Dit jaar zou het er eindelijk weer van komen: de Koedijk familiedag. Joost en ik mochten het dit keer organiseren. Wij wisten meteen wat we wilden: varen natuurlijk. Zo togen we in januari met veel plezier al naar Monnickendam om de Klipper te bezichtigen en afspraken te maken. Zo zaten we gezellig binnen in hun boot waar ze ook in woonden. Naast het verkennen van de de mogelijkheden natuurlijk ook zeilverhalen uitgewisseld. En het bezichtigen van de grotere klipper De Vriendschap die geschikter bleek voor onze groepsgrootte.

We hadden niet kunnen vermoeden dat nadat Aad vorig jaar overleden was nu ook Marike in de week voor de familiedag kwam te overlijden. De uitvaart zou de dag erna zijn. Na overleg met iedereen besluiten we het door te laten gaan, geheel in de geest van Aad en Marike. Max en zijn gezin zullen begrijpelijkerwijs verstek laten gaan.

Het weer vandaag is uitmuntend, 24 graden en windkracht 3-4. Wij hoeven alleen maar op tijd bij De Vriendschap te zijn om iedereen te verwelkomen. Jaap, de accordeonspeler en Shantizanger zorgt voor de muzikale omlijsting.

Als de laatsten ook gearriveerd zijn kan het feest echt beginnen.

Iedereen heeft er zo te zien enorm veel zin en plezier in. Koffie en thee wordt ons aangereikt door aardige hulpen Sorry, namen vergeten)

Jos de Schipper legt ons de ‘do and don’ts’ op een schip uit.

Na de uitleg kunnen we starten met de lunch dat binnen in de kajuit klaar staat.

Onder aanmoediging van Jaap en onder leiding van …… gaan we met velen de zeilen hijsen. Eh, hup, eh hup, eh hup. Na het grootzeil nog de fok.

En dan hebben we alle tijd om bij te praten afgewisseld door het zingen van een lied en het eten van bitterballen.

We gedenken Aad met het zingen van zijn lievelingslied: Love is all. En Marike met een lied van Guus Meeuwis (Het dondert en het bliksemt). Wat kunnen we beter dan op deze dag de levensgenieters in hen te gedenken. Een foto van hen wanneer ze een lied zingen voor Ruud zijn 80e verjaardag houden we erbij.

Ook bij het strijken is er weer spierkracht nodig.

Om vijf uur stipt meren we weer aan in Monnickendam.

Bloemen zijn er voor Joke en Christa. en dan blijken de pioenrozen de lievelingsbloemen van Aad te zijn!

We hoeven maar 1 bruggetje over om in het restaurant de Oude Blauwe te komen waar we de dag dag afsluiten met een diner.

Enkelen gaan nog even mee onze boot bezichtigen. Na een val gisteren is de stap de boot op net te groot voor Joke. We kunnen gelukkig net voorkomen dat ze te water gaat.

De volgende dag gaan velen van ons naar de uitvaart van Marike. Het is een mooi afscheid waar een mooi beeld werd gegeven van wie Marike was met passende liederen. Wij nemen ook afscheid van onze trouwe blogvolgster. Marike stelde altijd leuke enthousiaste vragen over het zeilen waar Joost dan gretig op antwoordde. En zij liet haast altijd weten dat ze het weer een leuk verhaal vond. We zullen haar missen!

Het prachtige weer van afgelopen tijd, maakt dat we makkelijk gegadigden vinden om ons een dagje te vergezellen. Henk en Anja (KGK) gaan vandaag mee. Wij zijn gisteravond al naar de boot gegaan. We hebben een groter voorzeil (genua) meegenomen en hebben zo tijd om die ‘s morgens erop te zetten voor onze gasten arriveren. Ik ben natuurlijk ook nog naar de markt gegaan voor brood.

Het voorzeil ligt toch nog op de boot als Henk en Anja arriveren met appeltaart en wel. Henk helpt even mee het zeil hijsen terwijl ik de koffie zet voor bij de appeltaart.

