnen gadeslaan. De haven loopt nu echt vol, dus het is commando stapelen.

De havenmeester duwt met zijn bootje de achteruitvarende boten op hun plek.

We zijn blij dat we dat soort manoeuvres niet hoeven te doen. Onze boot vaart niet zo goed achteruit. Met het oog op calamiteiten moet van de veiligheidsregio Terschelling alle boten met de boeg naar de havenuitgang liggen. Je vraagt je dan wel af wat voor een calamiteiten hebben ze op het oog? Waarbij dan de boten zo snel mogelijk weg moeten kunnen varen? Vooralsnog liggen we als haringen in een ton.

Omdat we nog een beetje zichtbaar willen zijn voor onze bezoekers hijsen we de Amsterdam-Monnickendam Aquamarijn vlag die Nora ooit voor ons gemaakt heeft.

We kunnen deze avond zowaar buiten eten. Ondertussen worden er op sommige boten al ware dansfeestjes georganiseerd waarbij we mee mogen genieten van de verschillende muzieksmaken. Als het te koud wordt om buiten te zitten doen we de luiken dicht en kunnen we van onze eigen muziek genieten.

Ook deze ochtend kunnen we rustig aan doen. Ellen heeft een croissant gehaald en broodjes voor de lunch. Tussen ontbijt en lunch doen we niets anders dan wat lezen en een puzzeltje. Twee keer naar het zonnige buiten, waar het door de wind fris is, om een achterbuurman en een buurman langszij te helpen met aanleggen. Gaat verder helemaal goed.

Geeft wel aan dat de haven volloopt. En dat de meeste boten ook echt voor Oerol komen. Ondertussen is onze muziek voor zondag uitgezocht; wat ik vooraf nog niet wist wordt op de wal voor me geprint en meegenomen. Ook het digitale postertje voor ons ‘optreden’ wordt al meer verspreid!

Na de lunch neemt de wind wat af en wordt het lekker in de kuip, ook doordat met laag water er in de haven wat luwte is. We verplaatsen ons met onze boeken naar buiten. Ik lees momenteel ‘Koers Oostzee’ van Clemens Kok. Gaat deels over vaargebieden die we kennen maar ook over plekken waar we nog op eigen kiel naar toe zouden willen. Kok schrijft vlot grappig en slaat daarbij de wat minder gelukkige schipperskeuzes niet over. Dat relativeert maar weer als wij weer eens in de problemen komen.

Als het echt bijna laag water is vertrekken we voor een wandeling over het groene strand. Nog niet al het water blijkt teruggestroomd naar zee – we lopen toch maar naar een brug om een kreek te passeren.

Daar stroomt het water ook over heen en de brug blijkt glad; aan mijn glijpartij houd ik gelukkig niet meer over dan waterspetters op mijn broek en een half natte sok.

De beelden zijn mooi. Zeker als, naast verschillende zeilboten, ook de veerboot langskomt. Op het strand veel open gepikte schelpen – de vogels hebben hier flink gefoerageerd.

We lopen terug langs de veerhaven waar het een drukte van belang is. Iedereen krioelt door elkaar heen op weg naar huurfiets of bus. Wij wandelen naar de haven waar we in de kuip met een frisdrankje onze leesactiviteiten vervolgen. We helpen ook nog een derde boot in de rij met een extra lijn en een elektriciteitssnoer voor walstroom.

We hebben gereserveerd bij Flamand naast de Brandaris; reserveren blijkt inmiddels wel nodig. Terwijl Ellen een lamspoot soldaat maakt geniet ik van klassieke mosselen. Uiteraard met een toetje – voor mij een lekker groot ijsje.

Terug op de boot is het tijd om binnen gezellig een muziekje te luisteren en de exit poll eens op te zoeken.

Voorlopig geen zeilavonturen! Maar het bootleven in de haven is ook aangenaam. Tegen onze verwachting in is het nog niet heel erg druk. We hebben nog geen langszij liggers gekregen. Er zijn zelfs nog wat stukjes steiger vrij voor eerste leg.

Vandaag geen gat in de dag geslapen. Joost was er zelfs al uit toen ik wakker werd. Maar ik steek wel het eerst m’n neus buiten de boot om croissantjes te gaan halen bij het broodstalletje in de haven. Het is zonniger dan gisteren, maar ook kouder. Na het ontbijt en de koffie loop ik naar de watersportwinkel annex fietsverhuur. Daar haal ik mijn gereserveerde fiets op.

Onze eerste fietstocht wordt niet al te ver, naar West aan Zee, onze geliefde strandtent. Lekker door het bos en de duinen. Joost heeft sinds de prednison altijd maar berehonger. Dus wordt er een hamburger besteld. Ik hou het bij zeekraaltzatziki en brood, erg lekker overigens.

We nemen een andere weg terug, nl de Longway, daarmee komen we precies bij de Brandaris uit. We doen wat boodschappen en fietsen weer naar de haven.

