Tag archieven: 4 juli 2014

WM 2014 met satelliettelevisie

Geplaatst op door

Voetbal kijkenNu we de kwartfinales op de Duitse TV hebben gezien vallen wel een paar dingen op.

Allereerst maar even de techniek. Die functioneert prima als ons schip in de open ruimte vaart. Maar onderweg tussen de bomen kan je het wel vergeten dat je iets ziet. En zo moest België het zonder enige support vanuit de Topas doen; het spijt ons. Ook heb je op de voor de TV 230V nodig. Daarvoor kun je enige tijd van je accu gebruik maken; ook kan je met een kabel van de steiger stroom aansluiten (“landstroom”). Dat laatste werkte kennelijk niet zo goed in Furstenberg; gelukkig ging pas tijdens de nabeschouwing het licht en de TV uit.

Wat zitten er trouwens veel zenders op de satelliet. Nu is het voetbal in Duitsland natuurlijk op 1 (ARD) of 2 (ZDF). Maar om de een of andere reden zitten die niet naast elkaar. Nu hadden ze in de jachthaven alles al zo klaar gezet dat we niets van Duitsland-Frankrijk op de ARD zouden missen; de wedstrijd van Oranje was echter op de ZDF .Dat was dus even zoeken – zo’n 150 zenders verderop (of terug) werd de zender gevonden. Ruim op tijd voor de aftrap!

Het Duitse commentaar bevalt ons wel. Rustig en objectief en duidelijk verstand van zaken. Ze zagen ook de keeperswissel ruim op tijd aankomen….

Je kan, tenslotte, overal meeleven. Op de steiger keek iedereen in zijn eigen boot. Na de vierde penalty van Costa Rica was het duidelijk bij ons het meest onrustig. Niet veel later ging de telefoon; de wedstrijd, prima penalty’s en de bijzondere coaching moesten toch even met kenners onder elkaar (waarvan 1 uit Oudorp) worden besproken!

Anreise

Geplaatst op door

Om half een ’s middags vliegen naar Berlijn geeft je het gevoel dat je alle tijd hebt. Maar als er dan een vrachtwagen op het Schiphol spoor terechtkomt en er lange files ontstaan dan komen er enige zenuwen: komen we wel op tijd?
Allemaal nergens voor nodig natuurlijk; voor half elf stonden we met ons zessen voor de machine waarin je tegenwoordig je koffer moet inleveren. Ellen had de zwaarste – 20 kilo; ben benieuwd wat ze er deze vakantie allemaal uithaalt!
Daarna ging alles vlot; we hadden ruim de tijd voor koffie, cola en chocolademelk. Wandelden een eind naar het einde van de D-pier en stonden voor we het wisten om kwart voor twee op vliegveld Tegel. Tja, en pas om half drie hadden we een afspraak met de chauffeur. Nadat, na twee keer bellen in Ellen’s beste Duits (niet cynisch!), duidelijk was waar we de chauffeur zouden ontmoeten bleek dat we nog meer geduld moesten hebben – rond Berlijn stond het verkeer goed vast! Dat was zelfs zo sterk dat de cheauffer, nadat we in waren gestapt, voor zijn terugweg een touristische route koos.
En zo kwamen we om kwart over vijf bij de jachthaven aan; er was ondanks de aanstaande voetbalwedstrijd op ons gewacht. Trots natuurlijk dat Nederlanders met hun boten wilden varen.
We kregen de uitleg, zagen onze ruime hutten, een deel van het gezelschap ging een typisch Duitse kroegmaaltijd genieten, we pakten uit, genoten op ons achterdek en zagen Brazillie van Colombia winnen.
Morgen vroeg op pad!