Naar een eiland! (Brouwershaven – Mosselbank, 20 juni 2022)

Vandaag moet er, na een goede nachtrust, natuurlijk weer gevaren worden. We hebben voor twee dagen voedsel aan boord (en nog wel voor veel langer water en andere drank) dus we hoeven niet naar een haven met een winkel! In de Grevelingen liggen veel eilanden en voor een kleine vergoeding kun je daar de nacht doorbrengen!

De kleine vergoeding kan al bij de havenmeester worden voldaan. Daar hoort Ellen dat het dit jaar niet zo druk is als andere jaren in juni. Wij vonden het best nog wel vol.

Omdat er éénrichtingsverkeer is in de sluis én er sinds twee jaar een fiets/voetgangersbrug soms de doorvaart versperd roepen we de Havenmeester per marifoon op als we klaar zijn om te vertrekken. Nadat we nog even op zijn teken hebben gewacht gooien we los. Soepel verlaten we de box en varen we naar buiten.

Al snel hijsen we de zeilen. Eerst een stukje kruisen omdat het eiland “Dwars in den weg” in de weg ligt. Dat maakt dit zeilgebied toch anders dan Marker- en IJsselmeer waar je bijna altijd recht op je doel af kunt varen. Hier moet je om eilanden en banken heen.Dat betekent ook dat we vrijwel alle koersen (aan de wind, halve wind, ruime wind, voor de wind) varen en zowel gijpen als overstag gaan. Zo is de 13 mijl naar onze bestemming toch best afwisselend.

Voorbij de Paardengeul zien we op een strandje iets liggen. Is het een zeehond (die zijn hier), een rund (lopen verderop ook vrij rond) of wat stenen? Oordeel zelf! Wat ook gelijk opvalt is dat de golfslag, een een goede windkracht 4 uit het Noorden, toch wel wat aangenamer is dan op het Markermeer.

Bij het eiland Mosselbank aangekomen (ten zuiden van Herkingen, ten noordwesten van Bruinisse) leggen we soepel aan. Dan eten we lunch in de zon, lopen een rondje over het eiland en lezen wat. (Mijn boek Mazzeltov van Margot Vanderstraeten heb ik uit.) Uiteraard maken we ook vast de Aquamarijn klaar voor de nacht.

Terwijl we genieten van een borrel in de zon komt opeens “De Vloggende Bestemming” aanleggen. Die maken grappige filmpjes als varend met een motorboot. Toen we even geen leuke zeilfilmpjes op Youtube konden vinden hebben we er daar ook een paar van bekeken. Ook nu werd er weer druk gevlogd en ook wij kwamen (op gepaste afstand) even in beeld. Over een paar weken maar eens kijken op https://www.devloggendebestemming.nl/ om te zien of we de uitzending gehaald hebben!

Het blijft uit de wind en in de zon lekker. We eten dus ook buiten en drinken, na de afwas, ook nog een kop koffie. En genieten van het uitzicht.

Hoewel het wat frisser wordt blijft Ellen graag van de zon genieten!

Maar als de zon achter de horizon of wolken verdwijnt gaan we echt naar binnen. Boeken en kaarten komen op tafel. Wat gaan we morgen doen?

Rust (19 juni 2022)

We hadden een onrustige nacht. Alleen van de forse wind ging de boot heen en weer, want last van golven hadden we niet in deze beschutte haven.

Laat ik nog maar even een foto zien van de stuwsluis. Kan je zien hoe hoog de dijk is die rondom de haven ligt.

En zo werd het plan: rustig aan doen vandaag. Na 2 gezellige avonden met vrienden was ook Joost daaraan toe. We zouden wel zien of we nog zouden gaan varen. Al snel wordt duidelijk wat voor een dag het echt wordt: de begin van de vakantie migraine dag van Joost. Hij kan het blijkbaar uitstellen tot het gewoon kan. Ik vind een dagje hier blijven en doen waar ik zin in heb ook wel fijn. Dus loop ik naar de havenmeester om te kijken of onze plek voor de komende nacht ook nog vrij is. Gelukkig, de vaste ligplaats houders komen nog niet terug.

Na douche, ontbijt en het volgen van de kerkdienst via internet loop ik Brouwershaven in voor nog wat boodschappen. Weer op de boot zet ik koffie. Ik ben verbaasd dat Joost ook koffie wil. Even later heb ik nog maar net op tijd de puts te pakken waarin Joost zijn maaginhoud ledigt.

In de middag trekken er buien over waarbij het binnen heerlijk lezen is. Als het droog is verwissel ik vast van 1 raampje de rubbers. We hebben nieuwe gekocht omdat de oude er steeds uitgewerkt worden. We hopen dat dat komt doordat het oude rubber geen veerkracht meer heeft.

Van de door mij met liefde bereidde maaltijd eet Joost nauwelijks. We gaan daarna toch maar even een wandeling maken van een uur. Joost ziet er op de foto minder zielig uit dan hij zich voelt.

Thuis gekomen duikt hij zijn bed in terwijl ik het blog schrijf. Ik ben benieuwd of het hem lukt de hele nacht door te slapen.