Op de steiger treffen we een buurman in lichte paniek. De stroom doet het niet! Gelukkig hadden we net bij het havenkantoor een briefje zien hangen dat de stroom tijdelijk van de steigers af was vanwege werkzaamheden aan de zonnepanelen. Om vijf uur zou dat waarschijnlijk voorbij zijn. We konden de buurman geruststellen. Hij vertelde ons dan weer dat op dit punt in de haven zondagmiddag een leuk muziekoptreden zal zijn vanaf een boot. Nou, we zijn benieuwd.

Ik zit een tijd lekker buiten in het zonnetje te lezen. Een zeilboot type wedstrijdboot met 5 mannen aan boord komen aan en proberen achteruit varend achter ons aan te leggen. Nu staat de wind ook precies in die richting te blazen. En de regel is: niet met de wind mee aanleggen! Ze proberen deze regel te weerleggen zonder succes. Het anker schampt ons hekwerk omdat ze door de wind naar de steiger worden geduwd. Gelukkig hebben we geen schade en het zijn charmante Franse mannen die duizend keer sorry komen zeggen.

Na het eten zien we het dichttrekken en gaat het regenen. Het begint opeens enorm te waaien. We zetten onze navigatieapparatuur aan om te zien wat de windmeter aangeeft. Bijna 28 knopen! (Windkracht 6) Haast vanuit het niets.

Zo snel als de bui gekomen is, zo snel is hij ook weer verdwenen. Voor dit soort buien met windvlagen moet je bedacht zijn op zee. Nog een wijze les: ‘Komt de regen voor de wind reef dan gezwind’.

We maken nog even een wandelingetje naar Kaapsduin voor een zicht op de ondergaande zon.

We zijn niet de enige daar. Een grote groep Duitse jongeren moesten van hun juf ook van dit uitzicht genieten. Daarnaast probeert ze de hele groep samen met de Brandaris op de foto te krijgen. Terwijl het ons lukt om de Brandaris zonder die jongeren erop te krijgen.

Het gesmede plan voor vandaag is naar Terschelling varen. We zijn er dan wel heel op tijd voor Oerol, maar de verwachting is dat het ook nog hard gaat waaien komende week. Dan zijn we er maar op tijd. Alleen zit het tij niet helemaal mee. Het is eigenlijk te vroeg (06.30) hoog water of te laat (19.10). Maar na wat rekenwerk besluiten we rond 1.5 uur voor hoog water 19.10 het wantij te passeren. Dan moeten we Terschelling wel bereiken voor het donker is. We kunnen op tijd door de sluis gaan en dan gaan tij-stoppen na de sluis en brug bij Kornwerderzand. Daar bakken we dan pannenkoeken zodat onze magen ook nog de avond tevreden zijn. Dit plan hebben we ooit eerder uitgevoerd op de platbodem met de kinderen. Toen was ons schema wel wat vroeger maar kwamen we toch pas net voor zonsondergang aan omdat we te lang bleven doormodderen met te weinig wind.

Te weinig wind daar zullen we geen last van hebben. En ook niet meer van een noordenwind zoals gisteren. De wind komt uit het noordwesten tot westen kracht drie. Dat voorspelt een aangename tocht te worden. Eigenlijk beginnen we de dag al met een tijstop in Hindeloopen. We hoeven pas om 13 uur weg. We liggen eindelijk weer eens in de oude pittoreske haven van Hindeloopen. Meestal vol, maar nu in het voorseizoen lekker rustig. Dat nodigt uit tot fotograferen, rustige wandelingetjes naar de douche en watersportwinkel in de andere haven en boodschappen doen in de dichtbij gelegen Spar.

Joost heeft bij de watersportwinkel een nieuw soort verbinding kunnen krijgen voor tussen de genua en de schoten. Vorig jaar hebben we daar ook al problemen mee gehad, daarom nu een nieuwe oplossing.

Vlak naast ons ligt de reddingsboot van de KNMR en meerdere bijgebouwen. Ze zoeken nog vrijwilligers. Je kan middels deze beslisboom kijken waar je voor geschikt bent.

Mocht je nergens voor geschikt zijn, kan je nog altijd ‘redder aan de wal’ (donateur) worden.

Rond 1 uur laten we Hindeloopen achter ons en varen in 1.5 uur naar de sluis bij Kornwerderzand. We moeten even wachten, maar om half vier zijn we door de sluis en brug en hebben we weer aangelegd aan de wachtsteiger. Pannenkoeken bakken, eten en nog even rusten en dan is het gaan!

Het eerste gedeelte over het wantij is niet bezeilbaar want het gaat net te veel westelijk. Grootzeil staand en motor bij. Als we bij het Inschot komen kan de genua erbij en de motor uit. Er zijn weinig golven en we glijden door het water. De hele dag bewolkt, maar boven zee zien we het opentrekken.

Zo worden we op het laatst nog even in de schijnwerpers gezet door de ondergaande zon.

We komen echt bij zonsondergang aan.

Genoeg plek in de haven aan de steiger. Liggen wij vast goed als het hier met Oerol druk wordt.