Er staat een windkracht 2-3 uit Westelijke richting. Niet heel veel wind, vandaar dat we voor het eerst ons grotere voorzeil willen proberen. Onze bestemming: de Marker Wadden en weer terug. Het is lang licht en we hebben avondeten aan boord, dus dat moet lukken. En zo niet dan hebben we nog werkende navigatie verlichting.

De start is niet al te best. Het hijsen gaat niet optimaal. Het lazy-jack lijntje blijft weer achter een zeillat haken. Bij het oplossen ervan schiet de lijn hiervan omhoog en kunnen we er nauwelijks bij. Het lukt met de langste persoon (Henk) en de pikhaak zo ver mogelijk uitgeschoven. Als de zeilen eenmaal staan zijn we zeer tevreden over de genua. Ondanks weinig wind gaan we toch zo’n vijf knopen. De wind zakt verder in en na een tijd staat er een snelheid van 0 knopen op de teller nog zo’n 2.5 mijl van de Marker Wadden verwijderd. We starten dan toch maar de motor. Het is druk in de haven, maar er gaat langszij net een Catamaran weg zodat wij er kunnen liggen. Een ingewikkelde insteek manoeuvre gaat helemaal goed.

Het is inmiddels half vijf, tijd om de benen te strekken, gezien de tijd doen we het kleinste rondje. Prachtig die gele kleuren in het voorjaar.

Het afvaren lukt niet meteen terwijl we toch aan lager wal liggen. We zitten een beetje vast in de modder. Een andere schipper duwt ons af en dat helpt. De wind is inmiddels aangetrokken en komt uit Noordoostelijke richting. Onder het genot van een borrel zeilen we terug.

Ook kook ik een maaltijd die we al zeilend verorberen. We zien in het Monnickendammergat de zon net ondergaan. Een volle maan staat aan de hemel. Het is koud geworden en we gaan voor een toetje en koffie met weer appeltaart de kajuit in.

Daar is pas voor het eerst de KGK het gespreksonderwerp. Er valt gelukkig veel meer uit te wisselen hebben we de rest van de dag gemerkt. We hebben 24 mijl gevaren in 10,5 gezellige uren.

In de rustige Bataviahaven is het goed uitslapen. Maar eenmaal wakker gebeurt er toch weer van alles in zo’ haven. Zo is onze buurman bezig zijn voorzeil aan het vervangen; de wind is vandaag wat minder wellicht dat er daarom een grote genua op de toch niet zo grote Grinde wordt geplaatst. Twee boten achter ons wordt er ook wat verbeterd aan het rolfok systeem. En natuurlijk varen er ook bootjes weg.

Tegen 12 uur, na de koffie in de zon, varen ook wij vanuit een achterspring weg van de kade. We lagen aan hogerwal – dus weinig problemen. Zodra zeker is dat er geen vrachtschepen uit de sluizen komen hijsen we de zeilen. En dan zeilen we het Markermeer weer op. Met halve tot ruime wind zetten we weer koers naar de Gouwzee.

Lekker in de zon met een vaartje zo rond de vijf knopen is het lekker bootjes kijken. Af en toe halen we er ook eens eentje in. En één keer moeten we uitwijken voor een zeilschip dat scherper aan de wind de zeilen ook over bakboord heeft.

Alle tijd dus gaan we voor anker bij de dam van Marken op de Gouwzee. Daarvoor kunnen we eerst al meegenieten van de festiviteiten rond de promotie FC Volendam. Veel vuurwerk bij de haven van Volendam. En ja, ook de ‘Heen en weer’ vaart bij ons voorbij.

Het anker gaat, voor het eerst dit jaar, probleemloos uit. De kogelfender gepromoveerd tot ankerbol. En dan kunnen we, in de zon en uit de wins, lezen en/of een dutje doen. Uiteraard is er ook tijd voor een (alcoholvrije) borrel. En dan eten we ook de nasi op!

Na het eten gaan we weer ankerop en op de motor terug naar de haven. Terug op ons plekje nog even opruimen en schoonmaken. En dan terug naar de auto voor de reis naar huis.