Vandaag vieren we onze verkeringsdag, 31 jaar geleden. Dat is eigenlijk niets (itt vorig jaar toen het 30 jaar geleden was), zei ik, maar Joost wist er tegen in te brengen dat 31 een priemgetal is.

We dachten een leuke stad uitgekozen te hebben voor dit feestje. Gisteravond viel het mij behoorlijk tegen. We hebben veel gelopen zonder echt iets van een stadse gezelligheid tegen te komen. Vandaag gaan we opnieuw op onderzoek uit. Wat helpt is een plattegrond van de havenmeester. Het kantoor is van 10 tot 4 open (zoals bijna alles hier in Denemarken). Niet echt de tijd waarop boten aankomen en vertrekken! Als je een makkelijke baan wil doe je het zo!

De havenmeester wees ons meteen een gezelliger weg om in het centrum te komen. Al snel zitten we koffie te drinken met Deens gebak erbij. Ons doel was vervolgens het Musikhuset (muziekgebouw) en het ARoS (museum met Internationale kunst). In het Musikhuset is er een gratis programma in de hal met Jazz muziek vanwege een Jazz festival. Voor ons toch niet iets om voor te blijven hangen. Het is wel een mooi en modern gebouw. Helaas kunnen we de zalen niet zien. Hiernaast ligt het ARoS. Ook een modern gebouw. Wat trekt is de ‘Your rainbow panorama’ op het dak. Een ronde glazen ring met wanden in kleuren van de regenboog, waardoor je kan lopen en de hele stad van boven kan bewonderen. Het is mogelijk de bedoeling om beneden in het museum te beginnen en bij de regenboog uit te komen. Wij doen het echter andersom. Dan hebben we ten minste gezien wat we willen zien. Het was bijzonder, zie de foto.

Via een grote wenteltrap al la Gugenheim museum gaan we andere exposities af. Een treft ons bijzonder. De tentoonstelling heet: No Man is aan Island – The Satanic Verses. Bij binnenkomst komt het eerste beeld enorm binnen.

De tentoonstelling wil door middel van kunst de huidige versnippering van Europa met al z’n problemen aan de orde stellen. Een kunstenaar had overal in de Westerse wereld bij zwervers hun kartonnen bordjes met hun bedelboodschappen opgekocht en allen apart ingelijst en een muur mee volgehangen.

Hierna gaan we de stad verder in. We komen dan terecht bij de ziel van de stad, denk ik. Het enige grachtje van Arhus met terrasjes. Een goede plek voor de lunch. De grote kerk die we wilden bekijken is helaas gesloten op zondag (buiten de kerkdiensten om). We lopen naar een groot gebouw bij de industriehaven: DOKK1 genaamd. Hierin zit de openbare bibliotheek. We moesten nog even doorlopen, want je raad het al, deze gaat om 4 uur dicht. De bibliotheek is te vergelijken met onze Centrale bibliotheek in Amsterdam. Alleen wat ze hier goed hebben gedaan en wat ze in Amsterdam juist niet hebben gedaan is een uitzicht over de haven aan de achterkant. Het lijkt er wel op dat dit voor Arhus ook het begin is van de havenontwikkeling als toeristische trekpleister.

We nemen de kortste weg door de industriehaven naar onze haven om op onze boot uit te rusten van dit dagje Arhus. Hierna gaan we uit eten in een leuk restaurant in de haven op de eerste verdieping met uitzicht over zee, haven en stad. Het is een schitterende avond en we zien vanaf het restaurant de zon achter de bomen verdwijnen (dat heb je aan een oostkust). Voor het eerst is het een avond dat je heel lang buiten kan zijn. Na een ommetje door de haven, schrijf ik het blog buiten bij ons geweldige (kitscherige?) schemerlamp.

Ik ben op zoek naar de goede gate. We, mijn familie, Joost en ik hadden ingecheckt op Schiphol, maar nu ben ik iedereen kwijt. Ik dwaal wat rond, ga trappen op en af, lange gangen door. Nog een enorme trap op,\ maar die leidt alleen maar naar een kunstwerk (??!!). Ik sta zelfs buiten. Ik wil Joost bellen, maar heb geen telefoon en niemand wil me er een lenen. Ik ben doodmoe, kijk opzij en zie Joost naast me liggen.

