Wij lagen nog maar net te kooi of er kwam een bui over. Regen kletterde op het dek. Ook een enkele donderslag. Dat valt dan overdag niet. Maar het leidde tot een wat onwennige nacht waarna we pas om 9 uur weer in onze kleren schoten.

Na ontbijt en boot vaarklaar maken vertrokken we toch nog netjes om half elf. Direct buiten de haven konden we in het Monnickendammergat al de zeilen hijsen. Met Ellen aan het roer voeren we de Gouwzee af.

Wind was West tot Noordwest 4 soms 5. Omdat in de haven nog wat in de luwte zaten niet gereefd. En dat bleek prima te kunnen. Wel was de snelheid veelal tussen de 5 en 6 knopen. Al snel zagen we dan ook het puntje van de Dam van Marken achter ons.

De kombuis aan de hoge kant en na de Gouwzee toch wat hogere golven. Koffie zetten is dan een balanceeract. Maar Ellen kreeg het gedaan – er was na alle boodschappen van gisteren ook een gevulde koek bij!

Min of meer ruim aan de wind voeren we vlot naar de Krabbegatsluizen bij Enkhuizen. Die stad lieten we dit keer letterlijk links liggen – we willen immers verder! Dus direct na de sluis de zeilen weer omhoog zodat we in het Krabbegat aan stuurboordswal naar het IJsselmeer konden zeilen.

Op het IJsselmeer wel iets meer golven. Dat doet iets met de snelheid. Ook nog enige twijfel of we richting Den Oever moeten. Dat blijkt echter niet bezeild. Al nadenkend over ons einddoel voor de dag worden we opgelopen door de Spirit. Mooie boot!

En toen kregen we al gauw de geest – Stavoren moest het worden. Nog wel een keer overstag om het Vrouwenzand te ontlopen. Maar na een volgende slag ligt Stavoren al gauw aan stuurboord.

We gaan dit keer eens in de Oude Haven liggen – daar hebben we nooit eerder zelf aangelegd. Bij het strijken van de zeilen blijkt het hier voor Stavoren weer klotsbak maar alles, vooral ook onze eigen botten, blijft heel! En zo varen we rustig langs het havenlicht op de bakboordswal.

Blijkt plek zat. We leggen probleemloos aan in een soort van box. En het zonnetje schijnt terwijl we de boot opruimen en klaar maken voor de nacht.

Ellen reserveert het Schotse restaurant in Stadsboerderij de Koebrug. Toen we twee zomers terug met de Myrthe waren aten we hier voor het eerst. En dat beviel. En ook vanavond smaakt het ons zeer!

Terug op de boot kijken we terug op de mooie tocht van de dag. En maken plannen voor de komende dagen. Wel enige zorgen over de windverwachtingen. Daarvan komt in het tweede deel van de week mogelijk teveel van het goede uit een lastige hoek. En we willen graag onze vakantie in Monnickendam beëindigen.

Morgen in ieder geval verder Noordwaarts!

We hebben nog een week vakantie, een heerlijk vooruitzicht. Om te beginnen gaan we vrijdagavond weer eens met de kinderen uit eten bij Royal Fook Long. Voor Mirjam hebben ze tegenwoordig ook wel aardig wat vegetarisch. Gezellig was het.

Zaterdagmorgen gaan we rustig op weg naar Monnickendam. Op de boot gekomen met al onze spullen, moeten we weer het een en ander terugplaatsen. Vorige week, toen we de boot even gingen inspecteren bleek er in het ruim naast de motor weer vloeistof te staan. En nogal ruikend naar brandstof. Dat is niet goed natuurlijk.

Onze monteur kon gelukkig afgelopen week op onderzoek uit. Er bleek een lek vanuit de dieseltank precies op een lasnaad. De tank is van aluminium en al 42 jaar oud. Waarom nu dan daar een lek? Russen? In ieder geval wist onze monteur het te maken. Daarvoor moest de diesel eerst uit de tank gepompt worden. De tank zag er verder gelukkig goed uit. Het is hem gelukt het gat te dichten. De dieselgeur hing nog wel fors in de boot. Dus eerst maar even alles open zetten.

Omdat de wind harder was dan verwacht en wij nogal moe waren besloten we vandaag niet uit te varen. Gewoon een heel relaxte dag houden, helemaal niet verkeerd. Na de koffie ga ik een rondje Hemmeland lopen waar de herfst zijn intrede heeft gedaan.

Op de terugweg binnen door de haven heb je een mooi zicht op de ‘skyline’ van Monnickendam.

Joost gaat nog wat boodschappen doen en langs de zeilmaker. Zijn deur stond open en zo kon hij de zeilmaker even echt spreken ipv alleen mailcontact. Onze genua hadden we daar ingeleverd met de vraag of het nog zinvol was deze te repareren. Nee, zoals we al verwachten had dat had geen zin meer. Hij gaat een offerte maken voor een nieuwe genua. Het heeft geen haast. We varen nu gewoon met onze high-aspact zeil. Het oude zeil levert hij in zodat het gerecycled wordt. Daar worden we dan weer blij van.

Voor de lunch lopen we Monnickendam in, even ons bezondigen aan iets vets. Daarna langs de markt voor wat boodschappen en loopt Joost nog voor de 2e keer naar de Dekamarkt voor toch nog een vergeten boodschap.

In de middag is het nog heerlijk weer om buiten in de zon te lezen.

