Relaxt begin van de vakantie (1 oktober 2022)

Geplaatst op door

We hebben nog een week vakantie, een heerlijk vooruitzicht. Om te beginnen gaan we vrijdagavond weer eens met de kinderen uit eten bij Royal Fook Long. Voor Mirjam hebben ze tegenwoordig ook wel aardig wat vegetarisch. Gezellig was het.

Zaterdagmorgen gaan we rustig op weg naar Monnickendam. Op de boot gekomen met al onze spullen, moeten we weer het een en ander terugplaatsen. Vorige week, toen we de boot even gingen inspecteren bleek er in het ruim naast de motor weer vloeistof te staan. En nogal ruikend naar brandstof. Dat is niet goed natuurlijk.

Onze monteur kon gelukkig afgelopen week op onderzoek uit. Er bleek een lek vanuit de dieseltank precies op een lasnaad. De tank is van aluminium en al 42 jaar oud. Waarom nu dan daar een lek? Russen? In ieder geval wist onze monteur het te maken. Daarvoor moest de diesel eerst uit de tank gepompt worden. De tank zag er verder gelukkig goed uit. Het is hem gelukt het gat te dichten. De dieselgeur hing nog wel fors in de boot. Dus eerst maar even alles open zetten.

Omdat de wind harder was dan verwacht en wij nogal moe waren besloten we vandaag niet uit te varen. Gewoon een heel relaxte dag houden, helemaal niet verkeerd. Na de koffie ga ik een rondje Hemmeland lopen waar de herfst zijn intrede heeft gedaan.

Op de terugweg binnen door de haven heb je een mooi zicht op de ‘skyline’ van Monnickendam.

Joost gaat nog wat boodschappen doen en langs de zeilmaker. Zijn deur stond open en zo kon hij de zeilmaker even echt spreken ipv alleen mailcontact. Onze genua hadden we daar ingeleverd met de vraag of het nog zinvol was deze te repareren. Nee, zoals we al verwachten had dat had geen zin meer. Hij gaat een offerte maken voor een nieuwe genua. Het heeft geen haast. We varen nu gewoon met onze high-aspact zeil. Het oude zeil levert hij in zodat het gerecycled wordt. Daar worden we dan weer blij van.

Voor de lunch lopen we Monnickendam in, even ons bezondigen aan iets vets. Daarna langs de markt voor wat boodschappen en loopt Joost nog voor de 2e keer naar de Dekamarkt voor toch nog een vergeten boodschap.

In de middag is het nog heerlijk weer om buiten in de zon te lezen.

Daarna relaxt koken met de radio aan. En dan bedenk ik dat we het gehakt thuis hebben laten liggen en kan Joost voor de 3e keer naar de Dekamarkt. Alles heel relaxt hoor, deze keer maar wel met de auto waar hij langer in kon blijven zitten omdat een korte maar hevige bui losbarstte.

De avond was verder ook heel relaxt.

De tochtplanning voor deze week valt niet mee omdat de weersvoorspelling nogal veranderlijk is. Morgen maar weer kijken. Het wordt Den Oever of Makkum afhankelijk van de uiteindelijke windrichting.

Nazomeren met en zonder wind (10 en 11 september 2022)

Geplaatst op door

En dan komen eindelijk de buien waar zo lang op gewacht was. We houden er dus rekening mee dat de zeilpakken weer eens aan moeten. Aangekomen op zaterdagochtend in Monnickendam hangen daar ook de donkere wolken.

Ik ben blij dat ik aan mijn theewater voelde dat de gasfles bijna op kon zijn. Laat ik vast koffiewater opzetten en hopen dat daarbij blijkt dat het gas op is. Een paar tellen later gaat het gas vanzelf uit. Inderdaad leeg. Zo kon ik in onze haven nog snel even de gasfles omwisselen. En dan ben ik verbaasd hoe weinig zo’n gasfles kost in deze tijd.

Als we wegvaren zien we de bewolking steeds meer wegtrekken naar het zuidoosten. En gauw zitten we heerlijk in het zonnetje. Een mooi bootje wordt door Joost met de camera vastgelegd en later op de site vaarfoto gezet.

Met een windkracht 3 uit het noordoosten en later meer uit het noorden hebben we een extra slag te maken om bij de Marker Wadden uit te komen.

Er is nu buiten het seizoen genoeg plek in de haven van de Marker Wadden. We komen aan op een tijdstip dat de dagjesmensen net weer vertrokken zijn. Eerst nog even rustig zitten lezen in de zon. Een bootje aan de overkant trekt onze aandacht. Deze voert het vlaggetje wit met een rode stip.