De meeste ochtenden hier wordt ik veel relaxter wakker. Komt het door het feit dat we voor het eerst weer voor anker de nacht doorbrengen? Ik was om half 6 al even wakker en heb rondgekeken of we nog goed lagen en om half zeven ging Joost eruit om allerlei klepperende zaken vast te sjorren. Nu is het half negen en heb geen ideeën hoe lang deze boze droom geduurd heeft.

Gauw eruit, de beste remedie om boze dromen van je af te schudden. Na een ontbijtje buiten in de kuip varen we eenvoudig weg door het anker op te halen. We gaan op de motor, want veel wind tegen eerst. We varen door de smalste passage van de kleine Belt, het is net een kronkelende rivier. We gaan een spoorbrug onderdoor en de enige brug die Jutland met Funen verbindt. De omgeving is schitterend, oude scheepvaartstadjes, badplaatsen en een echte industriehaven wisselen elkaar af. Tot we opeens weer het ruime sop voor ons zien liggen. We hijsen de zeilen en kunnen in een noordelijk richting met halve wind zeilen. Eerst maar rond de 4 knopen, later wel 5. Het is goed uit te houden met de zon en een windje van opzij. Wel goed smeren want we hebben geen bimini die ons beschermd tegen de zon.

Onze bestemming voor vandaag is Juelsminde een badplaats op Jutland. Het is altijd leuk om op een nieuwe plek aan te komen en van een afstand vast te bekijken. Er zouden wel 4 havens zijn, dus daar moet toch wel een plekje voor ons bij zijn. Tot onze schrik zien we wel zaken die op een Kermis wijzen. Het blijkt er echt een kermis te zijn en alle havens liggen vol. Achter het plaatsje ligt wel een mooie baai met strand. De wind komt daar van land en het is dus een ideale baai om te ankeren, zeker als je weet dat de wind niet zal gaan liggen.

Even later liggen we voor anker. We moeten nog wel boodschappen doen, dus moeten we eindelijk onze opblaas kajak maar eens gaan uitproberen. Vorig jaar gekocht toen we bij Fred en Sietske zo’n kajak zagen. We waren de bijbootjes en de haperende buitenboordmotoren zo zat en in plaats van de huur daarvan voor 1 vakantie konden we ook een kajak kopen. Op het dek hebben we de boot opgepompt. Wat ik eerder maar een rariteit van de Bavaria vond (een spiegel die je uitklapt waardoor een zwemplatform ontstaat) kwam nu goed van pas. We legden de kano erachter en konden prima instappen. Peddelen naar de kant en een zachte landing op het strand.

Een leuke wandeling naar het plaatsje voor de boodschappen en terug weer naar de boot gepeddeld. Missie geslaagd! Zeer tevreden waren we over deze kano, die heel stabiel bleek en waar ook de boodschappen nog bij pasten. Het deed ons denken aan meerdere avonturen in Griekenland.

Voor de derde keer op rij aten we buiten in de kuip. Daarna moesten we toch vanwege de kou naar binnen, het is wat dat betreft niet echt Griekenland.

De voorspelling voor vandaag bevatte mooi weer en weinig wind. We deden dan ook kalm aan en genoten van de warme douches in de haven van Assens. Ondertussen letten we niet erg op. Uit het dok naast ons, waar gister nog hoog en droog werd gewerkt (zie de lunch foto van gisteren) is opeens de Atlas gevaren. Hij wordt even aan de kant gelegd – maar vaart later weg (en is zelfs even oploper).

Wegvaren uit een box zonder wind is niet heel ingewikkeld. Kalmpjes verlaten we de haven. En inderdaad: ook buitengaats geen wind. Wel is het bijzonder warm. Pff. Met een kalm vaartje (zo’n 4,5 knopen) tuffen we om de ondiepten van de Klein Belt heen. Af en toe even naar binnen, zogenaamd om op de kaart te kijken of het logboek bij te werken, maar in werkelijkheid om even uit de brandende zon te zijn.