Daarna relaxt koken met de radio aan. En dan bedenk ik dat we het gehakt thuis hebben laten liggen en kan Joost voor de 3e keer naar de Dekamarkt. Alles heel relaxt hoor, deze keer maar wel met de auto waar hij langer in kon blijven zitten omdat een korte maar hevige bui losbarstte.

De avond was verder ook heel relaxt.

De tochtplanning voor deze week valt niet mee omdat de weersvoorspelling nogal veranderlijk is. Morgen maar weer kijken. Het wordt Den Oever of Makkum afhankelijk van de uiteindelijke windrichting.

Nadat we vrijdagavond rustig thuis hebben gegeten stappen we de auto in naar Monnickendam. Mooi op tijd komen we aan zodat we nog met zonlicht de kuiptent kunnen oprollen. Mooi weer ook voor een wandeling door de stad. We lopen anders, dan anders en komen zo op plekjes waar we niet eerder waren. Het is er, op een straatfeest na, rustig; slechts een enkel ander wandelend stelletje.

Terug op het schip nemen we nog een drankje, lezen de Zeilen en de Groene Amsterdam en praten wat na over de foto’s die vorige week vanaf de Josephine van de Aquamarijn zijn genomen. Mooie blauwe luchten met een enkel wolkje. En wat is die mast van ons toch best hoog!

De volgende ochtend bij het zeilklaar maken spreken we nog even met de eigenaren van het anker (en het daaraan vastzittende schip) waar we 2 weken geleden in vast kwamen te zitten. Schade hebben zij gelukkig niet. Verder blijken ze ook al een tijdje in de haven te liggen maar hadden ze ons nog niet echt zien liggen. Tja, wij trekken er graag op uit.

Weer Noordenwind en dat betekent tegenwind op de Gouwzee. Omdat we naar Hoorn willen, en dus toch al wat moeten kruisen, gaan we het eerste stuk op ons gemakje op de motor. Worden we opgelopen door de ‘Vriendschap’ die weer eens met een ander gezelschap uitvaart. Vast om dezelfde reden (niet willen kruisen op de Gouwzee) zijn ook de hier de zeilen nog niet gehesen!

Voor Volendam hijsen we dan de zeilen. En dan zetten we eerst maar eens koers naar het Noordoosten. Zo’n beetje richting Lelystad. Er staat daarbij een lekker windje – veelal kracht 4 – zodat we met rif toch nog best een aardig vaartje krijgen. De stuurvrouw geniet!

We gaan eerst naar het Oosten omdat we het Hoornse hop aan de Zuidkant willen mijden. Daar zitten immers veel waterplanten – en die vermijden wel liever. Betekent wel een flinke omweg. Het kruisen gaat ons echter best aardig af en zo halen we meestal snelheden van ruim vier knopen. En zo varen we, na vier slagen, rond half vijf de haven van Hoorn binnen. Het is er druk maar langszij motorschip de Minstreel vinden we nog een fijne plek! (Enige minpunt is een festival verderop het strand met nogal dreunende muziek. De Havenmeester beloofd dat het om 24:00uur stopt; dat blijkt later die avond ook precies te kloppen.)

We drinken een drankje, doen een dutje en koken ons potje. Daarna nog een avondwandeling voor de verandering eens naar het Westen. Helaas is het wandelpad langs het water van het Hoornse hop afgesloten – ook hier wordt de dijk verhoogd! We zetten, terug op de Aquamarijn, een muziekje op om het festival te overstemmen. En kijken nog eens vol plezier de haven rond.

De volgende ochtend moeten we er op tijd uit want de buren van de Minstreel willen om 9 uur weg. Met wat getrek aan lijnen liggen we even later zelf aan de Kade. Tijd om, net als aan de wal, het terras klaar te maken voor ons ontbijt.

Het zonnetje schijnt lekker en zo zitten wij heerlijk in Hoorn. Na het ontbijt ook nog koffie. En zo zien we ook het terras vollopen. Waaronder een brommerclub op toertocht met ouwe Zundapps. Wij hebben inmiddels onze truien uit en ik mijn zonnebril op.

Om half 12 vertrekken we dan op ons gemakje. Buiten blijkt het opeens druk met zeilboten. Het is dan ook heerlijk weer – en iedereen wil aan de Noordkant blijven om de waterplanten te ontlopen. Met nog steeds Noordenwind kracht vier betekent dat we nu, ook met 2 slagen omdat we niet recht voor de wind willen, met ruime wind terug varen. En dat betekent, met rif, hoge snelheden tot wel 7 knopen!

Op de Gouwzee moeten we wel voor de wind en dat willen we dan liefst op de genua (onze grote fok) doen. Geïnspireerd door een YouTube filmpje gaan we eerst op de genua aan de wind varen. Als we dan grootschoot laten vieren gaat het grootzeil wapperen in de wind. We kunnen het grootzeil, doorvarende op de genua, strijken en opbergen. En omdat we de stuurautomaat laten sturen, zodat het gelijk een oefening voor solozeilen is, kan Ellen er ook foto’s van nemen.

Met nog steeds ruim vier knopen varen we de Gouwzee op. We horen het vuurwerk bij de start van de wedstrijd Volendam – Twente. Wij varen lekker verder en liggen kort 3-en weer op onze plek. Rustig de tijd om de zeilen in te pakken en op te ruimen. Thuis wacht Lukas, terug van vakantie, met lekker eten!