Wakker worden op de Aquamarijn is hemels. Of te wel: we kunnen meteen naar boven kijken wat voor weer het is. Er zijn mensen die niet houden van wakker worden door het licht, maar wij vinden het heerlijk om meteen naar buiten te kunnen kijken. Maar ik wordt dan ook nooit wakker van het licht, maar door mijn wisselende biologische klok of een wekker. Vandaag rond 9 uur en de hemel was stralend blauw.

We kunnen zowaar voor het eerst buiten ontbijten, met nog wel wat extra kleding aan.

We verwachten wel regenbuien rond 11 uur. Komt goed uit want dan willen we de kerkdienst volgen waar ik een bijdrage aan geleverd heb. Eerst gaan we nog even op stap, ik richting Albert Hein voor een paar boodschappen en Joost naar Joosten, een watersportwinkel voor een spanningsmeter. De marifoon deed het gisteren opeens niet meer en we hebben geen idee waardoor. Een wandeling door Enkhuizen op een zonovergoten zondag, heerlijk. Maar op de terugweg zag ik al donkere wolken samenpakken. Terug bij de haven bleken al veel boten vertrokken. Ik tref de buren die blij zijn dat wij nog niet weg willen. Zij willen ook nog naar Joosten. Een gezellig gesprekje met hen, waarbij zij onze boot bewonderden en ik te horen kreeg dat zij wedstrijdzeilers zijn geweest en dat hun zoon nu in Medemblik traint en zijn Olympische deelname al bijna is verzekerd. Omdat ik niet heel veel van wedstrijdzeilen weet vraag ik maar niet door, grote amateur die ik mij dan voel. Maar dan wel een met een mooie boot! Joost is niet voor de bui binnen maar nog net op tijd voor het begin van de kerkdienst. Ondertussen blijkt onze marifoon spontaan het weer te doen. Joost zet tijdens de kerkdienst koffie zodat we tijdens het digitale koffiedrinken ook koffie hebben. Met een niet zo grote groep is het gezellig napraten over de dienst. Aan het einde geef ik via de i-pad een rondleiding over onze boot eindigend op het zonovergoten dek.

Joost gaat gauw de boot klaarmaken en we vertrekken rond 1 uur met bestemming Makkum, 20 mijl noordelijk. Gelukkig lag er bijna geen boot meer in de haven, want het achteruitvaren wat Joost wil proberen mislukt behoorlijk, waarbij ons anker zelfs nog de kant raakt. Tja, dat is je boot beter leren kennen, wat kan wel en wat kan niet.

Met een zuid tot zuid zuid westenwind kracht 3 varen we zeer comfortabel 5 soms 6 knopen.

Tot er wolken samenpakken tot buien en de wind wegvalt. Dan liggen we een tijdje te dobberen en horen we in de verte onweer. Echte regen komt pas als de wind alweer aantrekt.

Maar niet voor lang. De rest van de tocht zitten we wisselend in de zon. Bij Stavoren trekt de boot steeds richting Stavoren alsof ze haar oude stal ruikt, maar wij willen verder, ook Hindeloopen laten we rechts liggen. En dan komt langzamerhand Makkum in zicht. Met alleen een fok zeilen we de vaargeul in, wat bijgestaan door de motor. Om half zeven liggen we in de gemeentehaven op onze favoriete plek. Het is er erg rustig, wat zeilboten betreft, schapen, ganzen en futen maken een lawaai alsof zij ook de eerste zomerdag vieren. Wij doen het met een biertje in de kuip.

We vergeten op tijd naar het havenkantoor te lopen. Blijkt dicht als Joost er na zeven uur komt. Ondertussen kook ik pasta voor de saus die we gisteren voor 2 dagen hebben gemaakt. Lekker makkelijk. En dan kunnen we ook het avondeten voor het eerst buiten nuttigen.

Het mag dan wel wat temperatuur betreft niet een echte zomerse dag zijn geweest (max 17 graden hier), het gevoel was er wel naar, zeker vergeleken met alle koude dagen die we gehad hebben. De dag sluiten we af met een klein avondwandelingetje door Makkum.