Veel vervoersmiddelen (Amsterdam-Brouwershaven, 17 en 18 juni 2022)

Op vrijdag zouden we op vakantie gaan. Maar toen was er nog een werkafspraak en nog wat ander werk gedoe. Maar toch, om half twee stonden we met twee rugzakken en twee roltassen bij de tramhalte.

Want ja, de boot ligt in Port Zélande. Maar van daar willen we verder trekken. De auto daar neerzetten is dan dus niet handig. En dus met de tram naar Station Lelylaan. Daar een trein naar Schiphol waar we met Intercity Direct verder reizen naar Rotterdam Centraal. Daar wachtte de metro naar Spijkennisse Centrum.

Het laatste stuk, ruim een uur, moeten we met de bus. Druk op de weg – maar wij rijden veelal op een vrije busbaan. Eerst over het (voormalig) eiland Voorne om voorbij Hellevoetsluis de Haringvlietdam over te steken. Als we daar langskomen vaart net de sluis vol terwijl we er aan de Oostzijde nog ongehinderd langskunnen. Dan over Goeree-Overflakkee naar Ouddorp waar we bij de vuurtoren de Brouwersdam oprijden. En op die dam ligt de ingang naar Port Zélande!

Een klein stukje lopen van de bushalte naar de steiger. Daar blijkt opeens een hek met een code de steiger te beveiligen – maar dat lossen we via het havenkantoor op. En dan blijkt de Aquamarijn er nog te liggen en zij wij na de drieënhalve uur reis in de warmte wel toe aan een verfrissing!

Ellen had thuis al een vierpersoons maaltijd bereid die we delen met Henriette en Kees die deze dag de trip van Monnickendam naar Port Zélande afronden. Na de gezamenlijke koffie met appelgebak is er nog enige tijd om in de ondergaande zon op een warme avond te lezen!

Na een goede nachtrust en wat boodschappen is het dan tijd om een stukje te gaan varen over het Grevelingenmeer. Achteruit de box uit met een lijn om de achterkant tegen de wind (en schroefwerking) in de goede kant op te krijgen. De behulpzame Duitser die maar steeds die lijn wil losgooien kijkt zijn ogen uit!

We willen niet zo ver, naar Brouwershaven, maar we hebben wel tijd om een stukje om te varen. Eerst een stukje laveren naar het Noorden en dan voor de wind terug.

Ellen doet rustig aan dus ik vaar de boot vrijwel alleen. Toch als we op de kaart terug kijken gaat het kruisen toch best netjes. Wel opletten hier, want Grevelingen kan als oud zee-arm, erg diep zijn maar er zijn ook stukjes waar we niet kunnen komen.

Als we langs Ouddorp varen, bijzonder voor iemand die in dezelfde plaatsnaam met één ‘d’ heeft gewoond, blijkt het dorp vooral achter de dijk te liggen.

En dan voor de wind het rondje om de Hompelvoet afmaken en via de Paardengeul naar het Zuiden. We kunnen ‘Vlinderen’.

En dan met halve wind – we gaan opeens 6,5 knopen, naar Brouwershaven. We strijken de zeilen en varen de smalle geul in. Nog voor de sluis hebben we via Marifoon contact met de Havenmeester die ons een plaatsje wijst. Dat blijkt in de smalle haven nog niet zo eenvoudig om de box in te varen, ook door de straffe zijwind die vanaf de Grevelingen door de sluis heen blaast, maar we slagen er in zonder grote problemen.

En dan moet er natuurlijk nog weer van alles gebeuren om klaar te zijn voor de nacht. Ondertussen trekt de wind verder aan, halen we boodschappen in het dorp en maken een foto van de ‘zeedijk’ van de haven.

Ada en Herman komen op de borrel. Met de camper hebben zij – op weg naar Frankrijk – een plekje in de buurt gevonden. We kletsen over van alles bij – het is gezellig! Samen eten we ook in het Swarte Schaep. Het was er lekker – zeker ook het toetje!

Opgeruimd naar huis (6 juni 2022)

Bij ontwaken werd er al flink aan onze boot getrokken door mijnheer de wind. Fijn dat we al in Port Zelande zijn en we rustig aan kunnen doen. Astrid en Hendrik Jan komen ons vanuit Rotterdam ophalen.

Maar eerst hebben we de tijd om rustig op te staan en daarna wat klussen te doen. Ik ga het beddengoed wassen bij de wasserette in de haven. Daarna ons bed weer opmaken. Hebben we aan het begin van onze vakantie over 2 weken een schoon bed en hoeven we de lakens niet eerst naar huis te brengen. Joost repareert nu eindelijk het touwtje van de lazy jacks. En we zetten de kajuittafel weer goed vast. De schroefgaten waren lam geworden en ik had op internet een eenvoudige oplossing gelezen: Sateprikkers in het gat stoppen en dan de schroef er weer indraaien. Voor nu zit de tafel in ieder geval weer goed vast.

