Een wekker gezet want we wilden redelijk op tijd vertrekken. Doel namelijk Bradwell Marina (op het Dengie schiereiland) aan de Blackwater rivier. Een paar mijl terug op de Colne stromen ze samen de zee in. Omdat we weer eens een was moeten doen en omdat het in het weekend in Bradwell Marina wel eens druk kan worden willen we rond lunchtijd aankomen.

Na het ontbijt gooien we dan ook los. Met een laatse zwaai naar de watertaxischipster nemen we afscheid van Brightlingsea en varen we rustig de Colne op. Helaas wind en stroom tegen – pas op Blackwater krijgen we de stroom en de wind mee.

Dat geeft wel tijd om koffie te drinken en goed om ons heen te kijken. We zien zeehonden en bruinvissen. Het lukt Ellen er eentje op de foto te krijgen.

Op de Blackwater gaan we op de genua verder. Lekker in het zonnetje met een rustig ruim windje kijken we aan stuurboord uit op de badplaats West Mersea. Ook hier de bekende gekleurde strandhuisjes.

Aan bakboord al van verre te zien: de kerncentrales (het zijn er twee) van Bradwell on Sea. Sinds 2002 zijn deze centrales uitgezet. Het nucleaire materiaal schijnt allemaal verwijderd. Toch is het opruimen van de centrale hallen pas gepland tussen 2083 en 2093!

Inmiddels bij het redelijk ondiepe geultje naar de marina. Tussen 2 uur voor en 2 uur na laagwater heb je hier niets te zoeken. (De marina zelf is uitgebaggerd.) We roepen de haven per marifoon op en we krijgen plaats B(ravo)21 toegewezen. Daar leggen we zonder problemen aan een vingerpier aan.

Na de lunch gaan we de was doen. Eerst in het havenkantoor gedoe met sleutels en munten. De wasmachines staan helemaal aan de andere kant van de haven in een hokje. Ook daar weer even gedoe voordat we goed door hebben hoe alles werkt. Maar ruim twee uur later is alle was schoon en droog!

In het gesprek met de schipper van de Smack gisteravond kregen we ook de tip mee om de pub in Bradwell on Sea te bezoeken. De naam was hij vergeten maar het stond naast de kerk. Dat moeten we toch kunnen vinden. En alleen om zijn enthousiasme over de pub is dat wel een wandeling waard!

En inderdaad op 20 minuten lopen, weer door graanvelden, is de King’s head pub naast de kerk. King’s head toch vooral om te laten zien dat men koningsgezind is (en niet meer de paus aanhangt). Want ja, de ‘King’ is Henry VIII die naast vijf vrouwen (hij had er inderdaad uiteindelijk zes) ook de katholieke kerk verliet. Zijn portret hangt dan ook boven de ingang.

Ook de kerk naast de pub laat letterlijk van zich horen. Kennelijk deze vrijdagavond oefenavond voor de klokkenluiders. Er hangen er (minstens) vier in de toren en die moet je na elkaar horen. En als je dan met de hand luidt dan moet je dat als team wel even oefenen. Ze zullen wel zweten want ze beginnen steeds opnieuw en eindigen ook gelijk. Knap hoor. Zelfs als we teruglopen door de velden horen we de klokken nog luiden.

Het eten in de pub is inderdaad, zoals beloofd, prima. Lekker bier (wel ‘lager’) van de Blackwater Brewing Company in de buurt. En een applecrumble toe. Maar meest te spreken zijn we toch over de muziekkeuze. (Bijna) allemaal van de vorige eeuw en veel ook gespeeld op onze studentenfeestjes. We nemen ook nog koffie toe – wel even vergeten dat ‘normal coffee’ hier niet echt zwart is. Ik sla me er door heen!

De wandeling terug is door de afgenomen temperatuur nog aangenamer dan de heenreis. Op de haven zien we dat het nu echt laag water is. Gisteren volle maan, morgen springtij!