Tag archieven: 21 juli 2014

De middag

Geplaatst op door

Toen ik wakker werd voeren we weg van de haven, waarna we op het meer kwamen. Het was een warme dag, maar er was een stuk meer wind.

We voeren naar een baai, waar een aanlegplaats was bij een visrokerij. Voordat we daar gingen liggen ankerden we in diezelfde baai op een beschut plekje. En toen was eindelijk het moment daar om, voor de tweede keer deze vakantie, te zwemmen. Iedereen, behalve opa, ging het water in, maar na een tijdje was ik de enige die er nog in lag. Oma, die na een tijdje op de boot zitten het weer warm had gekregen, besloot om er nog een keer in te duiken, letterlijk. (We hebben een foto, die is wel van de volgende dag) Op een gegeven moment kwam moeder eend met haar kuikentjes om mij heen zwemmen en hebben we ze wat brood gevoerd.

Alle eendjes zwemmen in het water

Na het zwemmen voeren we naar de visrokerij, waar we aanlegden en allemaal, behalve ik, een heerlijk stuk vis hebben gegeten. Daarna zijn we naar Malchow gevaren. Omdat we die avond op de boot zouden gaan eten, besloten we in het stadje een ijsje te halen. Opa had trek, want nadat hij zijn eigen ijsje (drie bolletjes met slagroom en advocaat) op had, at hij oma’s ijsje op en daarna ook nog die van Ellen. We wandelden terug naar de boot, en Joost kookte pasta met tomatensaus en groente die erg lekker was, opa at alleen niet heel veel, hij zat nog vol ijs. ’s Avonds nog gekaart en gelezen en toen was de dag om.

Opa eet veel ijs

Aanleggen met wind

Geplaatst op door

Opeens was er op de meren wind. En dat maakt zelfs in onze stabiele boot aanleggen een iets ingewikkelder aangelegenheid. Een paar observaties.
Allereerst wordt wel duidelijk dat de meeste bootgebruikers niet veel opleiding hebben genoten. In het algemeen leggen ze de boot aan de lage kant en duwen er wat extra fenders tussen om schade te voorkomen. In boxen bijvoorbeeld, is dat met een extra loopplank, extra gemakkelijk….
Wij willen, ook als we vrijwel aan lager wal liggen, los van de steigers in de box liggen. Met zo’n goed bestuurbare boot moet dat ook goed kunnen; zelfs met de achterkant naar de steiger. Wel wil je dan vanaf de achterste bolder op de boot, om te beginnen, aan de hoge kant een lijntje naar voren; dat voorkomt dat de achterkant hard tegen de wal slaat en je kan dit lijntje gelijk gebruiken als spring om naar de hoge kant te komen.
Met zo’n harde wind staan er gelijk allerlei mensen op de kant die graag een handje willen helpen. Het gebrek aan kennis is echter een groot risico. Deze mensen trekken namelijk liever het aangegeven lijntje naar zich toe… Enig geschreeuw van de schipper (nach fornen, nicht na hinten) en wat vriendelijker instructies van andere bemanningsleden, doen een verbaasde vrouw in bikini toch de stijger oplopen en de lijn om de kikker aldaar (naar voren) vast te zetten. Een snel op de kant gekomen Lukas doet de rest. Niet lang daarna liggen wij, als enige in Wasserwanderraststatte Malchow, los van de steiger vast. En is er nog een aantrekkelijk kleine opstap naar de kant ook!
Het tweede bijzondere van de schippers en de hulptroepen is dat ze graag op de kant vastknopen. Dit geeft dan wel weer Ruud de kans om onze buren, in een varende bungalow, te helpen een spring te benutten bij het achteruit wegvaren van lager wal. Zeer tot zijn verassing ziet de schipper, die terecht bang was tegen onze boot aan te varen, dat met een lijntje aan de kant de boot wegdraait. Als Ruud het lijntje losgooit vaart de boot netjes weg naar het ruime sop.
Dat het ook anders kan bleek in Waren. Netjes werd op de kant een lijntje aangepakt (terwijl we voor ook al een lijntje om de paal hadden), om de bolder geslagen waarna het eind weer terug aan boord werd gegeven. Fijn, we liggen!

Het ruime sop

Geplaatst op door

Van Plau am See naar Malchow. rechtstreeks 13 km, geen sluizen, 1 draaibrug

Waarom leer je op school niet het goede Duits? Met ‘4 helle und 2 dunkele brotchen’ kom ik er niet bij de bakker. Zij gaat dan allerlei namen noemen van al die verschillende broodjes die er liggen. En aanwijzen is ook al niet gemakkelijk met zo’n hoge toonbank. Ik kom uiteindelijk toch de bakker uit met de goede broodjes.
Na het ontbijt pakken Joost en ik de fiets om boodschappen te doen. Wat heerlijk dat we een fietstas meegenomen hebben uit Nederland. Dat scheelt een hoop gesjouw.
Onze buren vertrekken en zonder hun steun in de flank en nog behoorlijke wind gaat onze boot behoorlijk schreef liggen. We moeten toch maar even er op uit om een vierde lijn te kopen. De havenmeester wijst vanuit zijn ivoren toren aan waar de winkel is met bootbenodigdheden. Daar kopen we een lijn en zien we hoe de verkoper er een lus in maakt.

Lozen afvalwater
Nog even langs de fekalientank leger en daarna kiezen we het ruime sop. Tijd om de kinderen eens wakker te maken zodat Mirjam over de rest van de dag nog wat te vertellen heeft.

Ook Mirjam verlaat Plau