Om een mooi plekje in de haven van Terschelling te vinden voor Oeral moet je er toch wel op woensdag zijn. De wind is gaan liggen en wat er van over is is naar het noorden gedraaid. Te weinig wind om een beetje (voortvarend) te kunnen zeilen, en Terschelling is vanuit Texel sowieso niet bezeild. Dat wordt dus een motorboottocht.

Maar wel over het wad. En dan wil je natuurlijk zoveel mogelijk de stroom mee en met ‘hoog water’ over het wantij. Wij raadplegen de HP33, waar een getijdentabel en stroomatlas in staan, en denken een kleine 3 uur voor hoog water Harlingen te moeten vertrekken voor de meest ideale situatie; alleen maar stroom mee lukt alleen als je onderweg wacht op de kentering van het tij en dat zijn we vandaag niet van plan.

En dus gaat om half acht de wekker. Maken we snel de boot vaarklaar en varen zo net na acht uur langs de Kombuis (waar we gisteren lunchten).

Op zee inderdaad windstil. Wij zetten koers over de Texelstroom naar het noorden en eten ons ontbijt.

Het is druk vandaag op zee. Er wordt vooral opvallend veel gevist rond de vaargeul. En dat levert mooie plaatjes op.

Via de AIS zien we voor ons een hele stroom boten richting de eilanden gaan. En als wij ons vanuit het Inschot bij de Vliestroom voegen blijken er ook uit Harlingen boten onderweg. Een hele stroom aan plezierjachten op weg naar Oerol.

Maar iedereen heeft het zelfde getij. En op het laatste stuk, op het Schuitengat, staat de stroom voor het eerst echt tegen. Alle plezierjachten varen door naar de haven; klippers hebben vast een gereserveerde plek en nemen de tijd om het drooggevallen wad van dichtbij te bekijken.

Vlak voor de haven van West-Terschelling worden we nog even ingehaald door de Willem Barentsz van rederij Doeksen. Ellen maakt een selfie om haar vriendinnen te informeren dat we er (bijna) zijn!

En na iets meer dan 6 uur rustig varen hebben we de ruim 31 mijl afgelegd. Een mooie tocht over het wad!

In de haven komen ons nog een paar jachten tegemoet die Terschelling gaan verlaten. Als je naar het vaste land wil is dit ook het goede moment. Maar het aantal is niets vergeleken met de stroom jachten die we voor ons zagen. Bij de ingang van de passantenhaven komt ook al de havenmeester ons al in zijn bootje tegemoet. We kennen de weg en weten hoe het hier werkt en dus mogen we doorvaren. En tot ons geluk vinden we, tot onze verbazing, nog een plek aan de steiger. Dezelfde steiger waar we vorig jaar en in oktober lagen. En de walstroom is ook dichtbij.

Maar de stroom jachten is met onze aankomst allesbehalve gestopt. Er komen er nog tientallen bij. Dus inmiddels hebben we buren achter ons en langszij. Maar de zon schijnt en het is warm en dus kijken we opgewekt in T-shirt met een borrel en puzzelboekje naar wat er langskomt en gebeurt. We hebben er zelfs het tafeltje alvast bijgezet.

Daar eten we ook de nasi. Na de afwas wandelen we nog even naar het dorp voor een kop koffie bij Zeezicht.

Fijn dat we er zijn!