Dat betekent dat de boot ‘single handed’ ,door 1 persoon wordt gevaren.

Echter de naam van de boot is: Two. Oh ja, natuurlijk: me and my boat. Even later stappen er twee mensen in. Het vlaggetje wordt meteen weggehaald. Het leek erop dat een vrijwilligster werd opgehaald

We gaan nog even wandelen en vogels spotten.

Aan de richtingaanwijzers hebben we niet zoveel.

We zijn niet zulke vogelkenners maar de zilverreiger die we zien vliegen herkennen we. We zien nu pas daarachter de skyline van Enkhuizen.

Het is weer genieten hier te zijn.

Terug op de boot hoeven we geen moeite te doen voor het eten. Thuis namen we een portie chili sine carne uit de vriezer mee. Opwarmen en klaar. We zitten gezellig binnen te lezen als we opeens door ons raampje zien dat het weer volle maan is.

We worden wakker van langdurig gekrijs van een kind. Ouders/verzorgers (we moeten correct blijven) krijgen er geen vat op. Hoewel al naseizoen, rondom ons liggen allemaal boten met kinderen. We herkennen het heerlijk spelen van de kinderen rond de boot en het water, maar niet het gekrijs of zijn dat vergeten.

Hoewel geen wind vertrekken we op tijd zodat we weer heerlijk rustig in/op onze eigen bubbelboot zitten. We proberen nog even te zeilen maar gaan uiteindelijk toch maar motoren. Met de stuurautomaat aan kunnen we ook nog beter voor op de boot zitten om wat wind te vangen. We kunnen tegelijk nog wat klusjes doen, oa de rubbers van de ramen door nieuwe vervangen.

Omdat er zo weinig wind is kunnen we terug in de haven goed ons voorzeil eraf halen. We hebben dit seizoen met de genua gevaren. Dat is een vrij groot voorzeil. Het is alleen ook al een oud zeil met al meerdere reparaties. Nu was er ook een strook aan de bovenkant losgescheurd. Daar willen we de zeilmaker naar laten kijken. Heeft repareren nog zin? Het is nog een heel gedoe zo’n groot zeil over de steiger naar de kant te krijgen alwaar we hem opvouwen. We kunnen het zeil bij het havenkantoor inleveren zodat de zeilmaker deze maandag daar kan ophalen. Wat zijn we toch blij met deze haven, alles gaat hier altijd gemoedelijk en praktisch.

Hierna moeten we nog het andere voorzeil uit de boot tevoorschijn toveren en bevestigen. Dit is een high- aspect fok, die een stuk nieuwer is en waar we vorig jaar prima mee gevaren hebben. Joost moet maar eens uitleggen wat de verschillen zijn. In ieder geval hangt het van de windkracht en je koers af met welk zeil je beter zeilt. Leuk voor wedstrijdzeilers die dan tijdens de toch het zeil wisselen. Dat gaan wij never nooit doen. We gaan nog wel een weekje weg met de boot begin oktober en dan gaan we maar eens kijken of er grote verschillen zijn.

Zeilboot als vakantiehuisje (1, 2 en 3 september 2022)

Geplaatst op door

De vakantieperiode is voorbij en zodoende zijn er ook weer meer activiteiten in het weekend waardoor een weekendje zeilen er niet altijd in zit.

Maar het mooie weer is nog niet over en zodoende besluiten Marjolijn en ik een paar dagen naar Monnickendam te gaan. Zonder Joost ga ik niet varen. Maar je hoeft niet per se uit te varen want Monnickendam heeft veel te bieden.

We vermaken ons met wandelingetjes over het groene schiereiland Hemmeland, ploffen neer bij de strandtent Strandvier en wanen ons daar op Bali terwijl Jamaica ook niet ver weg is.

We zwemmen vanaf een van de strandjes en dineren op ons terras aan het water.

Het openen van de fles Prosecco kost ons heel wat moeite, uiteindelijk kunnen we toch proosten. Een avondwandelingetje door Monnickendam leidt langs de ijstent voor een toetje. En tijdens het wandelingetje ontdekken we ook nog de Joodse begraafplaats waar we met de auto altijd langsreden maar nooit als zodanig herkend hadden.

En zo vermaken we ons hierna nog 1.5 dag.