We zijn net klaar als Astrid en Hendrik Jan zich melden. Voor bij de koffie waar we allen aan toe zijn hebben ze heerlijk gebak meegenomen. En dan krijg ik mijn al lang aangekondigde verjaarscadeau: door Astrid geweven thee- en keukenhanddoeken met daarin zeer ingenieus de naam Aquamarijn. Als je inzoomt op de theedoek zie je dat op de theedoek Aquamarijn vele malen schuin geschreven staat.

Bijna te mooi om te gebruiken, maar niet gebruiken is ook zonde. Dus hangen ze ook schoon klaar voor onze vakantie.

We hebben dit weekend wel voor het eerst dit vaarseizoen veel regen. En regen was vroeger op de boot met de kinderen voor hen een feest. Dan gingen we spelletjes doen en pannenkoeken bakken. Nu bakken we voor het eerst pannenkoeken op deze boot terwijl het met bakken uit de hemel komt. Ook wij vinden dat gezellig.

Daarna afwassen en als alles opgeruimd is sluiten we de boot en stappen we in de auto van Astrid en Hendrik Jan. Ze zetten ons af bij station Schiedam. Na 1.5 uur zijn we thuis.

Einddoel – Port Zélande – bereikt (5 juni 2022)

Al vroeg ging de wekker. De grote brug bij Dordrecht gaat maar 8 keer per dag open en op 3 voor negen wilden wij er door. En daarvoor moesten we natuurlijk wel de haven uit zijn – en de boombrug gaat twee keer per uur. En zo gooiden wij om kwart over 8 de lijnen los en voeren wij niet helemaal volgens plan maar zonder grote problemen de drukke haven uit.

En dan kom je op het kruispunt van de Beneden Merwede, de Noord en de Oude Maas. Wij gingen bakboord uit de Oude Maas op. Stroomafwaarts naar de brug. Daar ben je dan dus zo. Voor de brug zou een wachtaanlegplaats zijn maar die leek ons niet zo comfortabel. Dan maar rustig voor de brug heen en weer varen. En kijken naar het ontwakende Dordrecht, waar honden worden uitgelaten, gestofzuigd en gevist.

Nadat de brug voor ons is geopend steken we na een vrachtschip terug naar stuurboordswal. Daar varen we achter een ander recreatievaartuig naar een drukke splitsing waar wij linksaf de Dordtse Kil op moeten. Schepen bij deze driesprong geven op het blokkanaal aan wat ze gaan doen. Zo horen we tot 2 keer toe vermeld dat wij er varen. En dan steken we zelf over tussen twee schepen door. Ja, hier is het erg druk!

Op de Dordtse Kil hebben we weer stroom mee. Dat schiet lekker op. Voor dat we het weten kunnen we al weer stuurboord uit het Hollands Diep op. Wel even achterom kijken naar de bruggen over het Hollands Diep; doordat ze niet open kunnen, kunnen wij hiervandaan niet naar de Biesbosch.

Ook het weer, wij hadden op een hele dag regen gerekend, valt alleszins mee. Het is lekker warm en door wat heiige bewolking schijnt de zon. Aangenaam! We varen langs de jachtbetonning maar steken onderwijl wel de brede stroom over. En aan de andere kant ligt Willemstad.

Een punt van zorg bij deze tocht is dat we bij de Volkerraksluizen en de Krammersluizen gebruik moeten maken van de jachtensluis. Daar zit een vaste brug bij – die kan dus niet open. Nu is de brug bij normale waterstanden wel 18,5 meter hoog. En volgens de informatie van de vorige eigenaar steekt de Aquamarijn 16,5m de lucht in. Maar ja klopt dat wel. Enigszins gespannen varen we daarom de Volkerraksluis in.

Lang verhaal kort – het past!
Opgelucht varen we verder over het Volkerrak. We eten een boterham met karnemelk. Enige tegenvaller: het begint te regenen. We varen lekker verder maar hebben dus wel inmiddels een regenjas aan. Ook in de Krammersluis.

En dan varen we op zout water: De Zijpe – een uitloper van de Oosterschelde. Maar dat is van korte duur want Bruinisse is dichtbij. Weer een sluis naar de Grevelingen. Ook zout water – ondanks de regen die er nu in valt. In de sluis zien we al wat kwallen.

Regen en heiig is het op de Grevelingen. Wij doen de navigatielichten aan. We kunnen net één à twee boeien vooruit zien. Maar met onze kaarten (ook elektronisch) lukt het ons de Grevelingen over te varen naar Port Zélande. Vandaag al ons einddoel omdat het morgen hard gaat waaien (wellicht zelfs windkracht 7). We vinden de plek waar we de Aquamarijn twee weken achter zullen laten voordat we aan onze zomervakantie beginnen.

Wij drogen wat op. En eten daarna in de jachtclub. Een drukke gezellige tent waar we ook Duits en Frans horen. Uiteindelijk valt het vooral niet mee om een toetje te kiezen. Moet het nou ijs worden met aardbeien of boerenjongens? Daar weet onze gastvrouw wel een oplossing voor!