Met dit weer wil je zwemmen. Daarom de ankerplaats Laenkevig opgezocht aan de Oostkant van het kleine eiland Faenø  en onder de plaats Middelfart op Funen. Maar waar we gisteren al veel kwallen zagen – vandaag zijn het er wel heel erg veel. Dat is iets teveel van het goede – we blazen het zwemmen maar even af.

We liggen hier goed – zeker als rond half vijf er een briesje opsteekt en er af en toe een wolkje voor de zon gaat. Op het eilandje zien we een kudde reeën en horen we de vogels fluiten.

We kijken naar de route – we gaan morgen verder naar het Noorden en onder twee bruggen door. Ellen maakt onze maaltijd klaar, we eten lekker buiten op het dek. En we lezen verder in onze boeken (of de krant per Internet). En we drinken nog een drankje.

Het slaapt heerlijk op de boot. Toen we naar bed gingen was er nog een forse wind en ben ik zo in slaap gedeind. Wakker word ik in alle rust, geen wind, geen deining. Wel al veel menselijke geluiden. Wat zijn die Denen toch vroeg op. Ik sta niet laat op, net na 8 uur, Joost nog in diepe slaap. Een loopje naar het restaurant om de broodjes op te halen. Terug bij de boot blijkt de buurman te willen vertrekken. We liggen juist nu niet in een box maar aan andere boten vast. In plaats van Joost wakker te maken met een klaar staand ontbijtje moet ik hem wakker maken om te komen helpen met het gegoochel met lijnen. Zo’n nog erg slaperige schipper aan het werk ziet er wel aandoenlijk uit. Even later liggen we weer vast. Tijdens ons ontbijt wil de andere buurman weg. Heerlijke timing allemaal. De lijn aan die kant zetten we niet meer vast, de wind die nu toch is gaan waaien zorgt dat de boot goed blijft liggen. Nog even afwassen en wij kunnen ook vertrekken, de haven heel wat leger achter latend.

We moteren een eindje pal tegen de wind in om zo hoog mogelijk (ten opzichte van de wind) te kunnen starten aan onze tocht verder de Kleine Belt in met eindbestemming Assens op Funen. Dat geeft ook de mogelijkheid om nog even koffie te zetten en te drinken. Zeilen hijsen en met een koers van 330 graden en Noordoostenwind 3 a 4 gaan we gemiddeld 6 knopen. Soms halen we bijna 8 knopen en gaan we behoorlijk schuin. En dat alles met een heerlijk zonnetje! Als dan een tuimelaar een tijdje met ons meezwemt is het feestje compleet! Genieten!

Na 3,5 uur zeilen zien we Assens, een oud scheepvaartstadje, liggen. We moeten dan de zeilen strijken en tegen de wind in motoren, ondiepten vlak voor het stadje vermijdend. De vaarwijzer beloofde een ruime haven met meer dan genoeg gastenplaatsen en dat blijkt te kloppen. Twee pogingen met wind van zij een box met onze achterkant in te varen mislukken. Dan maar aan de andere kant met de punt naar de kant, veel makkelijker. Met de dwarse wind in een wat te ruime box moeten we weer wat goochelen met lijnen. Daarbij doen we een wedstrijdje lasso werpen om een paal heen en ik win! Een wat late lunch in de kuip smaakt ons goed. Het is al bijna te warm.

Liggeld betalen gaat in Denemarken vaak via een automaat, hier ook. Jammer aan een kant, die havenmeesters (of meesteressen) hebben toch ook wel wat. Het betaalbewijs aan de boot gehangen en op pad het stadje in. Die Denen zijn overal vroeg mee, geloof ik. Om vier uur ging het enige museum en de plaatselijke VVV dicht. Het was net wat later. Ook de kerk bleek geheel dicht en alleen van buiten te bewonderen. Heel lang hebben we ons er niet kunnen vermaken. Wel al fors last van de hitte en vonden het heerlijk om in een koele supermarkt boodschappen te doen.

Terug op de boot weer lekker lezen, koken, voor het eerst buiten eten en daarna een wandelingetje langs het water met een mooie zonsondergang.