Omweg naar Hoorn (26 – 28 augustus 2022, Monnickendam – Hoorn – Monnickendam)

Geplaatst op door

Nadat we vrijdagavond rustig thuis hebben gegeten stappen we de auto in naar Monnickendam. Mooi op tijd komen we aan zodat we nog met zonlicht de kuiptent kunnen oprollen. Mooi weer ook voor een wandeling door de stad. We lopen anders, dan anders en komen zo op plekjes waar we niet eerder waren. Het is er, op een straatfeest na, rustig; slechts een enkel ander wandelend stelletje.

Terug op het schip nemen we nog een drankje, lezen de Zeilen en de Groene Amsterdam en praten wat na over de foto’s die vorige week vanaf de Josephine van de Aquamarijn zijn genomen. Mooie blauwe luchten met een enkel wolkje. En wat is die mast van ons toch best hoog!

De volgende ochtend bij het zeilklaar maken spreken we nog even met de eigenaren van het anker (en het daaraan vastzittende schip) waar we 2 weken geleden in vast kwamen te zitten. Schade hebben zij gelukkig niet. Verder blijken ze ook al een tijdje in de haven te liggen maar hadden ze ons nog niet echt zien liggen. Tja, wij trekken er graag op uit.

Weer Noordenwind en dat betekent tegenwind op de Gouwzee. Omdat we naar Hoorn willen, en dus toch al wat moeten kruisen, gaan we het eerste stuk op ons gemakje op de motor. Worden we opgelopen door de ‘Vriendschap’ die weer eens met een ander gezelschap uitvaart. Vast om dezelfde reden (niet willen kruisen op de Gouwzee) zijn ook de hier de zeilen nog niet gehesen!

Voor Volendam hijsen we dan de zeilen. En dan zetten we eerst maar eens koers naar het Noordoosten. Zo’n beetje richting Lelystad. Er staat daarbij een lekker windje – veelal kracht 4 – zodat we met rif toch nog best een aardig vaartje krijgen. De stuurvrouw geniet!

We gaan eerst naar het Oosten omdat we het Hoornse hop aan de Zuidkant willen mijden. Daar zitten immers veel waterplanten – en die vermijden wel liever. Betekent wel een flinke omweg. Het kruisen gaat ons echter best aardig af en zo halen we meestal snelheden van ruim vier knopen. En zo varen we, na vier slagen, rond half vijf de haven van Hoorn binnen. Het is er druk maar langszij motorschip de Minstreel vinden we nog een fijne plek! (Enige minpunt is een festival verderop het strand met nogal dreunende muziek. De Havenmeester beloofd dat het om 24:00uur stopt; dat blijkt later die avond ook precies te kloppen.)

We drinken een drankje, doen een dutje en koken ons potje. Daarna nog een avondwandeling voor de verandering eens naar het Westen. Helaas is het wandelpad langs het water van het Hoornse hop afgesloten – ook hier wordt de dijk verhoogd! We zetten, terug op de Aquamarijn, een muziekje op om het festival te overstemmen. En kijken nog eens vol plezier de haven rond.

De volgende ochtend moeten we er op tijd uit want de buren van de Minstreel willen om 9 uur weg. Met wat getrek aan lijnen liggen we even later zelf aan de Kade. Tijd om, net als aan de wal, het terras klaar te maken voor ons ontbijt.

Het zonnetje schijnt lekker en zo zitten wij heerlijk in Hoorn. Na het ontbijt ook nog koffie. En zo zien we ook het terras vollopen. Waaronder een brommerclub op toertocht met ouwe Zundapps. Wij hebben inmiddels onze truien uit en ik mijn zonnebril op.

Om half 12 vertrekken we dan op ons gemakje. Buiten blijkt het opeens druk met zeilboten. Het is dan ook heerlijk weer – en iedereen wil aan de Noordkant blijven om de waterplanten te ontlopen. Met nog steeds Noordenwind kracht vier betekent dat we nu, ook met 2 slagen omdat we niet recht voor de wind willen, met ruime wind terug varen. En dat betekent, met rif, hoge snelheden tot wel 7 knopen!

Op de Gouwzee moeten we wel voor de wind en dat willen we dan liefst op de genua (onze grote fok) doen. Geïnspireerd door een YouTube filmpje gaan we eerst op de genua aan de wind varen. Als we dan grootschoot laten vieren gaat het grootzeil wapperen in de wind. We kunnen het grootzeil, doorvarende op de genua, strijken en opbergen. En omdat we de stuurautomaat laten sturen, zodat het gelijk een oefening voor solozeilen is, kan Ellen er ook foto’s van nemen.

Met nog steeds ruim vier knopen varen we de Gouwzee op. We horen het vuurwerk bij de start van de wedstrijd Volendam – Twente. Wij varen lekker verder en liggen kort 3-en weer op onze plek. Rustig de tijd om de zeilen in te pakken en op te ruimen. Thuis wacht Lukas, terug van vakantie, met lekker eten!

Schadevrij varen? (20 en 21 augustus 2022)

Geplaatst op door

Zaterdagochtend staat Joost al om half 6 op om Lukas, Mirjam en Nora naar het station te brengen. Zij gaan met de trein naar Praag en ook treinen vertrekken vaak erg vroeg. Hierna duikt hij weer voor een paar uurtjes zijn bed in. Zo vertrekken wij in de loop van de ochtend naar de boot.

Onze zeereling en 3 scepters (staanders) zijn vernieuwd. We zijn blij hoe mooi strak het er weer uitziet. De reling is van wat dikker staaldraad en voelt minder scherp. Deze winter toen Rene onze verstaging vernieuwde wilde hij deze ook al vernieuwen. Vond ik niet nodig en achteraf een goede keus, want anders was vorige week de nieuwe stuk gegaan. Nu maar alles heel zien te houden.

De wind komt uit het westen dus hijssen we meteen bij wegvaren. Lastig van westenwind daar is dat je dan pal de wind mee hebt en het dus een gijpkoers is. (Bij gijpen pakt de wind van achteren opeens je zeil aan de andere kant waardoor het zeil overklapt naar de andere kant). Het beste is, als het nodig is, het zeil gecontroleerd te gijpen. Dan verander je langzaam je koers, haal je het zeil naar binnen en breng je het zeil rustig naar de andere kant. Dat is in theorie heel mooi, maar zo lukte het vandaag niet. Feit was dat Joost wel het zeil vast had, maar dat er verder niets gecontroleerd ging. Zo zeilde hij met zeil en al over en werd op de kuiprand gelanceerd. Aauuuuuuwww. Hoewel schreef stonden zijn bril en zonnebril nog wel op zijn neus. De schade betrof een grote jaap op Joost zijn onderbeen. Pijnlijk, maar geneest wel vanzelf. Kon de boot dat maar!

We zetten koers naar Enkhuizen. Een heerlijke wind en gelukkig niet meer zo warm als vorig weekend.

Tegen half vijf gaan we strijken om de sluis te kunnen nemen. In de sluis zijn twee mannen vreselijk aan het klunsen. Joost heeft nog even een lijntje aangepakt maar daarna wisten ze toch weer van de kant af te raken. En die boegschroef maar laten loeien. Wij gaan deze keer naar de Compagniehaven in Enkhuizen. We willen wel graag rustig in een box liggen. Echter om half zes blijkt deze enorme haven al vol. We mogen aan de meldsteiger liggen en daar wordt dan het commando stapelen uitgevoerd. Wij liggen aan de steiger maar krijgen nog twee boten langszij. Zo ook voor en achter ons. De buren hebben allen moeite om rustig over ons dek te lopen en gewoon over onze reling te stappen in plaats van er tegenaan. Ach ja, we kunnen niet allemaal Femke Bolletjes zijn.

We liggen mooi op tijd om de uitvaartdienst van de moeder van een vriendin in Suriname te bekijken. Dat dachten we tenminste. Het begint 1.5 uur later en het is een avondvullend programma. Wat een verschil met bij ons. Iedereen wordt herkenbaar in beeld gebracht (hoewel niet iedereen Gerda herkende) en zo swingend de kist uitdragen heb ik nog nooit meegemaakt en ik vond het prachtig! Maar dan heb je het ook wel over iemand die 102 is geworden.

We doen nog een avondwandelingetje door Enkhuizen. We zien dat de oude haven ook erg vol ligt. Daar wel 5 rijen dik gestapeld. Ach ja, Enkhuizen is denk ik ook wel de mooiste watersportplaats van Nederland. Harlingen komt voor mij op een goede tweede plaats.

Terug op de boot drinken we nog een biertje in de kuip. Het is best nog onrustig in de haven. Toch slapen we opperbest en worden pas ‘s ochtends weer wakker van mensen die over onze boot lopen. Ontbijtje en koffie in de zon en dan zien we alle buren vertrekken en is voor ons ook de weg vrij om te gaan.

De wind is eerst nog wat zuid zodat we moeten kruisen. Joost is heel tevreden dat we voor op een andere boot blijven. Zo ziet dat eruit.

We zien onderweg mooie en vreemde boten.

De wind draait steeds meer naar west zodat we na 4 uur zo de Gouwzee inzeilen. Een uurtje later ligt de Aquamarijn weer netjes in haar box. Volgend weekend mogen we weer. Ons verveeld het nooit.